بررسی لکنت زبان درکودکان

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: . بررسی لکنت زبان درکودکان

لکنت زبان، یک پدیده پیچیده روانی – حرکتی است که به.طور موقت یا دائم در ادا و تلفظ کلمات و سیلاب.ها به وجود می.آید که به علت انقباض غیرعادی عضلانی، کلمه درست تلفظ نمی.شود.این اختلال در میان پسران، بیش از دختران شایع است به گونه.ای که در بررسی.ها و تحقیقات مختلف، نسبتی در حدود 70% برای پسران و 30% برای دختران به دست آمده است.

.یكی از موضوعاتی كه خانواده.ها را بسیار نگران می.كند لكنت زبان كودكانشان است. لكنت زبان عبارت است از تكرار و طولانی شدن اصوات و كلمات كه باعث كاهش روانی كلام می.شود و معمولا همراه با وقفه..ها و سكوت.های مكرر است.
میزان شیوع لكنت در جمعیت كلی حدود یك درصد است؛ اما میزان بروز آن را نزدیك به 3 درصد تخمین زده.اند. لکنت زبان، از مهمترین و متداول.ترین انواع اختلالات تکلمی است و در سه مرحله سنی امکان بروز دارد:

الف. 2 تا 4 سالگی: یعنی سن آغاز سخن گفتن، که به علت رشد سریع فرهنگ لغات، کودک دچار لکنت می.شود.

ب. 6 تا 7 سالگی: یعنی زمان آغاز مدرسه، که به لحاظ ویژگی.های عاطفی و سازگاری.های اجتماعی خاص این مرحله از زندگی کودک و مواجه شدن وی با اولین تجربه رسمی اجتماعی، ایجاد می.شود. این دوره زمان مناسبی برای بروز این اختلال است.

پ. دوران بلوغ: به علت تغییرات هورمونی، روانی و اجتماعی، زمینه مناسبی برای بروز یا تشدید لکنت زبان است.

انواع لکنت زبان

با توجه به عوارض و حالات مختلف لکنت، یعنی مدت زمان وقفه.ها، فراوانی و توالی آنها، میزان قوت و فشار مربوط به تلفظ حروف و کلمات دو نوع لکنت وجود دارد:

نوع اول: لکنت زبان انقباضی Tonic
به علت انقباض عضلات دهان، حلق، حنجره و تار آواها ایجاد می.شود و فرد مبتلا به این نوع لکنت، دچار گیر و وقفه در ادای کلمه و تلفظ می.شود و برای ادای کلمه شدیدا به خود فشار می.آورد و پس از لحظاتی به.طور ناگهانی کلمه را ادا می.کند. این حالت بیشتر جنبه روانی دارد.

نوع دوم: لکنت زبان تشنجی Clonic
در این نوع، معمولا یک بخش(بخش اول) با تشنج تکرار می.شود. مثلا کلمه مادر را چنین بیان می.کند: م م م مادر. این نوع را غالبا ناشی از اختلال فیزیولوژیک عصبی – عضلانی می.دانند. گاهی اوقات هر دو نوع لکنت در مبتلایان با هم دیده می.شود.

مراحل مختلف لکنت زبان

الف. لکنت پذیرفته.شده توسط کودک:
در این مرحله، کودک به دلیل سن کم و عدم آگاهی از اختلال و با وجود اینکه متوجه تکرار غیرطبیعی برخی کلمات می.شود، اما ظاهرا نگران نیست و رنجی نمی.برد و تلاشی هم برای رفع آن نمی.کند. لکنت کودک در این مرحله همراه با اختلالات تنفسی و عوارض بیماری نیست و برنامه.های گفتاردرمانی موثر است.

ب. لکنت پس.رانده یا لکنتی که کودک در برابر آن عکس.العمل نشان می.دهد:
به.تدریج کودک، بزرگ شده و دامنه مکالمات وسیع.تر می.شود و به واسطه فشار از سوی والدین و همسالان، نسبت به اختلال خود عکس.العمل نشان می.دهد و علاقه شدیدی به تصحیح و بهبود تکلم خود دارد و همواره می.کوشد با تحمل اضطراب و فشارهای روزافزون، بر لکنت خود فائق آید. از دیگر خصوصیات این مرحله، بروز حالات نامطلوب الحاقی است همچون: حرکات مختلف چهره، فشردگی عضلات پیشانی و صورت، انقباض عصبی دست.ها و تکان دادن سر، که کودک در ابتدا این حرکات اضافی را برای پنهان کردن لکنت انجام می.دهد ولی به.تدریج این رفتارهای اضافی و زائد به صورت عادی درمی.آید.

