تاريخچه عكاسي در ايران

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

۲۱

آغاز عکاسى در ايران به دوران قاجار و سلطنت ناصرالدين.شاه باز مى.گردد. از عکس.هاى موجود از اين دوران مى.توان به راه و رسم زندگى سنتى آن زمان پى برد و تصاويرى که از ابنيه و عمارات آن دوران به.جا مانده براى مطالعات تاريخى قرن نوزدهم ايران ارزشى مستند دارد و در ضمن اطلاعاتى از نظام حکومتى دولت قاچار و سلسله مراتب آن براى ما به تصوير مى.کشد. در دوران قاجار پادشاهان يکى بعد از ديگرى تلاش کرده.اند که از طريق توسعهٔ مبادلات فرهنگى و اقتصادى با غرب، کشور را از حالت انزوا بيرون آوردند. عکاسان ايران در آن روزگار از سه گروع عمده تشکيل مى.شدند: يک گروه عکاسانى بودند که کار تحقيق دربارهٔ تفاوت.هاى فرهنگى و طبيعى اقوام مختلف را برعهده داشتند و به مؤسسات کاو.ش.هاى علمى و جغرافيايى اروپا تعلق داشتند. گروه دوم عکاسان بومى بودند که کشفيات جديد فنى را براى سرگرمى و بدون هدف مشخصى تجربه مى.کردند و سومين گروه عکاسان حرفه.اى بودند که از راه فروش عکس کسب درآمد مى.کردند. اولين دست.اندرکاران عکاسى در ايران، اروپائيانى از فرانسه، اتريش و ايتاليا بودند که در مدرسهٔ دارالفنون تهران تدريس مى.کردند. مدرسهٔ فنى و حرفه.اى دارالفنون براى تربيت افسران، مهندسان غيرنظامى و نظامي، پزشکان و مترجمان توسط اميرکبير تأسيس شد. ده سال بعد در سال ۱۸۶۰ م عکاسى نيز در برنامه.هاى دارالفنون افزوده شد. احتمالاً اولين شخص خارجى که در ايران عکس را چاپ کرد، ”ژول ريشار“ فرانسوى بود که در حدود سال.هاى ۱۸۴۶-۱۸۴۴ م به ايران آمد و دارالفنون به تدريس زبان فرانسه پرداخت. اولين مجموعه عکس از آثار تاريخى ايران توسط لوئيجى پِشِه (Luigi Pesce) سرهنگى از اهالى ناپل در مهاجرت به ايران تهيه شد. نسخهٔ دومى از اين مجموعه در همان سال تهيه و براى ويليام اول، پادشاه پروس فرستاده شد. مجموعهٔ اول احتمالاً در يک مجموعهٔ شخصى در رم بعدها يافت شده است. آلبوم ديگرى نيز که به موزهٔ متروپوليتن نيويورک اهدا شده و شامل ۷۵ قطعه عکس است، احتمالاً همان آلبومى است که براى پادشاه پروس ارسال شده بود. اين آلبوم در اصل متعلق به اردشير ميرزا، نوهٔ فتحعلى.شاه بود. اهدا.کنندهٔ اين آلبوم معتقد است که پِشِه يکى از چند عکاسى است که آثارشان در آن مجموعه گرد آمده است.آلبوم متروپوليتن شامل موضوعات متعددى است. سه پرتره از ناصرالدين.شاه در جوانى و يک عکس گروهى در اين مجموعه وجود دارد. بيشتر تصاوير اين آلبوم نشاندهندهٔ معمارى آن روزگار است.

مقبره نادرشاه،عکاس:لوئيجى پيشهاز جمله کاخ.هاى تشريفاتي، مساجد و تکايا، دروازه.هاى شهري، عمارات دولتى و مسکوني، بقعه.ها، مقابر و پل.ها و اماکن تاريخى را مى.توان نام برد و نيز تصاويرى از نمايش.هاى دربارى و مناسبت.هاى مهم دولتى که نشانگر جلال و شکوه دربار قاجار است. اين آلبوم همچنين شامل دو تصوير از دو تابلوى نقاشى است: يکى پرتره.اى از فتحعلى.شاه و ديگرى يک سان نظامى است. در اواسط سلطنت ناصرالدين.شاه (۱۲۹۰-۱۳۰۰ هجرى قمري)، پس از سفر دوم شاه به فرنگ، بعضى همراهان شاه مختصر اطلاعاتى راجع به عکاسى بدست آوردند. در بدو پيدايش عکاسي، محدوديت.هاى فنى عکسبردارى موجب مى.شد تا عکسبردارى از ابنيه و عمارات رونق پيدا کند. در ميان عکس.هاى موجود در آلبوم ايتاليايى با امضاى پِشِه دو منظره از دروازه.هاى شهر، کاخ گلستان و نيز آثارى از ويرانه.هاى تخت.جمشيد و نقش رستم و طاق بستان با حال و هوايى شاعرانه وجود دارد. قديمى.ترين عکس.هاى اين آلبوم بين سال.هاى ۱۸۵۲تا ۱۸۵۵ گرفته شده.اند. مجموعه عکس ديگرى که گوياى وضعيت زندگى در دوران قاجار است، متعلق به لوئيجى مونتابونه، عکاس مشهور تورنيو است. اين مجموعه شصت و دو قطعه عکس است که در سه آلبوم و در بخش.هاى متفاوت گردآورى شده است. مونتابونه همراه يک هيئت سياسى به ايران آمده بود. ناصرالدين.شاه بارها به وى لقب عکس.باشى داد. عکس.هاى او از مکان.هاى تاريخى ايران در نمايشگاه جهانى هاريس (۱۸۶۷ م) به نمايش درآمد و نشان افتخار دريافت کرد.

گنبد سلطانيه، عکاس:لوئيجى مونتابونه

مسجد کبود تبريز ، عکاس:لوئيجى مونتابونهعکس.هاى وى سند تاريخى بى.نظيرى است که گوياى وضعيت زندگى مردم و درباريان است. گرچه در اين عکس.ها زنان وجود ندارند، اما مردان طبقات مختلف اجتماع حضور مشخص دارند و سلسله مراتب اجتماعى آنها با چگونگى قرار گرفتن در تصوير کاملاً نشان داده شده است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 360]