صفحه آخر - خاطره پروانه درگذشت

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: صفحه آخر - خاطره پروانه درگذشت
صفحه آخر - خاطره پروانه درگذشت

گروه ادب و هنر: خاطره پروانه (اقدس خاوري) رديف‌دان موسيقي ايراني بامداد امروز در سن 78 سالگي درگذشت. خاطره پروانه، خواننده موسيقي اصيل ايراني به دليل شكستگي استخوان پا كه از سال گذشته در بستر بيماري به سر مي‌برد پس از تحمل هشت ماه بيماري ساعت 3 بامداد امروز در خانه خود درگذشت. اين هنرمند پيشكسوت موسيقي ايران در گفت‌وگويي در بهار امسال آرزو داشت كه مي‌توانست در سال جديد بار ديگر در كنار ساير بانوان هنرمند، پيام صلح و دوستي ايرانيان را با زبان موسيقي به گوش جهان برساند كه اجل مهلت نداد. خاطره پروانه در سال 1309 در خانواده‌اي متوسط، اصيل و هنردوست به دنيا آمد پدر او خياط بود و مادرش «پروانه» از خواننده‌هاي عصر قاجار و به ويژه دوره ناصري بود و در حالي كه كمتر از 30 سال سن داشت به دليل بيماري سل از دنيا رفت در آن زمان خاطره پروانه تنها چهار سال داشت. او گفته بود:‌ «موسيقي از ابتدا جزئي از خانواده ما بود و من در واقع نسل دوم اين موسيقي هستم. پروانه، مادرم از نوازندگان محضر حسين‌خان اسماعيل‌زاده بود. سه‌تار مي‌نواخت و صداي بسيار خوبي هم داشت. مادرم شاگرد مرحوم صبا بود اما متاسفانه در سن جواني حدود 30 سالگي به خاطر بيماري سل فوت كرد. من آن موقع حدود شش سال داشتم و به دليل اينكه در سن دو سالگي هم پدرم را از دست داده بودم با دايي خودم كه اولين مشوقم در كار هنر بود، زندگي را ادامه دادم. آن موقع كم‌كم با آهنگين خواندن مثنوي، با موسيقي هم آشنا شدم. آنموقع آرم يك برنامه راديويي با شاهنامه‌خواني من ساخته شد و استاد صبا كه صداي مرا شنيده بود و از قبل هم با مرحوم مادرم آشنايي داشت مرا تشويق كرد تا موسيقي آوازي را رها نكنم و ادامه بدهم. به اين ترتيب 28 ساله بودم كه به اركسترهاي فرهنگ و هنر رفتم و در كنسرت‌هاي مختلف شركت كردم و در دو بخش موسيقي دستگاهي يا موسيقي سنتي و همين‌طور در بخش موسيقي ملي حضور داشتم و اين همكاري تا سال 56 هم ادامه داشت. خيلي هم تلا‌ش مي‌كردم از تحريرهاي مادرم استفاده كنم. سعي مي‌كردم در موسيقي آوازي ايران از مادرم كه در آواز، تحريرهاي خاصي داشت الگو بگيرم.» او با اركستر استاد صبا، فاخره صبا، استاد پايور، حسين دهلوي و حسن رادمرد همكاري كرد و رديف آوازي ايران را نزد عبدالله دوامي ياد گرفت. او بين سال‌هاي 1357 تا 1377 هيچ اجرايي نداشت. اما از موسيقي آوازي فاصله نگرفت. سال 1377 به دعوت وزارت ارشاد در اولين جشنواره گل ياس شركت كرد و با افليا پرتو گروه ياران را تشكيل داد. خاطره پروانه يكي از لذت‌بخش‌ترين لحظه‌هاي زندگي خود را اجراي تصنيف‌هايي چون «آب حيات» ، «صبح شد» مي‌دانست كه اغلب آنها با اركستر استاد صبا اجرا شده است. او همچنين تصنيف‌هايي چون «دلم شكسته»، «من سروش آسمانم»، «نيمه‌شب‌ها با دعا» را با گروه فرامرز پايور اجرا كرده و بهترين‌هاي اين آثار را اجراي قطعاتي چون «صبح‌ دم ز مشرق» در دستگاه سه‌گاه از آثار درويش‌خان و همچنين «ناديده رخت» در آواز اصفهان مي‌دانست. خاطره پروانه همراه با گروه موسيقي «ياران» در بيست‌و‌چهارمين جشنواره موسيقي فجر(امسال) اجراي كنسرت داشت و قرار بود جمعه 17 آبان‌ماه نخستين تمرين خود را با اين گروه آغازكند. مراسم تشييع و خاكسپاري وي پس از رسيدن فرزندش كه خارج از كشور به سر مي‌برد مشخص خواهد شد.
پنجشنبه 16 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 116]