واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: ؛امام شناسي از ديدگاه امام هشتم(ع)
؛ محمد رضا تقوايي: قرآن كريم مسئله امامت را از اساسي ترين و مبنايي ترين مسائل دين قرار داده و قرآن امامت را كمال دين و تمام كننده نعمت دانسته است و عدم معرفي امام و امامت را به منزله عدم انجام رسالت ٢٣ ساله پيامبر خدا مطرح فرموده است. يا آن چنان كه پيامبر اسلام مي فرمايد: من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميتة الجاهليه، هر كس بميرد و امام زمان خويش را نشناسد به مرگ جاهلي از دنيا رفته است. امام علي بن موسي الرضا(ع) درباره مقام و جايگاه رفيع امامت بيانات قابل توجهي دارند كه به بخش هايي از آن اشاره مي شود.امام مي فرمايد: همانا امامت قدرش برتر، و شأنش بزرگ تر، و منزلتش عالي تر، و مكانش منيع تر، و ژرفاي آن عميق تر از آن است كه مردم با عقل و انديشه خود به آن دست يابند، يا با انتخاب و آراي خويش به آن برسند و امامي را نصب كنند، به راستي امامت(مقامي است) كه خداوند متعال آن را بعد از مقام نبوت و خلت(خليل اللهي) به ابراهيم خليل اختصاص داد و فضيلتي است كه او را به آن شرفياب و به وسيله آن نامش را بلند آوازه كرد و فرمود: به راستي تو را امام مردم قرار دادم. در فراز ديگري از حديث مي خوانيم كه امام مي فرمايد: امامت مقام پيغمبران، ميراث اوصيا، خلافت الهي، جانشين رسول خدا(ص) مقام اميرالمومنين و يادگار حسن و حسين عليهم السلام است و همچنين حضرت رضا عليه السلام مي فرمايد:به راستي امامت زمام دين، مايه نظام مسلمين، صلاح دنيا و عزتمندي مومنان است.همانا امامت ريشه اسلام بالنده و شاخسار بلند آن است. كامل شدن نماز و زكات و روزه و حج و جهاد و فراواني غنايم و صدقات و اجراي حدود و احكام و نگهداري مرزها و اطراف كشور، به وسيله امام انجام مي گيرد، امام است كه حلال را حلال و حرام را حرام مي كند و حدود الهي را برپا مي دارد و از دين خدا دفاع مي كند و با بيان حكمت آميز و اندرزهاي نيكو و دلايل رسا(مردم را) به سوي پروردگار خويش دعوت مي كند. همچنين آن حضرت به فرازي ديگر به توصيف امام و امامت مي پردازد و مي فرمايد: امام مانند خورشيد فروزان است كه نورش عالم را فرا گيرد و خودش در افق(اعلا) قرار دارد. به گونه اي كه دست ها و ديدگان به آن نرسد.
امام، ماه تابان، چراغ روشني، نور درخشان و ستاره راهنما در تاريكي ها، رهگذر شهرها و كويرها و گرداب درياهاست. امام آب گوارا در زمان تشنگي و راهنماي هدايت و نجات بخش از هلاكت است، امام آتش روشن بر بلندي ها (براي هدايت گم گشتگان) وسيله گرمي براي هر كه از آن گرما خواهد و رهنماي هلاكتگاه هاست، هر كه از او جدا شود هلاك شود.
همچنين امام رضا درباره مسئله امامت مي فرمايد: امام ابري است بارنده باراني است شتابنده و خورشيدي است فروزنده.... امام همدم و رفيق، پدر مهربان، برادر دلسوز و مادر نيكو است... امام امين خدا در ميان مردم، حجت او بربندگانش، خليفه او در زمين و دعوت كننده به سوي خدا و دفاع كننده از حريم الهي است. امام از گناهان پاك (و از عيب) به دور است؛ به علم مخصوص شده و به حلم علامت يافته است. همچنين امام رضا(ع) به ويژگي ها و نشانه هاي امام مي پردازد و مي فرمايد: امام داراي علم الهي و مويد به روح رحماني است. امام با روح القدس تاييد شده و بين او و خدا ستوني از نور است كه در آن رفتار بندگان را مي بيند و هرگاه براي راهنمايي (افراد) به آن احتياج پيدا كند، بر آن راهنمايي آگاهي مي يابد.
يکشنبه 19 آبان 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]