شايد در مورد «دي كارمو» بي انصافي شد

واضح آرشیو وب فارسی:ايلنا: شايد در مورد «دي كارمو» بي انصافي شد

سرمايه ، پويان اميري: وقتي مسوولان تيم تهراني پورا (كه نامش مخفف پوست و روده ايران بود) در اوايل دهه 60 يك بازيكن نيجريه اي ساكن ايران به نام سعيد آگين سانيا را استخدام كردند نمي دانستند دو دهه بعد حضور بازيكنان خارجي در فوتبال ايران به يك تجارت پرسود و البته پرحاشيه بدل مي شود.حضور پائولو و برتو دي ماركوي برزيلي در پرسپوليس امسال يكي از بزرگ ترين جنجال هاي چند سال اخير فوتبال ايران را رقم زد.

مهاجم برزيلي با ادعاي اينكه بازيكن خوب و با سابقه اي بسيار خوب است به ايران آورده شد اما اين بازيكن در سطح مناسب و مورد توقع بازي نكرد و فرصت هاي زيادي را از دست داد. افشين قطبي كه حامي اصلي مهاجم برزيلي بود معتقد بود فرصت لازم به اين مهاجم داده نشده و حجم انتقادات بالا از اين بازيكن صرفاً براي تحت فشار قرار دادن اوست و اين مساله را ناشي از تئوري توطئه دانست. شايد بايد تا حدودي به قطبي حق داد چرا كه در پيشينه تاريخي بازيكنان خارجي به چشم مي خورند كه كارآيي - يا اصلاً حضور آنها در ميدان - بسيار كمتر از دي كارمو بوده و اصلاً به اندازه او مورد انتقاد قرار نگرفتند. اين مطلب نگاهي است به حضور بازيكنان خارجي در دو تيم محبوب كشور در سال هاي اخير:
---
از پرسپوليس شروع مي كنيم كه در اين مدت نه تنها پول زيادي صرف بازيكنان خارجي كرده بلكه حتي امتيازاتي را در فصل گذشته به خاطر همين بازيكنان از دست داده است. پاي بازيكنان خارجي به پرسپوليس از ليگ حرفه اي سوم باز شد كه بگوويچ جايگزين علي پروين شد. ساشا ايليچ، عيسي تراوره و پرسكي بازيكنان خارجي اين تيم بودند كه هر سه نيز به نسبت بازيكنان خوبي بودند اما فصل بعد از آن جوچي نيجريه اي كه گفته مي شد آقاي گل ليگ دو آلمان است كارنامه بسيار ضعيفي از خود به نمايش گذاشت و حتي در آخرين روزهاي حضورش در ايران سر از زندان اوين درآورد و مسوولان پرسپوليس براي اينكه از دست او خلاص شوند، مجبور شدند ضمانت او را هم بكنند. جوچي در مدتي كه در ايران حضور داشت تنها يك گل براي پرسپوليس به ثمر رساند و در اواسط فصل بعد از اينكه مبلغ كامل قراردادش را گرفت از ايران رفت اما شايد قضيه دو بازيكن پانامايي از تمام خارجي ها كه به ايران آمدند جالب تر باشد، اين دو بازيكن كه به همراه تيم ملي پاناما به ايران آمده بودند تا با تيم ملي ايران بازي كنند، مورد توجه مديران پرسپوليس قرار گرفتند و با اين تيم قرارداد بستند. اين دو بازيكن هر دو روي هم 100 دقيقه هم در ليگ ايران بازي نكردند و بعد از آنكه صداي هواداران و رسانه ها از حضور ضعيف اين دو بازيكن درآمد، مسوولان پرسپوليس قرارداد آنها را فسخ كردند. به گفته كارشناسان اين دو حتي در سطح ليگ يك ايران هم نبودند اما آنها نيز مثل جوچي پول كامل قراردادشان را گرفتند و از ايران رفتند. جالب اينكه بعد از اين مساله مديران پرسپوليس شاهكاري ديگر انجام دادند كه در طول تاريخ ثبت خواهد شد. آنها دروازه باني از كشور مقدونيه را در زمان مديريت حجت الله خطيب جذب كردند كه حتي يك دقيقه نيز براي اين تيم بازي نكرد و براي اين بازي نكردن 120 هزار دلار ناقابل نيز اين تيم گرفت، بعد از آن هيچ گاه مشخص نشد كه دليل آمدن اين دروازه بان به پرسپوليس چه بوده و چرا از اين دروازه بان استفاده نشده است.
