خطر از بیخ گوش فضانوردان گذشت

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: 6 سرنشین استگاه فضایی بین.المللی عصر سه.شنبه (به وقت ایران) در دو سفینه سایوز پناه گرفتند تا از برخورد با زباله.هایی فضایی که به ناگاه رو سوی ایستگاه اورده بودند، در امان بمانند.

به گزارش خبرآنلاین داده.های به دست آمده از رادارها نشان از این داشت که این زباله.ها در ساعت 12:08 روز سه.شنبه 28 ژوئن به وقت گرینویچ (16:38 سه.شنبه 7 تیر به وقت ایران) از فاصله بسیار نزدیک 270 متری ایستگاه عبور کردند، ولی هیچ برخوردی مشاهده نشد و خدمه ایستگاه اجازه یافتند تا به سر کار خود بازگردند.

کیل لیندگرن از مرکز کنترل هیوستون در ساعت 12:12 دقیقه دیروز به وقت گرینویچ، چهار دقیقه بعد از عبور زباله.های فضایی این پیام رادیویی را برای فضانوردان ارسال کرد: «اکنون چهار دقیقه از عبور سپری شده و شما اجازه خروج از سایوز را دارید». پیامی که با تایید مهندس پرواز ماموریت شماره 28، ساتوشی فوروکاوا همراه شد.

هنگامی که رادارها تشخیص دهند که زباله.های فضایی در مسیر عبور خود از حد مشخصی به ایستگاه نزدیک.تر خواهند شد، و با در نظر گرفتن دقت رادارها، احتمال برخورد وجود خواهد داشت، فرایندهای ایمنی برای تامین امنیت آغاز خواهند شد. «پناه گرفتن» در محفظه نجات سایوز زمانی اجرا می.شود که عبور نزدیک زباله.ها خیلی دیر کشف شود و وقتی برای تغییر مدار ایستگاه جهت اجتناب از برخورد نمانده باشد.

در ساعت 11:30 دقیقه به وقت گرینویچ (38 دقیقه پیش از عبور)، با وجود چهار بار به.روزرسانی اطلاعات حرکت زباله.های فضایی، هنوز خطر برخورد آن قدر بالا بود که مرکز هیوستون تصمیم به ماندن فضانوردان در داخل حفاظ تا بعد از عبور زباله.ها گرفت.

آندری بوریسنکو فرمانده ایستگاه، آلکساندر ساموکوتایف و رونالد گاران در سفینه فضایی سایوز tma-21 پناه گرفتند و سرگئی والکوف، مایکل فوسوم و فوروکاوا در سایوز tma-02m که در جانب دیگر ایستگاه پهلو گرفته بود، مستقر شدند.

اندازه و منشا این زباله.ها هنوز معلوم نیست. زباله.ها فضایی نگرانی همیشگی خدمه سفینه.های فضایی است، چرا که سرعت این اجسام در مدارهای پایین، گاه تا 8 کیلومتر بر ثانیه هم می.رسد.

مدیر پرواز ایستگاه فضایی بین.المللی ران اسپنسر، پیش از یک حادثه برخورد با زباله.های فضایی در سال 2009 گفته بود: «شیوه عمل ما در این موارد بدین گونه است که داده.های رهگیری را در مورد اجسامی که تهدیدی برای ایستگاه فضایی هستند، از مرکز فرماندهی فضایی دریافت می.کنیم. در ابتدا ما یک منطقه نظارتی داریم که 75 کیلومتر از بالا و پایین و 25 کیلومتر از چپ و راست، و 25 کیلومتر از جلو و عقب را در آن رصد می.کنیم.

«مرکز فرماندهی فضایی به ما در مورد هر جسمی که به ما نزدیک شود، هشدار می.دهد. سپس آنها نظارت خود را بر این اشیا تشدید می.کنند تا به راه حل بهتری برسند و عدم قطعیت را کاهش دهند. و سپس ما احتمال برخورد را بر مبنای داده.هایی که مرکز فرماندهی فضایی می.دهد محاسبه می.کنیم. و اگر احتمال برخورد بیش از یک.هزارم درصد (10 به توان منفی پنج) باشد، شروع به جستجوی راه حل می.گردیم».

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 167]