واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: اعتراض به ساختار صندوق حمايت از قهرمانان و پيشكسوتان
گروهي از قهرمانان سابق ورزش ايران كه به وضعيت حقوقيشان معترض هستند، عليه صندوق حمايت از قهرمانان و پيشكسوتان كشور به سازمان بازرسي كل كشور شكايت ميكنند. اين پيشكسوتان معتقدند كه صندوق نهتنها طبق اساسنامه عمل نميكند كه چند ماه در پرداخت حقوقها تاخيرهاي طولانيمدت داشته است بهطوري كه آنها در دو ماه گذشته هيچ پولي دريافت نكردهاند.
به نوشته اعتماد ملي، بهرام توكلي كه در بازيهاي آسيايي تهران با تيم واترپلو به قهرماني آسيا رسيد، به نمايندگي از بقيه ورزشكاران نامهاي را براي سازمان بازرسي كل كشور نوشته است كه با تكميل امضاها آن را به اين سازمان ارائه ميكند.
توكلي و تعدادي از پيشكسوتان كه از مدتها قبل به دنبال حل مشكل پرداخت حقوقشان بودهاند، تنها راه را شكايت ميدانند، چرا كه مدعياند نه مسوولان صندوق و نه مسوولان سازمان تربيتبدني پاسخگو نيستند: ما دوره محسن مهرعليزاده هم مشكلاتي را با صندوق داشتيم اما از زماني كه محمد عليآبادي به رياست سازمان تربيتبدني رسيده اين مشكلات بيشتر شده است. در اين مدت بيشتر ماهها حقوقمان را با تاخير گرفتهايم، الان هم دو ماه است كه حقوق ندادهاند. اين طور پيش برود فكر ميكنيم تا آخر سال بايد قيد يك ماه حقوق را بزنيم. بعضي از ورزشكاران ما كه قهرمان ملي بودهاند 100 تا 150 هزار تومان بيشتر حقوق ندارند اما باور كنيد كه اگر اين پول هم نباشد زندگي آنها نميگذرد. چرا كه هيچ منبع درآمد ديگري ندارند.
با توجه به اينكه بودجه صندوق از منابع متعددي تعيين ميشود، از نظر معترضان مشكل، نبود پول نيست. يكهزارم اعتبار نهادهاي دولتي در كنار حمايتهاي اسپانسرها كه مهمترين آن تبليغات دور زمين فوتبال است، بودجه قابل توجهي را براي صندوق فراهم كرده است؛ بودجهاي كه از نظر توكلي غير قابل تصور است: همه ميدانند كه صندوق مشكل مالي ندارد. مبلغ بودجهاش باوركردني نيست اما معلوم نيست كه اين پولها را چه كار ميكنند.
الان دو ماه است كه حقوق به ما ندادهاند. اگر اين پول در بانك هم باشد، سودش خيلي زياد ميشود. البته ما آرزو ميكنيم كه سودش را حداقل براي خود ورزشكاران هزينه كنند. مشكل صندوق اين است كه ذيحسابي ندارد و همه پولها به حساب شخص واريز ميشود.
شايد هم به خاطر اين است كه حقوقها عقب ميافتد. ما در ماههاي گذشته با مسوولان صندوق خيلي صحبت كرديم اما هيچ چيز تغيير نكرد. چند روز قبل هم پيش ارشدي، معاون مالي سازمان تربيتبدني، رفتيم اما او هم جوابگو نبود. تعداد ورزشكاراني كه مشكل مالي دارند، كم نيست. به نوعي بايد اين مشكل حل شود و تنها راهي كه مانده بود، شكايت به سازمان بازرسي است.
ورزشكاران در حالي به ديركرد حقوقشان معترض هستند كه مدير روابط عمومي اين صندوق ميگويد كه آنها امروز و فردا ميتوانند حقوقشان را بگيرند. پندار خمارلو به اعتماد ملي توضيح ميدهد:سازمان تربيتبدني هر سال يك ميليارد و 500 ميليون تومان به صندوق بودجه ميدهد. هر سال يك ميليارد و 200 هزار تومان پول بيمه درماني و تكميلي است و 800 ميليون تومان هم بايد حقوق پرداخت شود. ما هر سال حدود 500 ميليون تومان كسري داريم.