پ. لکنت پیچیده و شدید:

به.تدریج لکنت، شدت می.یابد و هرچه کودک بیشتر نسبت به موقعیت.ها و کلمات از خود نگرانی و ترس نشان می.دهد، لکنت او بیشتر می.شود و هرچه لکنت بیشتر شود، ترس او نیز از شرایط، موقعیت.ها، کلمات و اصوات افزایش می.یابد. در واقع میان لکنت و نگرانی رابطه دوطرفه وجود دارد. به.طور کلی شدت لکنت فرد بر اساس موقعیت.های مختلف تغییر می.کند، مثلا زمانی که می.خواهد با تلفن صحبت کند لکنت شدت می.یابد. دوران بلوغ نیز با تحولات فیزیولوژیکی عاطفی و اجتماعی، یکی از عوامل تاثیرگذار در شدت لکنت است.

علل لکنت زبان
از این جهت که لکنت، یک پدیده پیچیده روانی – حرکتی است، دلایل بروز لکنت در کودکان تاکنون به.طور دقیق روشن نشده است، اما آنچه که تا حدودی مشخص است آن که، لکنت نمی.تواند دارای یک علت باشد بلکه همواره معلول علل بدنی، عاطفی و اجتماعی یا ترکیب این عوامل است. بسیاری از مبتلایان، دچار بعضی از ناراحتی.های عصبی و ناسازگاری.های اجتماعی هستند، اما تشخیص اینکه آیا این.گونه ناراحتی.های روانی، علت لکنت زبان است یا لکنت، خود علت حالات و فشارهای روانی است، بسیار مشکل است. در بعضی از موارد ممکن است لکنت، حاصل نارسایی.ها و اختلالات دستگاه عصبی باشد و در مواردی نیز از زمان کودکی بر اثر بعضی ناهنجاری.های خفیف فیزیولوژیکی به وجود آید. تحقیقات انجام شده نشان می.دهد مبتلایان به لکنت، به گونه.ای در معرض فشارهای عاطفی – روانی قرار داشته یا عموما والدین مضطرب و عصبی داشته.اند که مرتبا کودکان را به تلفظ صحیح کلمات وادار می.کردند و این عوامل سبب اختلال در سیالی و روانی گفتار شده است.

درمان

لكنت زبان گر چه یك بیماری رفتاری تلقی می.شود ولی به علت تاثیر و مداخله در شكل.گیری ارتباط و شخصیت از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در تشخیص و درمان لكنت زبان كودكان برخورد درمانی باید به نحوی طرح.ریزی شود كه به اعتماد.به.نفس كودك لطمه.ای وارد نشود. متخصصان گفتاردرمانی، بهترین سن برای درمان لكنت زبان در كودكان را قبل از 7 سالگی می.دانند. امروزه از روش.های مختلفی برای اصلاح، درمان و بازپروری اختلالات گویایی و لكنت زبان استفاده می.كنند. از جمله این روش.ها می.توان به روش.های زبانی یا تلفظی، روش دوجانبه یا مكمل، روان.درمانی، دارودرمانی، رفتاردرمانی و خوددرمان.گری اشاره كرد.

10 توصیه برای والدین
- در صورت داشتن كودكی با لكنت زبان، هر چه زودتر در زمینه درمان عارضه وی به پزشك معالج مراجعه كنید، چرا كه تاخیر در شروع درمان و شدت یافتن فشارهای محیطی، می.تواند منجر به بروز صدمات روحی و جسمی در آینده كودك شود.

- از كمك به فرزند دارای لكنت خویش در گفتن كلمات خودداری كنید و هرگز جمله او را كامل نكنید.

- از دادن تذكر و فشار آوردن به كودك برای صحیح حرف زدن خودداری كنید.

- سعی كنید با تشویق كودك به صحبت كردن در جمع، اعتماد. به .نفس وی را بالا ببرید.

- سعی كنید آرام و به طور طبیعی گوش كنید تا جمله تمام شود و ابراز خستگی نكنید.

- با رفتار و بیان خود به او نشان دهید كه شما گوش می.كنید كه چه می.گوید نه چگونه می.گوید.

- از بیان عباراتی مثل سعی كن آهسته.تر صحبت كنی، نفس عمیق بكش و آرام باش خودداری كنید.

- ارتباط چشمی طبیعی را با كودك دچار لكنت حفظ كنید.

- همواره با كودك دارای لكنت شمرده و ملایم صحبت كنید، ولی نه خیلی آرام كه غیرطبیعی به نظر برسد.

- توجه داشته باشید كه لكنت زبان به هیچ وجه با بهره هوشی كودك ارتباطی نداشته و این كودكان دارای ضریب هوشی در محدوده طبیعی هستند.

فرآوری: نسرین صفری
بخش خانواده ایرانی سایت تبیان

منبع:
پژوهشکده باقرالعلوم
سایت نونهال

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 305]