ناكامي فوتبال ايران در گرفتن ميزباني سي و دو ساله شد

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: ناكامي فوتبال ايران در گرفتن ميزباني سي و دو ساله شد
اگر حافظه خيلي خوبي داشته باشيد و بتوانيد با فراموشي چند دقيقه‌اي دغدغه‌هاي روزانه به ذهن‌تان فشار بياوريد كه آخرين باري كه ايران ميزبان مسابقات فوتبال قاره‌اي شده چه زماني بوده احتمالا كار دشواري پيش‌رو خواهيد داشت.

چرا كه ميزباني‌مان از رقابت‌هايي آسيايي برمي‌گردد به سال 1976. زماني كه ورزش ايران پس از ميزباني در بازي‌هاي آسيايي سال 1974 توانست با موافقت AFC، ميزباني جام ملت‌هاي آسيا را در سال 1976 بگيرد. البته اين تنها ميزباني ايران در جام ملت‌ها نبود. فوتبال ايران در سال 1968 هم در ميان بي‌رغبتي كشورهاي آسيايي توانست در ايران ميزبان پنج كشور ديگر آسيايي باشد.

با در نظر گرفتن وضعيت مذكور و با يك حساب سرانگشتي مي‌رسيم به عدد سي و دو. اين عدد نشان مي‌دهد كه سي و دو سال است، فوتبال پرمدعاي ايران نتوانسته هيچ ميزباني را در آسيا بگيرد و اين براي كشوري كه به تازگي تيم نوجوانانش در آسيا قهرمان شده و فوتسال‌اش هم جزو هشت تيم برتر جهان است، قطعا يك امتياز منفي به حساب مي‌آيد.

بي ترديد در اين شرايط گرفتن امتياز ميزباني رقابت هاي متمركز و رسمي فوتبال، حمايت و تلاش همه جانبه مسوولان كشور و ورزش و فدراسيون فوتبال را مي طلبد.

محسن صفايي فراهاني، عضو كميته اجرايي AFC اعتقاد دارد كه گرفتن امتياز ميزباني يك فرصت براي كشورها محسوب مي‌شود و مي‌گويد: «امروزه، كشورها تنها با هدف برگزاري مسابقات ورزشي به دنبال امتياز ميزباني نيستند، بلكه امتياز ميزباني را ‌با اهداف ملي كشورشان عجين مي‌دانند و بر اين اساس برنامه‌ريزي مي‌كنند. ما بايد بدانيم ابتدا چه مي‌خواهيم و ساير كشورها اين اقدامات را براي رسيدن به چه اهدافي دنبال مي‌كنند؟ متاسفانه، نه در جامعه ورزش و نه در سطح ملي كسي به دنبال گرفتن امتياز ميزباني براي ايران نيست.»

وي مي افزايد:«در اين حال، شرايطي براي گرفتن ميزباني به وجود نمي‌آيد و ما همچنان ميزبان هيچ رقابتي نخواهيم بود. امروزه، ميزباني در يك رقابت تنگاتنگ بدست مي‌آ‌يد. در كشور ما عزم ملي وجود ندارد ومسوولان به اين مساله فكر نمي‌كنند. يقينا، گرفتن امتياز ميزباني براي مسوولان ما دغدغه نيست كه در طول سال‌هاي اخير هيچ اقدامي نكردند تا از اين فرصت استفاده كنند. اينجاست كه بايد ديد چرا قطر با يك ميليون جمعيت ميزباني بازيهاي آسيايي را مي‌گيرد؟»

محمد خبيري، مسوول اجرايي طرح آسيا ويژن در ايران نيز با تاييد اظهارات فراهاني تصريح مي‌كند: «بي‌ترديد، براي گرفتن ميزباني بايد نگاه دور و استراتژيك داشته باشيم. تعجب مي‌كنم، چرا هيچ گونه اقدام و چشم‌اندازي براي گرفتن ميزباني در ميان مسوولان وجود ندارد. مسوولان سياسي كشور بايد از سازمان و فدراسيون فوتبال بخواهند تا با تشكيل كميته‌اي براي گرفتن ميزباني ظرف5 تا 10سال آينده تلاش كنند؛چرا كه ايران چيزي كمتر از ساير كشورها براي ميزباني ندارد.»

اين استاد دانشگاه با بيان اين كه گرفتن ميزباني به عنوان يك دغدغه در ذهن مسوولان كشور نيست، بيان كرد:«‌اين رويكرد مسوولان كشور به صلاح ورزش نيست. كشورهاي ديگر با هزينه كردن زياد تلاش مي‌كنند، ميزباني بگيرند، در حالي كه ما خواب هستيم! به اين خيال اين كه فرش قرمز زيرپاي ما مي‌اندازند و تاج روي سرمان مي‌گذارند! متاسفانه، هيچ وقت مسوولان از ما دعوت نكردند.»

بارها از رييس سازمان تربيت بدني شنيديم كه ايران با زيرساخت‌هايي كه در اختيار دارد، حتي توانايي ميزبان بازي‌هاي المپيك را دارد. در حالي كه يكي از عمده مشكلات ما در بحث گرفتن ميزباني مسابقات متمركز فوتبال، استاندارد نبودن استاديوم‌هاست.