اين تفاوت بودجه از طريق كمكهايي كه ميگيريم تامين ميشود. اين كمكها اين ماه دير رسيد و پرداخت حقوقهاي آبانماه دير شد. البته امور مالي اعلام كرده است كه چك اين حقوقها آماده است و امروز و فردا به حساب كساني كه از صندوق حقوق ميگيرند، واريز ميشود.> اما پرداخت بهموقع حقوق تنها مشكل آنها نيست. طبق اساسنامه براي هر مدال المپيكي، جهاني، آسيايي، بازيهاي آسيايي و كشوري مبلغي براي پرداخت حقوق تعيين شده است.
اما توكلي و ديگر معترضان ميگويند كه مسوولان صندوق چندان به اين معيارها توجه نميكنند: ما كشتيگيري داريم كه هم مدال المپيكي دارد و هم جهاني و هم آسيايي. اما فقط 150 هزار تومان حقوق ميگيرد. به ورزشكاري كه طبق اساسنامه بايد 700، 800 تومان حقوق بدهند، 250 هزار تومان ميدهند. باز هم وضعيت ما بهتر است. براي پرداخت حقوق به پارالمپيكيها هم كه وضعيت مشخصي وجود ندارد. اينها مسائلي است كه بايد پاسخگو باشند كه نيستند.
بعد از پارالمپيك پكن ورزشكاراني كه در اين بازيها به مدال رسيده بودند، به دفعات از وضعيت حقوقيشان گلايه كردند. 90 هزار تومان بيشترين حقوقي است كه كاظم رجبي قويترين مرد معلول جهان ميگيرد. او در اعتراض به اين مبلغ در گفت وگو با خبرگزاريها از صندوق خواسته بود كه اين مبلغ را به او ندهند. چرا كه پرداخت اين حقوق را توهين به ورزشكاري در حد المپيك ميداند.
بيمه ورزشكاران، بخشي از خدماتي است كه صندوق موظف است به ورزشكاران ارائه دهد اما آنها به تازگي به ورزشكاران اعلام كردهاند كه بايد حق بيمه را خودشان پرداخت كنند: به ورزشكاراني كه قهرمان ملي بودهاند گفتهاند كه بايد پول بيمه را خودشان بپردازند. مشخص نيست كه چه دليلي براي اين كار دارند. اگر قرار است حق بيمه را خود ورزشكار بپردازد پس صندوق را براي چه كاري راهاندازي كردهاند.
دوره رياست مهرعليزاده به همه ورزشكاراني كه مدال جهاني و آسيايي داشتند، يك خط موبايل دادند. ورزشكاران ملي هم يخچال گرفتند. حتي قرار بود كه مشكل مسكن را هم حل كنند. من خودم يكي از كساني بودم كه اجارهنشين بودم و پرويز ابوطالب كه در صندوق مسووليت داشت، در تلاش بود كه اين مشكل را حل كند كه رياست سازمان عوض شد و همهچيز به هم ريخت. سوال من اين است كه چطور در يك دوره صندوق حتي براي خريد موبايل و يخچال و خانه پول داشت اما الان نه پول دارد كه حقوق بدهد و نه اينقدر اعتبار كه حق بيمه را پرداخت كند.
با راهاندازي صندوق حمايت از قهرمانان، ورزشكاران انتظار داشتند كه اداره اين صندوق را هم به خود آنها بسپارند. اما اين اتفاق نيفتاد و حالا از نظر توكلي مشكل اصلي مربوط به نحوه اداره است: دردوره مهرعليزاده هم روابطي بر اداره صندوق حاكم بود. با اين حال آن موقع تعدادي از پيشكسوتان ورزش هم مسووليتهايي داشتند.
اما الان فقط روابط خانوادگي حاكم است. آنها كه ورزشكار نبودهاند كه بدانند ما چه سختيهايي را پشت سر گذاشتهايم تا به يك مدال برسيم. تمرينات سخت و مصدوميتها را تجربه نكردهاند و در تصميماتشان هم اين موضوعات را لحاظ نميكنند. اگر ورزشي بودند، به دلخواه حقوق قهرمان پارالمپيكي را بدون هيچ دليلي كسر نميكردند يا حقوق قهرمانان ديگر را.
معترضان نامهشان را آماده كردهاند اما به نظر ميرسد آنها منتظرند قبل از اينكه نامه به سازمان برسد خود مسوولان ورزش اين مشكل را حل كنند اما اگر تا چند روز ديگر اين اتفاق نيفتد آنها از راه قانوني پيگير مشكلشان ميشوند.
سه شنبه 7 آبان 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]