واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: بلاي خانمانسوز
در شماره قبلي اين مطلب به توضيح انواع مواد مخدر و مضرات آن پرداختيم، در اين شماره علائم استعمال
مواد مخدر،عوارض آن و ريشههاي گرايش به اعتياد را بررسي ميكنيم:
علائم استعمال موادمخدر
استعمال موادمخدر داراي علائمي است كه در زير فهرستوار نام ميبريم:
1- تغيير رنگ چهره مخصوصاً لبها
2- تغيير حالت مردمك چشم
3- تغيير كيفيت صدا در اثر التهاب تارهاي صوتي
4- داشتن چهره مغموم و محزون
5- خوابآلودگي و كمتحركي
6- تغيير ساعات خواب و بيداري
7- تمايل به گوشهگيري و معاشرت كمتر با اعضاء خانواده
8- عدم توجه به نظافت و آراستگي ظاهري
9- لاغر شدن و كاهش شديد وزن بدن
10- ماندن بيش از حد معمول در توالت به صورت مكرر
11- بستن در اتاق به روي خود براي مدتي طولاني و نيز قفل كردن آن به هنگام خروج از منزل
12- آبريزش بيني به صورت مداوم
13- افزايش تعريق
14- جرمگرفتگي دندانها و زبان
15- كاهش اشتها و تمايل زياد به مصرف سيگار
16- عصبانيت و پرخاشگري
17- تغيير در گفتار و رفتار
18- ضعف حافظه
19- خندههاي بيمورد، قرمز شدن سفيده چشم و خيره شدن به يك نقطه
آثار و عوارض اعتياد
اعتياد داراي عوارض جسمي و رواني به شرح زير است:
الف- عوارض جسمي
1- آلودگي و آسيبپذير كردن دندانها
2- ملتهب ساختن مخاط دهان
3- نقصان ترشحات غدد بزاقي
4- ضعف قواي جسماني و كاهش شديد وزن بدن
5- عقيم شدن مردان و نازايي زنان
6- اخلال در كار دستگاه عصبي در صورت تداوم مصرف
7- تنبلي كبد
8- ابتلا به يرقان و اثرات ناگوار بر دستگاه گوارش
9- ورم كليهها و اشكال در دفع ادرار توام با درد
10- التهاب مزمن تارهاي صوتي
11- آسم، سل و تپش قلب، تنگي نفس و دوران سر
12- خشكي پوست
13- شكنندگي ناخنها
14- خطر ابتلا به انواع سرطان و سكته قلبي
15- ناشناخته ماندن بيماريهاي خطرناك به دليل كاهش احساس درد
ب- عوارض رواني
1- برهم خوردن تعادل رواني
2- عدم توجه به اصول و مقررات جامعه
3- ضعف اراده
4- از بين رفتن احساس مسئوليت
5- ايجاد احساسات خصومتزا
6- بيقراري
7- عصيانگري
8- اضطراب دائم و احساس بيكيفيتي و تنهايي
9- اخلال در خواب
10- بروز انواع بيماريها و اختلالات رواني
اعتياد و خانواده
بيشترين تاثير مخرب اعتياد بر اركان خانواده وارد ميآيد، همانطوري كه موثرترين عامل پيشگيري از اعتياد نيز نهاد خانواده است، بنابراين به والدين توصيه ميشود براي پيشگيري از گرايش فرزندانشان به مواد مخدر به نكات زير توجه داشته باشند:
1ـ درباره مواد اعتيادآور (علل و عوامل موثر در مصرف مواد، خطرات، عوارض و علائم آن) اطلاعات كافي كسب كنيد.
2ـ مهارتهاي تربيتي خود را افزايش دهيد.
3ـ الگوي مناسبي براي فرزندان خود باشيد.
4ـ فضايي ايجاد كنيد كه فرزندان در آن احساس آرامش كنند.
5ـ به صحبتهاي فرزندان خوب گوش كنيد. با لبخند، تكان دادن سر و استفاده از جملات مثبت نظير «چقدر جالب»، «من اين را نميدانستم» و... آنها را به گفتن بيشتر تشويق كنيد.
