.:: مصاحبه ای با "جاني دپ" و "هلنا بونهام كارتر" صداپيشگان انيميشن "عروس مرده" ::.

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: Corpse Bride
وقتی كه "صدا" نقش بازی می كند

مصاحبه ای با "جاني دپ" و "هلنا بونهام كارتر" صداپيشگان انيميشن "عروس مرده"؛"تيم برتون" در سال 1993 پس از حضور موفقش در عرصه سينما براي اولين بار با مشاركت در توليد انيميشن "كابوس پيش از شب كريسمس" پا به عرصه انيميشن گذاشت. "كابوس پيش از شب كريسمس" جدا از تكنيك ساخت آن (تكنيك استاپ موشن كه روشي سخت در ساخت فيلم انيميشن است) از لحاظ داستان، فيلمنامه و كارگرداني نيز يك اثر منحصر بفرد به حساب مي آيد. اين فيلم در
يك سكوت رسانه اي ساخته و اكران شد ولي نوآوري هاي آن و بداعت هاي خاص برتون از چشم منتقدين و دوستداران سينما پوشيده نماند و در ميان محافل هنري سر و صداي خاصي راه انداخت. "عروس مرده" انيميشن بعدي برتون نيز با چنين حال و هوايي ساخته شد و شايد تا پيش از اكران آن در جشنواره تورنتو هيچ خبري از ساخت آن در نشريه هاي معتبر درج نگرديد.

"عروس مرده" شباهتهاي فراواني با "كابوس پيش از شب كريسمس" دارد. داستان، فضا و كاراكترها بسيار مشابه انيميشن پيشين برتون هستند، اما آنگونه كه تيزرها مي گويند استفاده از موسيقي در "عروس مرده" نسبت به اثر قبلي برتون كمرنگ تر شده و همچنين برتون براي صداپيشگي اثر جديدش از ستارگان هاليوود استفاده كرده است.
"جاني دپ" و "هلنابونهام كارتر" (همسر تيم برتون) بازيگران مورد علاقه برتون در اين فيلم به جاي "ويكتور" و "ويكتوريا" شخصيت هاي اول اثر صحبت مي كنند.
"هلنابونهام كارتر" امسال در دو فيلم انيميشن به جاي شخصيت هاي آن صحبت كرده: اولي "عروس مرده" و دومي فيلم سينمايي "والاس و گروميت: نفرين خرگوش نما" كه هر دو به صورت استاپ موشن ساخته شده اند.
صحبتهاي او و جاني دپ كمك به سزايي در كشف فضاي كار برتون و ويژگي هاي منحصر به فرد آن مي كند.