در جمع بازيكنان خارجي كه به پرسپوليس آمدند هيچ بازيكني به اندازه رافائل به اين تيم ضربه نزده. او كه به بيماري هپاتيت مبتلا بود تنها دو بازي براي اين تيم انجام داد و به دليل بيماري و ضعف فني قراردادش را فسخ كردند اما مديران پرسپوليس كه فكر مي كردند اگر پول قرارداد او را ندهند، زرنگي مديريتي خود را نشان مي دهند از پرداختن پول او خودداري كردند و مدير برنامه هاي اين بازيكن به فيفا شكايت كرد و توانست پرسپوليس را محكوم كند. پرسپوليس نه تنها مجبور شد پول اين بازيكن را كامل پرداخت كند، بلكه جريمه نيز شد و شش امتياز از اين تيم كم شد تا فيفا درس خوبي به مديران فوتبال ايران بدهد.
اما در باشگاه رقيب نيز وضع بهتر از اين نبود و مديران استقلال براي اينكه از رقيب قديمي خود عقب نمانند دست به خلق شاهكارهاي عجيبي زدند.
اولين بازيكن خارجي كه بعد از پيروزي انقلاب اسلامي به استقلال آمد
رفعت قلي اف بود كه بازيكن قابل قبولي بود و در سه فصل حضور در استقلال توانست تا حدودي انتظار هواداران و كادر فني را برآورده كند ولي بعد از اين بازيكن آذربايجاني، دو بازيكن از برزيل به ايران آمدند كه هر دو از فوتباليست هاي درجه هاي پايين اين كشور بودند.
فابريسيو كه به عنوان مهاجم به فوتبال ايران آمده بود در مدت حضور يك فصل خود در ايران تنها دو گل به ثمر رساند. او كه از نظر بدني دچار ضعف هاي زيادي بود، بعد از يك فصل و گرفتن 100 هزار دلار از اين تيم جدا شد. هموطن او يعني گومز نيز كه به عنوان مدافع به ايران آمده بود، تنها 45 دقيقه برابر تيم ذوب آهن بازي كرد و بعد از آن با فسخ قرارداد از اين تيم جدا شد. اين دو بازيكن بدون تست فني به اين تيم آمده و با استقلال قرارداد بسته بودند. سومين بازيكن خارجي ناكام در استقلال سان بان بود كه با تبليغات زياد در دو سال قبل استقلال در تركيه به اين تيم پيوست اما بعد از بازي هاي ضعيف و دور از انتظار به بهانه سربازي در نيم فصل از استقلال جدا شد ولي اين بار نتوانست پولي از مديران استقلال طلب كند.
به نظر مي رسد مديران استقلال در مجموع اشتباهات كمتري نسبت به پرسپوليس در جذب بازيكن داشتند اما با آمدن دو برزيلي ديگر به اين تيم و مشخص شدن عيار آنها متوجه خواهيم شد استقلال به چه مقدار از گذشته درس گرفته است.نمونه بازيكنان خارجي ناكام در فوتبال ايران بسيار است و در مقابل بازيكن موفق به تعداد انگشتان دو دست نخواهد رسيد. عمادرضا، الونگ الونگ، ابراهيم توره، جان واريو، عرفان اولروم و چند بازيكن ديگر از اين دست هستند. شايد ناكامي بازيكنان خارجي دلايل مختلفي داشته باشد اما مهم ترين دليل را مي توانيم بدسليقگي مديران و مربيان خودمان بدانيم كه بدون شناخت اقدام به جذب بازيكنان خارجي مي كنند.
با اين سابقه مشخص مي شود كه شايد افشين قطبي حق داشته معتقد باشد
در مورد دي كارمو، بي انصافي صورت گرفته است و شايد به او زمان كافي داده نشده بود و شايد حجم انتقادات از اين بازيكن- و طبيعتاً افشين قطبي كه به واسطه حضور اين بازيكن مورد انتقاد و حتي تهمت قرار گرفت- به نوعي بي انصافي بيش از اندازه باشد.
دوشنبه 4 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايلنا]

[مشاهده در: www.ilna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 75]