دانشجويان غريب و غم غربت!

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: دانشجويان غريب و غم غربت!
2 ماه از شروع سال تحصيلي مي گذره، اما هنوز اخماش تو همه، نه با بچه هاي خوابگاه گرم گرفته و نه به قول خودش از هم كلاسي هاش دل خوشي داره، تو اين مدت حتي يك بار نرفته شهر رو ببينه، البته حق با اونه، آخه آدم، تنهايي بيرون رفتنش نمي ياد، كار هر روزش شده رفتن سر كلاس و بعد از كلاس هم تو خوابگاه تك و تنها يك گوشه نشستن و تو روياهاي مختلف سير كردن.

حوصله هيچ كس و هيچ چيزي رو نداره، مدام ياد حرف هاي پدر و مادرش موقع انتخاب رشته مي افته چقدر گفتن اين شهر و اون شهر رو انتخاب نكن، ولي كو گوش شنوا؟!

فقط به قبولي دانشگاه فكر مي كرد و تو اين رويا بود كه بهش بگن دانشجو.

مدام با خودش غر مي زنه اصلا چه اشكالي داره، الان هم دير نشده، انتقالي كه حالا حالا ها درست نمي شه، اصلا چطوره انصراف بدم؟ نهايتش اين كه 2 سال محروم مي شم از كجا معلوم تو اين 2 سال درس خوندن رشته بهتري قبول نشم؟! اونم تحصيل در كنار خانواده، دوستان و بين همشهري هام...راستش حوصله اطرافيانش رو هم سر برده، بس كه موج منفي مي فرسته هيچ كس رغبتي براي هم صحبتي با اون رو نداره...

اكثر افرادي كه تحصيل و كار تو شهر ديگه رو تجربه كردن، شايد براي يك بار هم كه شده، اين حرف ها رو تو دلشون زده باشن و اما نظر شما دانشجويان..

نظرات دانشجويان
يك دانشجوي مشهدي ترم 2 دانشگاه آزاد مي گويد: با وجود اين كه بسياري از اقوام و آشناهاي خانوادگي ام در بيرجند زندگي مي كنند، ترم اول خيلي دلم هواي شهر و خانواده ام را مي كرد به طوري كه گاهي اوقات افسرده مي شوم.

مريم.ا مي افزايد: اكنون كه 2 ترم از آغاز تحصيلاتم مي گذرد، دوستان خوبي در خوابگاه و دانشگاه پيدا كرده ام و به قدري با هم صميمي شده ايم كه وقتي به ياد روز فارغ التحصيلي و ترم آخر مي افتم، نگران مي شوم و حسرت روزهاي اول را مي خورم كه خوشي آن را ضايع كرده ام.

به گفته وي يك دوست خوب مي تواند غم تنهايي را به شادي تبديل كند و در واقع تجربه دوري از خانواده زمينه ساز استقلال فكري و شخصيتي فرد است و اين مقوله زماني محقق خواهد شد كه فرد بتواند خود را با شرايط سازگار كند.

وي ادامه مي دهد: هيچ گاه اوقات چند نفر كه از شهرهايي با فرهنگ هاي متفاوت در كنار هم زندگي مي كنند، بدون تنش و اختلاف نخواهد بود و فقط اندكي صبر و گذشت زمان و البته گذشت فرد اين مشكلات را مرتفع خواهد كرد.

دانشجوي ديگري معتقد است: دلتنگي براي شهر، خانواده و دوستان قديمي براي يك دانشجوي جديد الورود امري طبيعي است و نبايد بابت آن به دانشجويان خرده گرفت.

وي مي افزايد: دانشگاه و به خصوص مسئولان خوابگاه ها با پر كردن اوقات فراغت دانشجويان نقش مهمي در غلبه بر دلتنگي آن ها دارند و در صورتي كه در اين زمينه تمهيدات لازم صورت نگيرد دانشجو ممكن است خلاء عاطفي و تنهايي خود را به گونه اي جبران كند كه نتيجه آن بروز ناهنجاري در فرد و به تبع آن در جامعه است.

وي با ابراز گلايه از بي توجهي مسئولان خوابگاه و دانشگاه در زمينه تامين امكانات رفاهي متذكر مي شود: اگر دانشجو امكانات رفاهي داشته باشد تنها دغدغه او به خصوص در ايام تعطيل دوري از خانواده است اما گاهي به دليل كافي نبودن امكانات رفاهي غم غربت بيش از ماهيت خود براي دانشجو متصور مي شود و تاثيرات منفي خود را اغلب در قالب دلتنگي نشان مي دهد.يك دانشجو نيز معتقد است: اگر دانشجو و به طور كلي هر فردي به لحاظ عاطفي تامين باشد پيشرفت تحصيلي او امكان پذيرتر است و هرگز حتي بهترين دوستان هم نمي توانند جاي خانواده، پدر و مادر، خواهر و برادر را بگيرند و شاد بودن تابع شرايط زماني و مكاني است.