- خانم كارتر، شما امسال به جاي شخصيت هاي دو فيلم انيميشن صحبت كرديد. آيا براي صداپيشگي در هر كدام سبك خاص جداگانه اي را به كار برده ايد؟
ابتداي امر دوست دارم اشاره كنم به دليل بازگشتم از سينما به انيميشن، يا به بيان ديگر يك سؤال را از خودم بپرسم كه چرا وارد دنياي انيميشن شدم؟... بچه دار شدن، يك مادر را مجبور مي كند تا از فعاليتهاي گسترده خود چشم بپوشد و هم و غم خود را بر به دنيا آوردن و بزرگ كردن كودكش متمركز كند. اين امر مرا از سينما جدا كرد و به دليل علاقه اي كه به انيميشن هاي "استاپ موشن" داشتم به اين سينماي خاص رجوع كردم، به طوري كه مي بينيد در هر دو انيميشن "استاپ موشني" كه امسال هاليوود توليد كرده، صداپيشه ام. اما شما از سبك بازي يا صداپيشگي پرسيديد روشي را كه من براي ايفاي هر كدام از اين نقش ها انتخاب كردم دقيقاً شبيه بازي هاي سينمايي ام بود. من هر قسمت از ديالوگها را براي همان صحنه ها و منحصر به همان قسمت مي گفتم. من ابتدا شخصيت را مي كاوم، خودم را به او مي رسانم و بعد شروع مي كنم.
در سر صحنه صدابرداري اين دو فيلم بيشتر اوقات ديالوگها را حفظ مي كردم، البته اين به دليل ترس نبود چون حفظ ديالوگها در كل براي من ساده تر از روخواني آنهاست. در صداپيشگي هر چند شما خودتان ايفاي نقش نمي كنيد ولي بايد تمام توانايي هاي تان را به صدايتان بسپاريد، "صدا"ي شما بايد نقش بازي كند نه اينكه ديالوگ ها انشاوار خوانده شود.
- شما در چند فيلم آخر برتون به طور پيوسته حضور داشتيد. چه شد كه براي صداپيشگي هم انتخاب شديد؟
او اول فيلمنامه را داد تا بخوانم، من فكر كردم اين تنها به خاطر دوستيمان است. بعد نظر مرا خواست و به نظر من فيلمنامه فوق العاده بود. يك اثر زيركانه! سپس از من خواست تا چند خط از ديالوگهاي "ويكتوريا" را بازي كنم. من ديالوگ ها را خواندم، بسيار شكسته و هول ولي برتون پذيرفت و از من خواست تا صداي شخصيت ويكتوريا را بگويم.
- فكر مي كنم صداپيشگي در اين فيلم بيشتر شبيه بازي ات در فيلم "سياره ميمونها" بود؟
در هر دوي اينها درون كاراكتر اصلي گشتم و خصوصيات انساني شبيه خودم را پيدا كردم. در "سياره ميمونها" اما همه بازي از آن من بود، در حالي كه در نقش ويكتوريا من به شخصيت فيزيكي اي كه قبلاً ساخته شده بود روح مي دادم.
- شما فكر مي كنيد چه شرايطي وجود دارد كه برتون به چنين داستانهاي سياهي روي مي آورد؟
من كاملاً مخالف اين قضيه هستم، شايد به خاطر رابطه نزديكم با تيم باشد، ولي هرگز نتوانسته ام فيلمهاي او را "سياه" بنامم. داستان او در مورد مرگ است اما واقعاً چشم انداز اميدوارانه اي دارد. تمام مردم سرزمين مردگان زيبا هستند و رنگارنگ، آنها شيرين و خنده دارند و پايان داستان، فوق العاده شاعرانه، اميدوارانه و زيباست چرا كه شنيده ام عده اي مهر سياست به هنر برتون زده اند و من فوق العاده خوشحالم كه در اين فيلم كار كرده ام.
"جاني دپ" بر خلاف كارتر، امسال سال هنري شلوغي را پشت سر گذاشت.

- چگونه با كاراكترت در اين فيلم آشنا شدي؟
يكي از روزهاي فيلمبرداري اين فيلم به استوديو رفتم. عروسك "ويكتور" آنجا ايستاده بود و من براي اولين بار با او آشنا شدم. زيبا بود فوق العاده زيبا بود.
- از چه كسي براي ايفاي حس هاي ويكتور الهام گرفتي؟
هيچكس، واقعاً هيچكس. اول فقط سعي مي كردم تا بتوانم حس ها را درك كنم و تيم مانند هميشه خيلي كمكم كرد. اين كاراكتر با بقيه بازي هايي كه براي "تيم" انجام دادم تفاوتي نداشت. نگاهش كه مي كردم، شبيه "ادوارد دست قيچي" بود، شايد فقط كمي بيگانه تر. يك شخصيت عميقاً سست و عصبي، مانند شخصيت واقعي خودم!
- خوب رسيديم به تيم برتون و كاركردن با او...
من هميشه آرزو داشتم و دارم كه با تيم برتون كار كنم. قبلاً هم گفته ام. كار كردن با تيم براي من از استراحت در خانه راحت تر است. سر كارهاي "تيم" بسيار راحتم و احساس مي كنم براي كشف شخصيت فيلمهاي او مي توانم هر ريسكي را انجام دهم.
- فكر مي كني تيم از كدام شخصيت فيلمش بيشتر لذت مي برد؟
من فكر مي كنم هر كدام از اين شخصيت ها را تا به اندازه اي دوست دارد. من هم به كاراكترهاي "تيم" عشق مي ورزم، ولي در دنياي دروني تيم، آن گونه كه من مي شناسمش، "ادوارد دست قيچي" جايگاه منحصر به فردي دارد. تيم از نوجواني شروع به طراحي ادوارد كرده بود و سالها روي آن وقت گذاشت. به نظر من تيم بيش از همه از ادوارد تأثيرپذير بوده است.
- موفقيت گيشه اين فيلم را چگونه ارزيابي مي كنيد؟
من آموخته ام تا در موقعيتي كه قرار دارم هيچ انتظاري از گيشه نداشته باشم. البته يك بازيگر همواره راضي تر است اگر مخاطب بيشتري بازي اش را تماشا كند.
با تشکر از دوست عزیز جناب آقای امیر سهیلی برای گردآوری و ترجمه موضوع

استفاده از مطالب تنها با ذکر منبع مجاز می باشد