تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835278827
تربیت کودک و اشتباهاتی که نباید انجام داد
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: - لوس كردن فرزند همه والدين فرزندان خود را دوست دارند و تمام آنچه دارند و ندارند را براي فرزندان خود طالب هستند كه به هر حال هزينه‌بر است. پدر و مادرهاي زيادي هستند كه با محبت افراطي باعث لوس شدن فرزند شده و تازه بچهها با داشتن اين همه چيز، خوشحال به نظر نمي‌رسند. اين باعث مي‌شود كه كودكان هرگز راضي به نظر نرسند و مدام تقاضا و توقع بيشتري داشته باشند. 2 - تربيت نامناسب زماني كه شما تنبلي به خرج مي‌دهيد كه فرزندان خود را به طور صحيح تربيت كنيد، در نتيجه اين وظيفه خطير را برعهده اطرافيان فرزندتان قرار مي‌دهيد. اگر شما نتوانيد كودكتان را به طور صحيح تربيت كنيد ديگران اقدام مي‌كنند. 3- عدم مشاركت در مدرسه فرزندان بعد از خانه، مدرسه محلي است كه بچهها در آن بيشترين ساعت را حضور دارند و بنابراين معلمان و هم‌سن و‌سالان نقش مهمي در زندگي آنها دارند. در نتيجه شما نبايد از مدرسه فرزندتان فاصله بگيريد و بايد خود را درگير مسائل مربوط به آنها كنيد. مهم حضور يكي از شماست. شما حتي بايد از طريق تلفن و يا حضوري با معلم فرزندتان در تماس باشيد. اين نشان‌دهنده حساسيت شما روي تربيت و رشد فرزندتان است و معلم را ملزم به دقت و هوشياري بيشتري نسبت به تربيت فرزندتان مي‌كنيد. 4 - افراط و تفريط در تشويق فرزندان زماني كه فرزند خود را تشويق مي‌كنيم، باعث افزايش عزت‌نفس آنها مي‌شويم. اما بايد مراقب بود كه در اين موارد حداعتدال را رعايت كنيم. اجازه دهيد كه تشويق در وقت مناسب و تنها زماني كه كار فرزندتان واقعا لايق تشويق است انجام شود. اگر براي كار معمولي كه انجام داده‌اند از آنها خيلي زياد قدرداني كنيد باعث مي‌شود كه كودكان نسبت به ارزش واقعي دستاورد خود دچار انحراف فكري شوند. 5 - عدم اعطاي مسئوليت به فرزندان فرزند شما نبايد به خاطر انجام كارهاي عادي و معمولي چيزي دريافت كند، چون آنها عضوي از خانواده هستند نه مهمان حاضر در هتل. هركس كه در خانه زندگي مي‌كند موظف به انجام امور مربوط به خانه است. از شستن ظروف گرفته تا گردگيري و... تشويق كودكان براي انجام كارهاي فوق‌العاده لازم است البته نه در كارهايي كه وظيفه عادي هر عضو خانواده است. بچه بايد بخشي از مسئوليت زندگي مشترك با خانواده را به دوش بگيرد. آنها برده شما نيستند اما مطمئن باشيد كه در تعطيلات و مرخصي دائم هم به سر نمي‌برند. 6- عدم رفتار صحيح با همسر هر طور كه با همسر خود رفتار كنيد، به عنوان الگو براي آينده فرزندان خواهيد بود؛ يعني آنها نيز دقيقا همين‌طور با همسر خود رفتار خواهند كرد. اگر به صورت غير صحيح با همسر خود رفتار كنيد و مدام در حال مشاجره باشيد آنها نيز به همين سبك رفتار مي‌كنند. بچهها بيشتر از آنچه شما به عنوان نصيحت به آنها گوشزد مي‌كنيد، از رفتار شما پيروي مي‌كنند. اگر با همسر خود به احترام و توام با عشق رفتار كنيد، ارزش خانواده را به فرزند خود نشان مي‌دهيد و آنها از داشتن يك پناهگاه امن در اين دنياي وحشي بيشتر احساس امنيت مي‌كنند. 7 - داشتن توقعات غير واقعي از فرزند اگر با كودكان سر وكله مي‌زنيد از آنها انتظارات معقول و