كارشناسان مي گويند
يك كارشناس ارشد روان شناسي با بيان اين كه ورود به دانشگاه و ايفاي نقش دانشجويي مستلزم مجهز شدن به شيوه هاي سازگاري است، به خبرنگار ما مي گويد: احساس تنهايي و غم غربت از مشكلات شخصي است كه ممكن است هر دانشجوي جديد الورود آن را تجربه كند.به گفته كلثوم خزائي وقتي فرد خانه را به مقصد حضور در دانشگاه ترك مي كند، به طور معمول درجاتي از دلتنگي را حس مي كند، به طوري كه برخي چنان غرق در هيجان دوستان و فعاليت هاي جديد مي شوند كه زندگي پيشين خود را به كلي از ياد مي برند و گروهي فقط در چند دقيقه اول هيجان زده شده و پس از مدتي همه آن چه كه برايشان آشنا و صميمي است، مي شوند و در آرزوي ديدار خانواده و دوستان خود به سر مي برند.

وي گروه ديگر را دانشجوياني معرفي مي كند كه از همان ابتداي ورود به محيط دانشگاه و شهر در وحشت هستند و براي مدتي از يك روز تا يك نيم سال تحصيلي غمگين اند و تا حدودي احساس بيچاره گي مي كنند.

وي تصريح مي كند: افراد به هر محيط جديدي كه وارد مي شوند، ناچارند نيازهاي خود را به نحوي متفاوت با قبل و با افراد ديگر تامين كنند و در نتيجه دچار غم غربت و دلتنگي مي شوند.

مسئول مركز مشاوره دانشجويي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند با بيان اين كه هر يك از افراد براي تغيير آموختن روش هاي مختلف كنار آمدن با محيط هاي جديد آستانه تحمل خاصي دارند متذكر مي شود: غم غربت شفاي عاجلي ندارد ولي هر گاه فرد به شدت غمگين مي شود اگر با كسي صحبت كند به طور حتم بهتر مي شود و اغلب اوقات، مشاوران مي توانند معناي تازه اي از فرد و زندگي را به او نشان دهند، او را به حل مشكلات و درك جديد محيط ترغيب كنند.

راهكارها:
خزاعي براي غلبه بر دلتنگي در دانشجويان جديد الورود توصيه مي كند: اين افراد با خواهر، برادر يا دوستي كه او هم از خانه دور است در خصوص شرايط خود صحبت كنند و يا اين كه چند وسيله آشنا و مانوس مثل عكس، ادوات شخصي و... را از خانه به محل جديد بياورند چرا كه اين وسايل به فرد حس تداوم مي دهد و شوك حاصل از محيط جديد را تسهيل مي كند.

وي بر آشنايي دانشجويان با محيط جديد تاكيد مي كند و مي گويد: قدم زدن در محيط اطراف آشنايي با محل استقرار ساختمان ها و كلاس ها و خدمات خاص مورد نياز به تسلط فرد بر خود كمك مي كند.به گفته اين كارشناس ارشد، دوست يابي قدمي بزرگ در تخفيف غم غربت است و در اين زمينه دانشجويان مي توانند با دقت و توجه در ويژگي هاي شخصيتي دانشجويان و هم كلاسي افرادي فهيم و معتمد را به عنوان دوست انتخاب كنند.وي توصيه مي كند: تماس با اعضاي خانواده و بازگو كردن فعاليت ها و تجربه هاي جديد براي آن ها نيز از ديگر روش هاي غلبه بر دلتنگي است كه در اين زمينه بايد گفت: بهتر است دانشجويان تلفن هاي خود را محدود و بيشتر مكاتبه كنند.

وي با بيان اين كه بهتر است افراد آرزوها و انتظارات خود را بررسي كنند، عنوان مي كند: همه دوست دارند مشهور، خوش قيافه، خوش لباس، سامان يافته و سازگار باشند اما اين طور نيست بنابراين اهداف كمال گرايانه و ايده آلي را بايد كنار گذاشت و به اهداف قابل دسترسي انديشيد.

وي مي گويد: به دنبال فرصت هاي جديد بودن يك روش ديگر موثر براي غلبه بر دلتنگي است و ديدن افراد، كلاس ها، ساختمان ها و درك موارد محيط جديد علاوه بر اين كه اضطراب را از بين مي برد فرصت آشنايي با افرادي را فراهم مي كند كه بين آن ها و فرد علايق و نقاط مشتركي وجود دارد.

وي به دانشجويان توصيه مي كند: قراري را براي رفتن به خانه تنظيم كنند و مقدمات آن را فراهم كنند، چرا كه اين روش از احتمال بازگشت به خانه مي كاهد و فرد را در اهداف محل اقامت جديد متمركز مي كند.

خزائي مي افزايد: نبايد منتظر شد تا غم غربت و دلتنگي به خودي خود برطرف شود، چرا كه مشكلات واپس زده اغلب در چهره مشكلاتي مثل سر درد، بيماري يا كمبود انگيزه خود را نشان مي دهند.

