واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: این روزها بساط اخلاق گرایی آن هم با وسیله ای چون منشور اخلاقی کاملاً گسترده است. در میان این بلبشوی اخلاق گرایی اما کار به جایی رسیده است که متولیان امر، سخن از رابطه نامشروع مربی با بازیکن به میان آورده اند (!)
سرویس ورزشی «تابناک» ـ این روزها بساط اخلاق گرایی آن هم با وسیله ای چون منشور اخلاقی کاملاً گسترده است. در میان این بلبشوی اخلاق گرایی اما کار به جایی رسیده است که متولیان امر، سخن از رابطه نامشروع مربی با بازیکن به میان آورده اند (!) نمی دانیم که آیا گفتن این سخن، حتی در صورت درست بودن، خود نوعی بی اخلاقی در عدم حفظ آبروی مومن و حرمت ورزش به شمار نمی رود؟
پاسخ به این پرسش باشد برای کسانی که به اخلاق محاط هستند، چرا که کار ما کارشناسی ورزش است و نمی توانیم تا این اندازه وارد مقولات شرعی و عرفی و اجتماعی شویم که از آقای علیپور بپرسیم که چرا حرمت را نگه نداشته است.،
با این حال، اما بحث به موازات این مسأله چه بخواهیم و چه نخواهیم جلو می رود و در مرتبه ای پایین تر و ساده تر از نظر اخلاقی پیش می رود. تا کنون چند بازیکن در امسال و سال گذشته با منشور اخلاقی تهدید به عدم امضا با باشگاه هایشان شده اند؟ در این مورد خاص می دانیم سه نفر تهدید شده اند که آخرین آنها، جاسم کرار بوده است؛ بازیکنی که از تراکتورسازی به استقلال آمده و در همه هفته گذشته، روی جلد روزنامه ها بوده است، آن هم به دلیل تهدید به منشوری شدن!
دوباره نگاه می کنیم:
این روزها منشوری به کسانی گفته می شود که خالکوبی دارند یا موهایشان بلند بوده است و یا بعضاً به موهایشان تل می زدند که البته این اواخر کمتر به این مورد خاص حساسیت وجود داشته است؛ اما تا مدتها این مسائل جزو دلایل منشوری شدن بوده است. در این فضا، و این نوع تفکر، باید بپرسیم که آیا خالکوبی (که البته آن را به هیچ وجه تأیید نمی کنیم) دلیل محکمتری برای منشوری شدن و ممنوع الفعالیت شدن است یا تهدید بازیکنان در فصل نقل و انتقالات با جملاتی چون «پرونده می سازیم و پرونده ات را رو می کنیم»؟!
پرونده ساختن اصلاً یعنی چه؟
تقریباً یک سوم بازیکنان مطرح لیگ برتر خالکوبی دارند و از ترس منشوری شدن چسب های پزشکی را روی دست و پای خود می چسبانند و به میدان می روند؛ اما همان جوانها که به دلیل جوانی و ناآگاهی چنین می کنند، این روزها توسط برخی دست اندرکاران که سن بالایی هم دارند، تهدید به منشوری شدن در صورت امضا با فلان تیم و بهمان تیم می شوند (!) این در حالی است که از ترس این مباحث را رسانه ای نمی کنند و دلیل ترس هم مشخص است:«آجر شدن نان».
بلند و رسا می پرسیم:
کدام یک از این دو اشتباه بزرگ، بزرگتر است و دلیل مهمتری برای منشوری شدن؟
خالکوبی و با چسب آن را قایم کردن و مواردی شبیه به این یا تهدید به جهت تحدید بازیکن برای بستن قرارداد با فلان تیم و بهمان تیم؟
گویا منشور اخلاقی هر سال دایره وسیعتری را به خود می بیند و با مسائل مهمتری روبه رو می شود!
این مسأله یعنی به روشنی سقوط اخلاق و هر سال شرایط بدتر از سال پیش می شود و باز این یعنی ناکام ماندن منشور اخلاقی در رسیدن به هدف خودش.
به راستی آیا بستن قرارداد با فلان تیم و بهمان باشگاه، می تواند دلیلی باشد برای ترساندن جوان های فوتبالیست و منع آنها برای ثبت با هر تیمی غیر از تیم مورد نظر فلان آقا؟!
کلام بسیار است؛ اما نوشتن آنها از سخت هم سخت تر است!
بقیه ماجرا را می توان حدس زد...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 200]