اكنون با گذشت بيش از سه دهه از ساخت مجموعه ورزشي آزادي، هيچ مجموعه‌ي ديگري در كشور وجود ندارد كه از نظر كميت و كيفيت با آن برابري كند. قطعا، در اين شرايط ما نمي‌توانيم با اكتفا به يك ورزشگاه مسابقات متمركزي را برگزار كنيم و براي اين امر به سه تا چهاراستاديوم مجهز فوتبال نياز داريم.

صفايي فراهاني عضو كميته فوتبال فيفا با تاكيد بر اين كه شرايط گرفتن ميزباني نسبت به قبل تغييرات بسياري كرده است،‌ مي‌افزايد:«اكنون وضعيت با 30 سال قبل تفاوت كرده است. امروز 16 تيم در مسابقات حاضر مي‌شوند در حالي كه تا 30 سال گذشته ما ميزبان 5 تيم بوديم. ميزباني ايران در سال 1968 در حد حضور 5 كشور بود. امروز فيفا و AFC به دنبال هتل‌هاي 5 ستاره و وضعيت مطلوب در استاديوم ها هستند. آن زمان كه ايران ميزباني جام ملتهاي آسيا را داشت، مي‌توانست مسابقات را در ورزشگاه امجديه برگزار كند؛ ولي اكنون اين ورزشگاه از رده خارج است. اكنون، فيفا وAFC طبق كيفيت استاديوم‌ ها،رنگ چمن، صاف بودن زمين، شماره‌بندي صندلي‌ها، اتاق داوران، اتاق دوپينگ، اتاق تلويزيون، گزارشگر و مفسر به كشورها امتياز ميزباني مي دهد.»

خبيري با بيان اين كه ايران سابقه خوبي در AFC براي ميزباني مسابقات فوتبال ندارد، خاطرنشان مي‌كند: «در زمان صفايي فراهاني 2 بار ميزبان مسابقات جام باشگاه‌هاي آسيا بوديم. در سال 82 در فينال اين مسابقات باران شديدي گرفت و همه ضعف‌هاي ما روي دايره ريخت. ما به جاي اين كه نقاط قوت خودمان را نشان دهيم، اشكالات خودمان را در بحث زير ساخت به رخ AFC كشيديم. خوشبختانه، وضعيت استاديوم آزادي نسبت به قبل خيلي بهتر شده است، ولي هنوز هم حداقل‌هاي لازم را براي ميزباني ندارد. زير ساخت‌هاي ما سال به سال افت مي‌كند، به طوري كه AFC به ايران حتي براي مسابقات مقدماتي باشگاهي ايراد مي‌گيرد و استاديوم‌هاي فوتبال ما را تاييد نمي‌كند، ديگر چه برسد به جام ملتهاي آسيا! ضعف‌هاي ما در برگزاري اين مسابقات، خاطره خوبي را در بحث ميزباني از ايران براي AFC به جا نگذاشته است.»

يكي ديگر از مقدمات گرفتن ميزباني، داشتن ارتباطات قوي با AFC و حمايت دولت‌مردان از اين مهم است. برخي كارشناسان فوتبال معتقدند با تغييراتي كه در فدراسيون ايران صورت گرفته، چهار تا پنج سال فرصت نياز است تا دوباره ارتباطات قوي شكل بگيرد.

خبيري در اين زمينه اعتقاد دارد:‌«وقتي ايران به همراه چين و تايلند در جمع گزينه‌هاي نهايي ميزباني جام ملتهاي سال 2004 قرار گرفت، آن جا فقط لابي فوتبالي نبود و چين به كمك مسوولان ارشد سياسي‌اش، امكان ميزباني را از ايران گرفت. در سال 1996 نيز "رفيق حريري" نخست وزير لبنان طي نامه‌اي به AFC اعلام كرد كه لبنان همه گونه همكاري را در بحث برگزاري مسابقات جام ملتهاي سال 2000 خواهد كرد.»

وي اظهار مي‌كند كه امروز بايد، سياست درگير مسائل مربوط به گرفتن ميزباني شود. در حالي كه در سال 2004 فقط فدراسيون فوتبال درگير بود و هيچ مسوولي در اين زمينه از ما حمايت نكرد. متاسفانه، ايران به ناچار به نفع چين كنار كشيد و قول دريافت ميزباني را در سال 2007 از AFC گرفت.

صفايي فراهاني، عضو كميته‌ي ليگ حرفه‌يي AFC نيز مي‌افزايد:«در زمان فعاليتم در فدراسيون فوتبال، قول مسابقات جام جهاني فوتسال و جام ملتهاي سال 2007 را گرفتيم؛ ولي، نفرات بعد از من به اين مساله علاقه‌اي نشان ندادند و ميزباني براي ايران منتفي شد. با اين برخورد مسوولان فدراسيون فوتبال، موقعيت هاي خودمان را در سطح ‌آسيا و جهان از دست مي‌دهيم. در اين شرايط است كه كشورهايي مثل چين تايپه بعد از كنار رفتن ايران ميزباني جام جهاني فوتسال را مي‌گيرند و رخ دادن اين اتفاق، يعني رفتن فوتبال ايران به حاشيه و انزوا!»

با اين تفاسير، مسوولان فوتبال ايران و دولت‌مردان تا كي بي توجه از كنار اين مساله خواهند گذشت؟
سه شنبه 14 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]