به گفته وي بخش اعظم خاطرات و آن چه فرد مي تواند به آن تكيه كند در خانه قبلي اوست و در واقع دلتنگي پاسخ طبيعي به اين احساس فقدان است و قدرت زيادي لازم است تا فرد اين واقعيت را بپذيرد كه بايد با مسئله اي كه او را رنج مي دهد، رو به رو شود.يك روان شناس اجتماعي هم با بيان اين كه روحيه خوب و با نشاط بهترين دستاورد زندگي ايده آل يك انسان است مي گويد: افسردگي، ناآرامي روح و روان، احساس پريشاني و ناتواني از عوارض دريافت هاي مخرب توسط ضمير ناخودآگاه است.

مديريت روحيه
رحيم آبادي مي افزايد: مديريت روحيه عامل تعيين كننده وضعيت فرد است و انساني كه روحيه عالي دارد، زيبا مي انديشد و در نتيجه روحيه عالي تري كسب مي كند و افراد افسرده و مضطرب، انديشه هاي منفي دارند كه نتيجه آن پيامدهاي ناگوار است.

وي براي مديريت روحيه و به دست آوردن نشاط و آرامش توصيه مي كند: به دست آوردن آرامش با احساس حضور لحظه به لحظه در محضر خداوند (تكنولوژي عشق)، استفاده از قدرت تمركز براي كنترل روحيه يعني ذهن و فكر خود را متوجه سوژه هاي زيباي زندگي كردن و به مرور زمان عادت ايجاد كردن از جمله تكنيك هايي است كه مي تواند فرد را به انساني شاد و با روحيه اي بسيار عالي تبديل كند.

به گفته مشاور دانشگاه بيرجند كيفيت زندگي انسان را نوع سوالاتي تعيين مي كند كه از خود مي كند و سه نيروي قدرتمند در انسان خواست، باور و انتظار است.

چگونه شاد باشيم؟
وي در پاسخ به اين سوال كه چگونه مي توان زندگي شادي داشت عنوان مي كند: همواره انديشيدن فرد به آن چه انجام داده است و درباره خود منصف بودن و هرگز تمركز نكردن به اموري كه فرد انجام نداده است يكي از اين روش ها مي باشد.

به گفته وي زماني كه اوضاع بر وفق مراد و كنترل فرد نيست، بايد به خود فرصت داد و با كمال خونسردي و با كنترل احساسات رفتار كرد و بايد توجه داشت كناره گيري به معناي بي تفاوتي نيست بلكه موجب آرامش دروني و در نتيجه احساس شادي مي شود.وي ادامه مي دهد: روزانه براي شادي كردن خود اقدامي مثل خريد كتب مورد علاقه، خوردن غذاي مورد علاقه و... انجام دادن، تغيير نگرش و مثبت نگر بودن، انديشيدن به راه حل ها به جاي مشكلات از ديگر روش هاي زندگي شاد داشتن است.

وي تاكيد مي كند: حداقل روزانه يك نفر را خوشحال كردن با كلمه محبت آميز گفتن نيز در شادتر زيستن موثر است چرا كه شاد كردن ديگران موجب شادي شما خواهد شد.

وي توصيه مي كند: افراد لبخند بزنند چرا كه زمان لبخند زدن ترشح سروتونين و اندروفين افزايش مي يابد كه نتيجه ترشح اين هورمون ها احساس شادي در شخص است.

به گفته اين روان شناس خواندن مطالب شاد و مهيج، مرور خاطرات خوب و احساسات، مراقبت از بدن و احساس تندرستي، متوقف كردن افكار منفي، تمرينات معنوي (معنويت پايه و اساس زندگي است) در شادتر زندگي كردن موثر است.

وي با بيان اين كه نوع دوستي هيجانات منفي را خنثي مي كند، مي گويد: اين صفت مانع تاثير هيجانات منفي بر عملكرد سيستم ايمني، غدد درون ريز و قلب مي شود و اضطراب را كاهش مي دهد.

وي ادامه مي دهد: زندگي يك بخت آزمايي نيست آن چه امروز در زندگي فرد است همان چيزي است كه ديروز فرد به آن انديشيده است به عنوان مثال وقتي فرد به بيمار شدن زياد بينديشد، بيمار خواهد شد.

وي تاكيد مي كند: زماني كه همه چيز زندگي نااميد كننده به نظر مي رسد تنها راه نجات تمركز كردن بر لحظه حال است و بايد تمام تلاش خود را صرف امروز كرد و هميشه بايد توجه داشت كه انسان هاي شاد مردمان شاد ديگر را به سوي خود جلب مي كنند و افرادي كه داراي انديشه هاي مثبت هستند فرصت ها و موقعيت هاي طلايي را به سوي خود مي كشند.

رحيم آبادي در پايان پيامدهاي شادي را اين گونه تشريح مي كند: تقويت سيستم ايمني بدن، كاهش فشار خون، بهبود عملكرد فرد، كاهش استرس، افزايش طول عمر و نگرش مثبت از جمله پيامدهاي شادي هستند.
پنجشنبه 16 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1304]