B-2 Spirit

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: هواپیمای بی 2 ملقب به روح، بمب افکنی چند ماموریته است که قادر به حمل بمبهای معمولی و اتمی نیز می باشد. این بمب افکن به عنوان گامی بلند در تکنولوژیهوایی، نقش مهمی را در برنامه به روز سازی بمب افکن های آمریکایی ایفا نموده است. این هواپیما، دارای قدرت آتش یا رهاسازی بمب به میزان بسیار زیاد و در هر مکانی ازجهان است که حتی دفاع های زمینی بسیار نیرومند نیز حریف این بمب افکن نمیشوند.

این هواپیما در مقایسه با دیگر بمب افکن های عمده آمریکایی مانند بی 52 و بي1بی، قابلیت انعطاف پذیری و موثر بودن بسیاری را با خود به همراه دارد و قابل ترینگونه در میان بمب افکن های سرنشین دار است. مهمترین ویژگی این بمب افکن، پنهان کاریو مخفی بودن آن از دید رادار است که توانایی بی نظیری در انهدام ارزشمند ترینپایگاه های دشمن حتی در قلب پدافند های هوایی بسیار سنگین به این هواپیمای بمب افکنمی دهد. این ویژگی ها، تماماً موجب شده اند که بی 2 به عنوان تنها بمب افکن قرنبیست و یکم شناخته شود. ویژگی های پنهان کاری، آیرودینامیکی و توانایی حمل مقدارزیادی تسلیحات، این بمب افکن را از سایر بمب افکن های موجود در خدمت متمایز و جدامی سازد. بدین وسیله، این هواپیما قادر است به دور از ترس از شناسایی به وسیلهرادار دشمن، در ارتفاعات بالا به عملیات و تجسس پرداخته و آزادی عمل فوق العاده اینیز داشته باشد.
همچنین این هواپیمای بمب افکن، به عنوان یک هواپیمای میان قاره ای شناخته میشود، چرا که برد بدون سوخت گیری آن حدود 9.600 کیلومتر بوده و در صورت سوخت گیریهوایی مجدد، دارای برد نامحدود گشته و توانایی سفر به هرجایی در دنیا را خواهدداشت. پنهان کاری این هواپیما در مقابل حتی سیستم های بسیار پیشرفته راداری دنیا،ترکیبی از کاهش اشعه های گرمازای مادون قرمز، صداهای حاصله از موتور ها و ویژگی هایبصری یا دیداری که با چشم قابل روئیت است، می باشد. البته جنبه های مختلفی از رازهای پنهان کاری این هواپیما، جزو اسرار و اطلاعات طبقه بندی شده اند و اینک، ماتنها می دانیم که استفاده از مواد کامپوزیتی در بدنه، لایه های ویژه جذب امواج رویبدنه و سرانجام طرح بال پرنده، همه و همه به مخفی بودن هر چه بیشتر این بمب افکنکمک می نمایند. ممکن است شما هم دقت کرده باشید که این بمب افکن، دارای سکان عمودی،افقی و یا پایدار کننده های ثبات و حتی نشانی از بدنه هواپیما نیست. این چنین طراحیجالب و زیرکانه ای، به طرح بال پرنده موسوم است که در آن، هواپیما به شکل یک بال کهتمامی تجهیزات در این بال تعبیه شده اند طراحی می گردد و امکان پیچش و غلت خوردنتوسط تغییر مرکز ثقل هواپیما و یا سطوح کنترلی انتهای این بال پرنده صورت می گیرد،که از مزایای چنین طراحی، می توان به کاهش سطح برخورد امواج راداری اشارهنمود.

در این هواپیما، صداگیرهای ویژه ای برای موتورهای آن در نظر گرفته شده وگازهای موتور نیز قبل از آزاد شدن در فضا، به طور کامل سرد می گردند و اثر مادونقرمز آنان به طور کامل رفع می گردد. همچنین این بال پرنده در قسمت انتهایی به شکلدندان اره ای طراحی شده که این نیز خود نوعی کمک به ویژگی پنهان کاری این بمب افکناست. سپیریت قادر به حمل بازه گسترده ای از انواع بمب های هدایت لیزری، بمب های جیدم و مارک و بمب های هسته ای است که توانایی فوق العاده آن را به طور قابل توجهیمشهود می سازد، چرا تمام این تسلیحات نیز در محفظه های داخلی حمل می شوند. اینهواپیما، به صورت مشترک میان شرکت های مشهور آمریکایی نورث روپ گرومن، بوئینگ، هیوزو لینک دیویژن طراحی و ساخته شده است.

برای پیشرانش این هواپیما، از چهار موتور توربوفن F-118 جنرال الکتریک با قدرت هر یک 17.300 پوند بهره برداری میشود که همانطور که در بالا ذکر گردید، تدابیر ویژه ای در خروجی های این موتورها بهکار رفته است. طول این بمب افکن حدود 20 متر و طول دو سر بال آن 52.12 متر است کهاز این نظر، هواپیمایی بیشتر در عرض است و به خاطر طرح بال پرنده، جای تعجبی همندارد. حداکثر وزن برخاست این هواپیما، گاه به حدود 152 تن هم می رسد و دارای سقفپروازی معادل 15 کیلومتر است. این بمب افکن، با وجود پیچیدگی نسبی بیشتر نسبت بهاسلاف خود، تنها دارای دو خدمه در مقابل برای مثال پنج خدمه برای هواپیمای بی 52است که خود نکته ای قابل توجه است. در این بمب افکن،خلبانان در کنار هم، سرخلبان سمت چپ و مسئول تسلیحات نظامی در سمت راست، قرار میگیرند. مهم ترین عملیات این هواپیما به زمانی باز می گردد که در عملیات آمریکا برضد صربها، این هواپیما از ایالت میسوری آمریکا برخاسته و پس از بمباران کوزوو درشرق اروپا، با موفقیت به همان نقطه مراجعت نمود.

در ديگر ماموريتي كه اين هواپيما انجام داده است مربوط به 3 روز اول جنگ با طالبان در افغانستان مي شود
در اين سه روز سه فروند از اين بمب افكن از پايگاه هوايي در غرب امريكا بلند شده و طي چند سوخت گيري به افغانستان رسيده و انجا را بمباران كرده و پس از ان به جزيره اي در اقيانوس هند ربته و در انجا مجددا سوخت گيري كرده(بدون خاموش كردن موتورها) و به پايگاه اوليه خود بازگشت. لازم به ذكر است كه در دو تا از اين پروازها به مدت 40 ساعت بوده و پرواز سوم 44 ساعت به طول انجاميد.

از نقاط ضعف اين هواپيما به سيستم راداري و ضد راداري اين هواپيما مي توان اشاره كرد كه بايد پس از هر پرواز ان را بازسازي كرد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 265]