واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: راه اندازي اولين موزه صوتي موسيقي ايراني
مسئول راه اندازي موزه صوتي موسيقي معتقد است با وجود آنكه منابع صوتي بيشماري در حوزه موسيقي ايراني در گذشته و حال وجود داشته است، اما در حال حاضر به واسطه غفلت و اكراه بخش دولتي از جمع آوري اين منابع، در فقر حافظه صوتي بسر ميبريم. وي در همين حال از اقدام بخش خصوصي براي راه اندازي موزهاي در اين زمينه خبر ميدهد.
سازهاي ايراني
خبرگزاري ميراث فرهنگي_فرهنگ و هنر_ مسئول راه اندازي موزه صوتي موسيقي گفت:«به خاطر غفلت و اكراه بخش دولتي از تشكيل موزه صوتي موسيقي ايراني، بخش خصوصي متصدي راه اندازي موزه خواهد شد.»
"فريد دهدزي" از تشكيل موزه صوتي فراگير و نظام مند در حوزه بخش خصوصي در گفت و گو با CHN خبر داد : «چند صباحي با تعدادي از علاقه مندان موسيقي ايراني، شاخه هاي مختلفي را به طور موضوعي، مانند: موسيقي اركسترال، موسيقي محفلي خصوصي، ترانه ها، موسيقي حوزه راديو، موسيقي فرهنگ و هنر تشكيل داده ايم كه هر يك نسبت به هر كدام از شاخه ها منابع و آثار بي شمار و ارزشمندي را گردآوري كرده اند. به عنوان نمونه اخيراً به همراه يكي از دوستان به جمعآوري آثار خوانندگاني پرداخته ايم كه كمتر اثر و نامي از آنها در موسيقي بوده كه تعداد اين آثار به 300 خواننده رسيده است.»
مسئول راه اندازي موزه صوتي موسيقي اضافه كرد: «در جمع آوري اين آرشيوها كمتر سعي شده كه از تفكر باري به هر جهت استفاده شود. بلكه جمع آوري آنها مبتني بر ضرورت و تفكر از قبل پيش بيني شده بوده است. در جمع آوري اين آرشيوها كاملا مانند يك محقق مبتني بر روش تحقيق عمل شده است. »
اين پژوهشگر تاريخ موسيقي خاطر نشان كرد: «نكته قابل توجه در جمع آوري اين آرشيوها عدم حساسيت بر نوع موسيقي خاصي بوده است. حتي براي رسيدن به مقصود مجبور بوديم به منابعي رجوع كنيم كه در ذهن برخي سطحي بنمايد. به عنوان مثال ما مجبور به تهيه بخش قابل توجهي از فيلم هاي سينمايي پيش از انقلاب بوديم كه از قضا كار بسيار وقتگير و هزينه بري بود. »
وي اضافه كرد:« نكته قابل توجه در اين فيلم ها وجود تصانيف و قطعاتي از آهنگسازان، ترانه سرايان و خوانندگان برجسته بود. به عنوان نمونه ما آرشيو قابل ملاحظه اي از آثار مرتضي حنانه از لابلاي همين فيلم ها بدست آورده ايم. علاوه بر اين آثاري از خوانندگان اپرايي مانند: فرح پناهي، سيمين آرين، پري ثمر به دست آوذديم.»
مسئول راه اندازي اين موزه اضافه كرد:« اين موزه بسيار كم خرج و فارغ از دردسرهاي اداري است. اما براي اينكه منع قانوني نداشته باشيم و بهانه هاي دست وپا گير ادارات متوجه مجموعه نباشد، در صدد تشكيل يك ان جي اوهستيم. نتيجه كار نيز بيشتر در حوزه آن لاين است. به اين صورت كه متقاضيان مي توانند از طريق اينترنت با موزه ارتباط برقرار كنند. البته براي رسمي تر شدن كاردر صدد همكاري با سازمان موزه جهاني (ايكوم) هستيم.»
اين پژوهشگر حوزه موسيقي ايراني ادامه داد: « با وجود آنكه منابع صوتي بيشماري در حوزه موسيقي ايراني در گذشته و حال وجود داشته است، اما در حال حاضر به واسطه غفلت و اكراه بخش دولتي از جمع آوري اين منابع، در فقر حافظه صوتي بسر مي بريم.»
وي افزود: «چرا بايد پژوهشگران و دوستداران تاريخ موسيقي ايراني، به واسطه خوشايند يا بدايند و بوركواسي شديد اداري حوزه موسيقي، از منابع صوتي سرشار حوزه موسيقي ما بي بهره باشند!»
اين پژوهشگر حوزه موسيقي در ادامه، به تعدد نهادهاي مدعي در حوزه موزه موسيقي اشاره و اظهار كرد: «در حال حاضر عمده نهادهايي كه به نحوي با موسيقي ايراني سروكار دارند، به ضرورت موزه صوتي موسيقي تأكيد دارند و حتي مدعي و متصدي اجراي آن هستند، اما سال ها است كه هيچ اتفاقي نيافتاده است. در حالي كه نياز به شنيدن و داوري در حوزه موسيقي، تنها معطوف به آينده نيست كه بگوييم آيندگان از نتيجه كار ما با خبر ميشوند. ضمن اينكه اين تفكر موجب گسست تاريخي مي شود.»
دهدزي به انتقاد از سياست هاي موزه موسيقي پرداخت و گفت: «در حال حاضر نهادي زير مجموعه شهرداري تهران تحت عنوان موزه موسيقي سالها است كه در مرحله راهاندازي و افتتاح است! اما پس از گذشت چند سال به رغم امكانات مناسب، به واسطه مهيا نبودن شرايط، همچنان معلق مانده است.»
وي به تك منبعي بودن موزه موسيقي در حوزه صوتي تأكيد و عنوان كرد: «كليت اين موزه مبتني بر آرشيو مهندس گلشن (از كلكسيونرهاي برجسته) است. در حاليكه ضمن اينكه گردآوري اين آرشيو مبتني بر روش و بينش نبوده، تكيه كردن صرف به اين آرشيو موجب تك منبعي شدن سازوكار موزه خواهد شد. در حاليكه ما نياز مبرم به يك موزه صوتي چند منبعي داريم.»
چهارشنبه 22 آبان 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 124]