گزارش ویژه ی علی معلم از جشنواره کن

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

این اولین بخش از مجموعه گزارش.های من از کن برای شماست. فیلم.های مهمی به نمایش درآمده که می.خواهم حال و هوای نخستین نمایش آن.ها را برای.تان توصیف کنم. شما می.توانید این گزارش را در کافه سینما بخوانید. یا دانلود کنید و بشنوید.
امروز دومین روز رسمی جشنواره بود, فسیتوال عملا چهارشنبه شروع شد که فقط فیلم آخر وودی آلن با نام نیمه شب در پاریس به نمایش درآمد. فیلمی بامزه که بازگشت او به دوران فیلم.های گلوله.ها برفراز برادوی و رز ارغوانی قاهره بود. داستان یک نویسنده جوان که با همسرش به یک سفر کاری در پاریس می.روند و با وجود عدم رضایت همسر در پاریس پرسه می.زند و داستانی درباره دهه 20 این شهر را شروع می.کند. نیمه..شب با یک اتومبیل قدیمی برخورد می.کند که او را به ملاقات شخصیت.های مشهور آن دوران از قبیل سالوادور دالی، پابلو پیکاسو، گرت رودستاین و ارنست همینگوی می.برد. او شب.ها ساعت 12 مثل سیندرلا دنبالش می.آیند و او را به دنیای خودشان می.برند. دنیای آن.ها را به ما نشان می.دهد و آن.ها هم می.خوانند و نظر می.دهند. فیلم بامزه.ای بود که دلیل انتخابش برای افتتاحیه کن هم ستایشی بود که از شهر پاریس داشت و همچنین شخصیت.های فرانسوی که به نظر می.آمد برای فستیوال در شهری در جنوب فرانسه گزینه خوبی بود. ضمن این که با تصاویر زیبای داریوش خنجی تبلیغ خوبی برای پاریس هم به حساب می.آید.
بخش نوعی نگاه هم دیروز افتتاح شد با فیلم گاس ون.سنت به نام «بی.قرار» که آن هم برخلاف دو سه فیلم اخیر او که ساختار خاص و عامه.پسندی داشت، داستان عاشقانه.ای بود درباره یک پسر یتیم که به دختری که دچار بیماری سرطان است دل می.بازد که قرار است ظرف دو سه ماه بمیرد. او به دنیای مردگان علاقمند هست و همواره یک روح ژاپنی همراهش هست و با او حرف می.زند. یک داستان رومانتیک اشک.انگیز از گاس ون.سنت بود با تصاویر خاصی که مقداری یادآور خورشید ابدی یک ذهن پاک بود.
این دو فیلم آغازکننده.های جشنواره بودند. از فیلم.های دیگر پخش شده یک فیلم فرانسوی بود در بخش مسابقه با عنوان «پلیس» که درباره پلیس.هایی که به جرائم کودکان رسیدگی می.کنند. اثری واقعگرایانه است در ارتباط با مسائلی که یک پلیس و واحد پلیس با کودکانی که مورد سوء استفاده جنسی قرار می.گیرند. فیلمی کم و بیش تلخ و جالبی از کارگردانی که خودش از بازیگران فرانسوی است با نام می وان و خودش هم بازی می.کند. ساختار واقعی داشت و برخی از صحنه.ها از لحاظ بازی کار جالبی بود.
همچنین فیلمی از کیم کی دوک پخش شد که بازیگر و فیلمبردار و تهیه.کننده خودش بود و به نوعی یک Self Portrait از خودش بود که چند سالی است فیلم نساخته است.
فیلم دیگر بخش مسابقه «زیبای خفته»، فیلم اول کارگردان از سینمای استرالیا دارای بداعت.های تصویری و موضوعی بود. درباره فردی که مورد سوء استفاده جنسی قرار می.گیرد و سرنوشت تلخی که او در موقعیت در خانواده و زندگی قرار می.گیرد و ابزار دست دیگران می.شود. اما فیلم بدون پایان روشنی تمام می.شود و علی.رغم جذابیت.هایی که به لحاظ کارگردانی و سوژه.ای که انتخاب کرده بود به جایی نمی.رسید.
کار طاقت.فرسا هم درباره زن و شوهری بود که شوهر بی.کار می.شود و زن به دنبال راه انداختن یک سوپرمارکت در محلی که کمی عجیب است. فیلم اشاره.ای دارد به مسئله کار در دنیای امروز که پیچیدگی.های خودش را دارد و این تنازع بقایی که برای زندگی پیش آمده است. کارگردانی به نام جولیانا روخاس و مارکو دوسا در بخش نوعی نگاه.
فیلمی که امروز دیدیم و مهمترین فیلم جشنواره تا به امروز بوده است. فیلمی با عنوان «ما هم پاپ داریم» ساخته کارگردان مشهور ایتالیایی نانی مورتی. حکایت جالبی است درباره پاپی که از طرف کاردینال.ها در پی مرگ پاپ قبلی برگزیده می.شود ولی دچار کمبود شخصیت می.شود برای این که بپذیرد و نمی.تواند سخنرانی کند. از واتیکان فرار می.کند و او که دلش می.خواسته بازیگر تئاتر بشود. مسئله.ای که مطرح می.کند این است که آیا اصلا یک مقام مذهبی می.تواند بر اثر یک جور دموکراسی انتخاب شود و اگر این طور باشد آیا این شخصیت قبول دارد که بپذیرد که رهبر مذهبی کاتولیک.ها انتخاب بشود و فیلم با سخنرانی خود پاپ تمام می.شود که می.گوید من نمی.توانم پاپ باشم و عملا قبول نمی.کند. فیلم با لحنی جدی و کمیک با بازی خود مورتی در نقش کسی که می.خواهد پاپ را راضی کند، لحظات کمیک و بامزه و جذابی دارد. مقداری طولانی است ولی به نظر می.رسد در این سه روز فستیوال مهم.ترین فیلم همین فیلم نانی مورتی باشد.
امشب فیلمی از اسراییل پخش شد با نام «رد پاها». فیلم همانطور که از این کشور بر می.آید دغدغه مسائل مذهبی آن جا را دارد و چیز جالبی که داشت این بود که فیلم نشان می.داد که چقدر زندگی در آن جا امنیتی و سخت است که انسان.ها دائم تحت کنترل هستند و به نوعی به جو پلیسی این کشئر و زندگی تلخی که آن قوم در آن.جا پیدا کرده.اند اشاره دارد. فیلم در بخش مسابقه حضور داشت.
به نظر می.آید کن امسال با دو بزرگداشت شروع شد. یکی رابرت دنیرو به عنوان رییس هیات داوران که در افتتاحیه صحبت کرد به عنوان یک پیش.کسوت شروع کرد و با تجلیل از برتولوچی به عنوان یک پیشکسوت دیگر که متاسفانه تلخ بود دیدن برتولوچی که با صندلی چرخدار او را آورده بودند. در مصاحبه مطبوعاتی جشنواره حاضر شد ولی همچنان سر حال و سرزنده بود. همانطور که می.دانید او قصد دارد فیلم سه.بعدی.اش را کلید بزند که به زودی شروع خواهد شد. نیرویی که در این آدم وجود دارد که بتواند این فیلم را بسازد. او بعد از دیدن آواتار گفته آنقدر افسرده شده که نمی.تواند فیلم بسازد! تا این که این فیلم را شروع کرد.
---------------------
منبع : کافه سینما

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 164]