6ـ وقت بيشتري را با فرزندانتان صرف كنيد. با آنان به رستوران، پارك، سينما، كوه و... برويد. به اتفاق آنان به موسيقي گوش دهيد و از همه مهمتر به آنان ابراز عشق كنيد و بگوييد كه دوستشان داريد.
7ـ سعي كنيد حتي آهنگ صدايتان ملايم و دوستانه باشد.
8ـ عقايد خود را به زور به آنها تحميل نكنيد.
9ـ سعي كنيد در ساعات غذا خوردن همه اعضاء خانواده را دور هم جمع كنيد.
10ـ فرزندان خود را قبل از رسيدن به سنين بحراني نسبت به عواقب ويرانگر مصرف مواد مخدر آگاه سازيد.
11ـ آنان را بيش ازاندازه و به طور اغراقآميز نترسانيد.
12ـ از چگونگي دوستيابي و معاشرت فرزندان خود با ديگران آگاه باشيد، با والدين دوستانشان ارتباط برقرار كنيد در صورتي كه به منزل دوستشان رفتند حتماً از حضور والدين آنها در منزل مطمئن شويد و به حضور ساير اعضا خانواده اكتفا نكنيد.
13ـ به نحوه خرج كردن پول توسط فرزندانتان اهميت بدهيد.
14ـ براي اوقات فراغت آنان برنامهريزي كنيد، همواره آنان را به مطالعه، ورزش و تفريحات سالم ترغيب كنيد.
15ـ راهنماييهاي خود را از طريق مربيان و دبيرانشان به آنها منتقل كنيد. جوانان باورها و ارزشهاي خود را دارند. طبيعتاً اگر والدين بهترين نصايح را هم بگويند ممكن است آنها را نپذيرند. شنيدن نصايح شما از زبان مربيان و دبيران تاثير بيشتري برآنها ميگذارد.
16ـ بين فرزندانتان تبعيض قائل نشويد.
17ـ تفكر انتقادي را كه از ويژگيهاي دوران بلوغ و نوجواني است، در فرزندان خود سركوب نكنيد.
18ـ آنان را به رعايت اصلهاي مذهبي و ديني تشويق كنيد.
19ـ در انجام فعاليتهاي منطقي به فرزندان خود و استقلال و آزادي دهيد.
20ـ اگر ميخواهيد مانع پويايي و رشد جسم و روان فرزندانتان نشويد، از انتقاد غيرسازنده، تمسخر و شرمنده كردن آنان مخصوصاً در مقابل ديگران بپرهيزيد.
21ـ فرزندانتان را به خاطر رفتارهاي مثبت آنان تشويق كنيد.
22ـ در موقعيتهاي بحراني، فشارها و تنشهاي روحي، راهنما و همراه فرزندان خود باشيد.
23ـ هرگز فضاي خانه را متشنج نكنيد و از مشاجره و بحثهاي بيهوده بپرهيزيد.
24ـ مسئوليت و تكليفي به فرزندان خود بدهيد كه با توان آنان متناسب باشد.
25ـ در روابط خود با فرزندانتان همواره صادق و مهربان باشيد.
26ـ از تنها گذاشتن فرزندان خود در منزل به ويژه هنگامي كه به مسافرت و يا ميهماني ميرويد خودداري كنيد.
27ـ در صورت شك و ترديد، وسايل شخصي و وسايل و لباسهاي فرزندانتان را مخفيانه بازرسي كنيد.
28ـ همواره در نظر داشته باشيد كه خانوادهها در زمينه پيشگيري از اعتياد و نقش بسيار موثرتري در مقايسه با نيروي انتظامي و ساير سازمانهاي مسئول برعهده دارند.
29ـ رعايت بسياري از نكات مذكور منحصر به والدين نبوده، بلكه ساير اعضاي خانواده به ويژه برادران و خواهران بزرگتر را نيز در برميگيرد و چه بسا تاثيرپذيري جوانان و نوجوانان از آنها در بسياري از موارد بيش از پدر و مادر باشد.
شنبه 18 آبان 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 246]