منطقي داشته باشيد، به خصوص بچه‌هاي كوچك. اگر براي شام جايي دعوت هستيد و از كودك 2 ساله خود انتظار داريد كه درست مانند يك شاهزاده كوچك رفتار كند، سخت در اشتباهيد. اگر در خيال و روياي خود انتظار داريد كه فرزندتان يك ستاره ورزشي و يا علمي شود، در حالي كه او تنها مايل به نوازندگي پيانو است، لازم است راجع به توقع خود تجديدنظر كنيد. انتظار شما از آنها بايدباعث شادي آنها باشد. 8 - نديدن آموزش براي دفاع از خود و خواسته‌هايشان خيلي از والدين تمام نيازهاي فرزندان را برآورده مي‌كنند و به اين ترتيب ارزش كار سخت و عدم وابستگي را در فرزند از بين مي‌برند. به اين ترتيب نسلي از آدم‌هاي بي‌بو و خاصيت و به اصطلاح پهلوان پنبه ظهور خواهد كرد. بچه‌هاي امروزه انتظار دارند كه همه كارها برايشان انجام شود. اينكه آنها را محكم و پرطاقت تربيت كنيد و از آنها بخواهيد كه اموراتشان را خود انجام دهند دليل عدم دوست داشتن آنها نيست بلكه نشانه عشق واقعي است. 9 - تحميل كردن گرايش و تفكر خود به فرزندان اجازه دهيد كه بچهها بچگي كنند. والدين نبايد تمايلات و گرايش و نقطه نظرهاي خود را به فرزندشان تحميل كنند. اينكه فرزند خود را از اشتياقات خود آگاه كنيد خوب است اما آنها را تحميل نكنيد. اجازه دهيد همان‌طور كه هستند رشد كنند؛ بدون تحميل عقايد و خواسته‌هاي شما. 10 - بي وفايي به قول و عهد اگر فرزندتان را به خاطر نقاشي روي ديوار تهديد به تنبيه كردن مي‌كنيد، حتما اين كار را انجام دهيد. متاسفانه پيروي از قول‌هايي كه به فرزندتان مي‌دهيد زندگي را كمي سخت مي‌كند اما افزايش اعتماد به گفته شما چيزي مهم‌تر است. اگر شما به گفته‌هاي خود عمل نكنيد، بچهها به اين نتيجه مي‌رسند كه بين قول و عمل شما تناسبي نيست و در نتيجه به شما اعتماد نخواهند كرد. وقتي نصيحت والدين سر به فلك ميكشد عباس می گفت وقتی نمره ای زیر ۲۰ می گیرم تنم می لرزد نه از کم بودن نمره بلکه از نصیحت های بی پایان و تکراری پدرم «انگار با دیوار صحبت می کنم کوچک ترین عکس العملی نشان نمی دهد. از این گوش می گیرد از آن گوش درمی دهد.» این گونه صحبت ها را درباره بچه ها از والدین بسیار شنیده ایم. در مورد بعضی از بچه ها صحبت کردن باعث تغییر رفتار آنها نمی شود. ولی بعضی دیگر با گفت وگو تغییر رفتار می دهند. بچه های مسئولیت پذیر در برابر گفت وگو و توضیحات، رفتارهای مناسبی از خود بروز می دهند ولی برای برخی دیگر صحبت و نصیحت و توضیح از یک گوش شنیدن و از آن یکی در کردن است و باعث تغییر رفتار آنها نمی شود. این بچه ها نیاز دارند تا عواقب کار خود را تجربه کنند و با تجربه عواقب کار خود، رفتارهای مناسب را بروز دهند. عباس می پرسد: «امشب می توانم به خانه دوستم بروم آنجا بخوابم؟» مادر اعتنایی نمی کند. عباس دوباره مادر را مخاطب قرار می دهد، می پرسد: «می توانم به خانه دوستم بروم آنجا بخوابم؟» پس از اینکه او این سؤال را تکرار می کند مادر می گوید: «نه.» و پس از چند لحظه فکر کردن در مورد آن مادر می فهمد که دلیلی برای نه گفتن نداشته است. برخی از والدین قبل از آنکه حتی ذره ای به حرف های نوجوان خود فکر کنند به آنها پاسخ منفی می دهند. به تعریفی دیگر قبل از اینکه فکر کنند حرف می زنند. فکر نکردن منجر به عکس العمل های دیگری نسبت به نوجوان خواهد شد. پدر فرهاد می گفت: «فرهاد با پول های پس انداز کرده اش می خواست یک دوچرخه بخرد، اولین فکری که به ذهنم رسید این بود که کاری احمقانه است. در مقابل حسرت فرهاد توضیح دادم، تو آنقدر پول نداری که یک دوچرخه بخری می دونی دوچرخه چقدر گران است؟ به عبارت دیگر می خواستم به او بگویم فکرش مسخره است و عملی نیست.» والدین می بایستی از برخوردهای منفی و شدید و کوچک جلوه دادن احساسات نوجوان و یا گفتن اینکه چقدر اشتباه کرده است پرهیز کرده و در عوض در کمال آرامش با او برخورد کنند و قبل از آنکه شروع به صحبت کنند اندکی فکر کنند. در صورتی که نمی توانید کنترل خود را داشته باشید و سریع به او جواب منفی می دهید، ایده خوبی است که به نوجوان خود بگویید، شرایط را بررسی خواهید کرد و یا اینکه بگویید «بگذار کمی فکر کنم بعداً به تو پاسخ خواهم داد.» همچنین می توانید بگویید که باید این مسئله را با پدرش درمیان بگذارید و بعداً به او جواب مناسبی بدهید. به خاطر داشته باشید که پس از مدتی حتماً باید به او جواب دهید. روش های دیگر نیز می تواند به شما کمک کند تا از تکنیک «فکر کردن قبل از حرف زدن» یاری جویید. ● فرصت هایی برای افزایش ارتباط اگر نوجوان شما بیشتر وقتش را در اتاقش سپری می کند و شما در قسمتی دیگر از خانه مثلاً آشپزخانه یا کتابخانه مشغول باشید، احتمال ایجاد ارتباط بین شما و نوجوانتان کمتر می شود؛ بنابراین برای ایجاد ارتباط، شما و نوجوانتان اگر در یک محل باشید بهتر است. سعید به دستور مادر آشپزخانه را تمیز و مرتب کرده بود و منتظر مادر بود که از اداره بیاید و از او تشکر کند؛ حتی برای مادر میز غذا را نیز آماده کرده بود. به محض اینکه مادر زنگ در را به صدا درآورد سعید به استقبال او رفت و از مادر خواست که چشمانش را ببندد و در آشپزخانه را باز کند ولی مادر چشمش را در آشپزخانه باز کرد و با تحکم گفت: «چرا چراغ گاز را تمیز نکرده ای؟!» مادر کار زیبا و هیجان سعید و انتظار تشویق او را نادیده گرفت و به تعریفی دیگر (تو ذوق او زد)، قدر مسلم سعید یادش رفته بود که چراغ گاز را تمیز کند ولی کارهای زیبای دیگری انجام داده بود که از دید نامهربان مادر پنهان ماند. این ارتباط کلامی منفی سعید را از مادرش دور خواهد کرد. با نوجوانتان صحبت کنید آن هم صحبت مثبت و تأثیرگذار و مشوق او باشید در رفتار مثبت و با برجسته کردن ویژگی ها، نگرش ها و فعالیت های مثبت او خطوط ارتباطی خود را با او باز کنید تا بتوانید بیشتر از احساسات و عقاید و اعتراضات نوجوان خودآگاه شوید. ● نصیحت برخی از والدین تنها دائماً نصیحت می کنند و یا سؤال و جواب بی شمار.امروز چطور بود؟ دیشب بهت خوش گذشت؟ فردا چه برنامه ای داری؟ عمه از من چی گفت؟ پدرت کجا رفت؟ و... برخی اوقات نوجوانی که تجربه چنین سؤالاتی را داشته در مقابل سؤالات والدین تنها جوابی سرسری می دهد یا دقیقاً به والدین چیزی را می گوید که آنها می خواهند بشنوند یا اصلاً جواب نمی دهد. عباس می گفت وقتی نمره ای زیر ۲۰ می گیرم تنم می لرزد نه از کم بودن نمره بلکه از نصیحت های بی پایان و تکراری پدرم. باور کنید غیر از پند و اندرز از پدرم تاکنون حرف دیگری نشنیده ام؛ آنقدر تکراری شده که از اولین جمله تا آخرش را فوت آبم. وقتی بیشتر ارتباط والدین با نوجوان پند و اندرز باشد