پایان افسانه تولد ستارگان

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

تصاویر رنگی فوق تفاوت میزان ستارگان بسیار بزرگ را در دو کهکشان NGC 1566 (چپ) و NGC 6902 (راست) نشان می دهد. نواحی حاوی ستارگان O (ستارگان بسیار بزرگ) به رنگ سفید یا صورتی و ستارگان کم حجم تر B به رنگ آبی نشان داده شده. NGC 1566 از نظر داشتن ستارگان O بسیار غنی تر از NGC 6902 است. اعتبار تصویر: ناسا/ JPL-Caltech / JHU.

یک گروه بین المللی از محققان با بررسی یکسری از کهکشانها با استفاده از رادیوتلسکوپ پارکس CSIRO یکی از باورهای طولانی مدت اخترشناسی در مورد چگونگی شکل گیری ستارگان را تصحیح کرد. از دهه 1950 اخترشناسان بر این باور بوده اند که در یک خانواده از ستارگان تازه متولد شده نسبت ستارگان حجیم به ستارگان کوچک کاملا مشابه و برابر است. برای مثال در مقابل هر ستاره ای به حجم 20 برابر خورشد و یا بزرگتر 500 ستاره کوچکتر با اندازه خورشید (و یا کوچکتر) خواهید داشت.

دکتر گرهارت مرر (Gerhardt Meurer) مدیر تیم تحقیقاتی از دانشگاه جانز هاپکینز (Johns Hopkins) می گوید: "این عقیده بسیار مفیدی بود ولی متاسفانه به نظر می رسد که این عقیده درست نباشد"
به تعداد ستارگان با جرم های مختلف در زمان تولد IMF یا عملکرد جرم آغازی (initial mass function) گفته می شود.

با اندازه گیری مقدار نور یک مجموعه ستاره و انجام یکسری اصلاحات در سن ستارگان، اخترشناسان می توانند از IMF استفاده نموده و جرم کلی آن مجموعه ستاره را تخمین بزنند.تنها زمانی که IMF در همه جا یکسان باشد نتایج به دست آمده از کهکشان های مختلف قابل مقایسه است، اما تیم دکتر مرر نشان داده است که در ستارگان تازه متولد شده نسبت ستارگان با جرم بالا به ستارگان با جرم کمتر، در کهکشانهای مختلف متفاوت است. برای رسیدن به این یافته ها تیم مذکور از رادیوتلسکوپ پارکس CSIRO استفاده نمودند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 174]