واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: ذهنيت قوي، برگ برنده هميلتون
ديمون هيلہ
تمام دليل لوئيس هميلتون براي زنده ماندن اين است كه سوار ماشين مسابقه شود. او با قهرماني در رقابت هاي فرمول يك امسال نه تنها كار بزرگي آن هم در دومين فصل حضورش در فرمول يك انجام داد، بلكه در يك پروسه فوق العاده در راه انتخاب هايش گام برداشته است؛ پروسه يي كه امروز مي توان اثرگذاري اش را ديد. آمدن به فرمول يك مثل بالا رفتن يك كوهنورد از محل اسكانش در پايين كوه و آماده سازي براي فتح اورست است. او خيلي خوب اين مسير طولاني را طي كرده اما آزمون اصلي تازه آغاز شده است؛ يا به قله مي رسيد يا وسط راه سقوط مي كنيد. فكر مي كنم اكنون هميلتون به نقطه يي رسيده كه نشان داده مي تواند از پس تمام اتفاقاتي كه اطرافش مي افتد برآيد؛ از پس تك تك قدم ها و هر پلي كه بايد از آن رد شود. بردن عنوان قهرماني جهان كار سختي است و در طول راه مشكلاتي هستند كه شما را به عقب مي رانند كه بايد از پس آنها و فشارهاي ناشي از آن برآييد. من از خيلي ها شنيده ام كه هميلتون اشتباهاتي در طول راه داشته است. با اين قضيه موافق نيستم و به هر حال پيروزي هاي او در گرندپري هاي ملبورن، موناكو، سيلوراستون ، هوكنهايم و شانگهاي باعث مي شود خيلي راحت تر از حد تصور اين اشتباهات فراموش شوند.
به علاوه، وقتي پاي مشكلات وسط مي آيد بايد اين را هم در نظر داشت كه او در 23 سالگي تبديل به جوانترين قهرمان تاريخ فرمول يك شده است. در شرايطي كه تنها 23 سال و 9 ماه و 26 روز از عمرتان گذشته مي توانيد حدس بزنيد او چه فشارهايي را در اين سطح تحمل مي كند.
در اولين فصل حضور در فرمول يك از اين موهبت برخورداريد كه همه به شما شك داشته باشند. اين را خود هميلتون هم خوب مي داند، اما در فصل دوم است كه فشار خودش را نشان مي دهد و بايد به آن قول اولي كه داده ايد عمل كنيد. قهرمان جهان شدن استرس هاي احساسي فراواني همراه خود دارد و فكر نمي كنم كسي از هميلتون بابت فائق آمدن بر آن تشكر كرده باشد. فكر مي كنم هميلتون براي رسيدن به اين نقطه خيلي روي پروسه خودشناسي كار كرده است. از پس فشار اجتناب ناپذير رسانه ها برآمدن، خودش فصلي جداگانه دارد. يك جورهايي شبيه بازي موش و گربه است اين طور فكر نمي كنيد؟ نمي گويم گربه مي خواهد موش را بكشد اما اين امتحاني است كه رسانه ها از يك پديده مي گيرند. اول همه چيز با ستايش و تعريف و تمجيد آغاز مي شود اما چند قدم اشتباه كه برداريد درست قبل از اينكه بفهميد چه اتفاقي افتاده است، به يكباره تبديل به آبروريزي عمومي مي شويد. يك بار با خبرنگار يك مجله جنجالي در اين باره حرف مي زدم به من گفت؛ «ديمون، تو هيچ وقت آن دود و زجري كه لوئيس كشيده را نكشيدي.» و من در جوابش گفتم؛ «من هماني هستم كه روزنامه سان لقب... به او داد.» آن كلمه جمله يي بود كه آن موقع فرانك ويليامز رئيس تيم به من گفته بود. به شما بگويم كه اين حرف ها واقعاً زجرآور است.
يك قهرمان واقعي به خودش انگيزه مي دهد. من تنها هدفي كه داشتم، گرفتن نتيجه بود و در اين راه فقط بايد چيزهايي كه رسانه ها راجع به شما مي گويند، كنار بياييد اين كاري است كه بايد لوئيس در آينده انجام دهد. فقط بايد با همه با شوخي برخورد كنيد و البته بايد اعتراف كنم كه من بعضي مواقع در انجام اين كار ناموفق بودم. من همواره اين حس را داشتم كه خيلي مهم است آدم هاي اطرافت، آدم هاي قابل اعتمادي باشند. لوئيس هم اين را خوب مي داند. من خوش شانس بودم كه دوستان خوبي داشتم و از من حمايت مي كردند و اين عقيده را داشتند كه مي توانم از پس مشكلاتم برآيم.
تا آنجايي كه من مي بينم، هميلتون هم همين طور است اما وقتي اشتباه كنيد در نهايت آخرين نفري كه بايد حساب ها را با او تسويه كنيد، وجدان تان است و در اين زمينه هميلتون خيلي خيلي قوي است. در پايان بايد گفت آن چيزي كه هميلتون امسال بيش از همه به ديگران نشان داد و خودش را ثابت كرد، اين است كه او ذهنيتي قوي دارد. او از عقب افتادگي هايش ضربه خورده، مطمئناً بيش از حدي كه بايد هم ضربه خورده اما همه آنها را به منطقي ترين شكل ممكن حل كرده و هيچ وقت به اين عقب افتادگي ها اجازه نداده بر او فائق آيند. قهرمان در دنياي فرمول يك، دستاورد بزرگي است. همه اين را مي دانيم اما رسيدن هميلتون به اوج در مدت زمان حضور دوساله اش در دنياي فرمول يك، چشمگير بوده است. مطمئنم پيروزي هاي بيشتري براي او در راهند.
ہآخرين انگليسي كه قهرمان فرمول يك در سال 1996 شد.
سه شنبه 14 آبان 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]