در شرایطی هم که نیاز به پند و اندرز باشد نزد نوجوان پند و اندرز بی ثمر و تکراری می شود. بسیاری از والدین در سؤال کردن از تکالیف مدرسه نوجوانان وسواس عجیبی دارند و آنقدر تکراری سؤال می کنند که نوجوان از پاسخ دادن طفره می رود. دستوراتی نظیر برو اتاقت رو تمیز کن، برو سر تکالیفت، برو حمام کن و... ممکن است بارها و بارها تکرار شود. به جای تکرار این دستورات، بهتر است این دستورات قانونمند شود و پاداش و تنبیهی داشته باشد.سؤالات پیچ در پیچ، نصیحت ها، تکرار سؤالات و دستورات، باعث عصبانیت، رنجش، نافرمانی، مخالفت و فرار نوجوان می شود. به خاطر داشته باشید نوجوانان با این سؤلات آزرده می شوند. هرچقدر ارتباط کلامی شما منفی تر باشد، عصبانیت و رنجش و دیگر احساسات منفی بیشتری را درنوجوان ایجاد می کند. اگر ۳ بار در روز با نوجوان خود صحبت کنید و هر ۳بار آنها منفی باشد به مراتب بدتر از آن می شود که تصورش را می توانید بکنید. در کل یک قانون خوب را در ذهنتان حک کنید، هنگامی که حاضر می شوید تا به رختخواب بروید به خاطر بیاورید که چگونه روزتان را با نوجوانتان سپری کرده اید؟ آیا بیشتر اوقات ویژگی های مثبت او را تقویت کرده اید یا اعمال منفی او را؟ نوجوانانی که مقدار بیشتری ارتباط گفتاری مثبت از والدین خود دریافت می کنند، تمایل بیشتری برای صحبت با آنها دارند و درنتیجه رابطه آنها با والدین خود صمیمانه و متکی به اعتماد خواهد بود و در این میان والدین به تکیه گاهی مطمئن برای درد دل و صحبت کردن و راهنمایی خواستن و مشورت نوجوانان تبدیل می شوند و ارتباط کلامی والدین با فرزندان مستحکم تر می شود. معمولاً ارتباط کلامی والدین بیشتر در حد تفهیم موضوع، درس دادن، وادار کردن نوجوان به تغییر زاویه دید خود و تغییر رفتار است که این امر موجب می شود که از یک مصاحبه لذت بخش فاصله گرفته شود و اگر چنین شیوه ای ادامه یابد، علاقه آنان به مصاحبت با والدین کاهش می یابد. هدف مهم در ارتباط با نوجوانان آن است که در مقابل او موضع گیری نکرده و همانند یک دوست با او صحبت کنید. در ابتدا می توان از طریق صحبت با نوجوانمان در مورد مسائل مورد علاقه به این هدف نزدیک شویم. اصولاً بچه ها در این دوره بیشتر به ورزش و بازی های رایانه ای و یا جنس مخالف و یا یک دوست از جنس خود علاقه مندند و اگر بخواهیم که با او ارتباط برقرار کنیم باید تنها همانند یک دوست با او صحبت کنیم و قصد و منظور دیگری نداشته باشیم. برای این کار می توانید با نوجوانتان در مورد مسائل مورد علاقه اش صحبت کنید. بسیاری از اوقات تنها مهم این است که با او صحبت کنید بدون اینکه سعی کنید او را نصیحت کرده یا موردی را به او تفهیم کنید، صحبت کنید تا بتوانید ارتباط برقرار کنید. ● من می گم سعی کنید احساسات نوجوان خود را درک کنید و به گونه ای مؤثر با او ارتباط برقرار کنید. تحکم و اجبار را در گفتار خود به کار نبرید. اگر روش (من می گم) دائم تکرار شود، نوجوان را عاصی کرده و از ارتباط با والدین خودداری می کند و درنتیجه از محیط خانه بیزار می شود. نوجوان با رفتار مثبت والدین خود در خانه می بایستی امنیت داشته باشد و خود را مالک بداند نه مستأجر همشهری آنلاین پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 558]
-
گوناگون
پربازدیدترینها