واضح آرشیو وب فارسی:مهر: به بهانه روز جهاني عصاي سفيد؛بيش از 2600 نابينا و نيمه بينا در مدارس عادي تحصيل مي كنند
سازمان آموزش و پرورش استثنايي اعلام كرد: 2 هزار و 692 دانش آموز نابينا و نيمه بينا با اجراي طرح آموزش تلفيقي در بين دانش آموزان عادي تلفيق و مشغول به تحصيل هستند.
به گزارش خبرگزاري مهر، روز 15 اكتبر مصادف با (24 مهرماه) از سوي سازمان علمي و فرهنگي يونسكو به عنوان " روز جهاني نابينايان" يا " عصاي سفيد" نامگذاري شده است . اين نامگذاري تبلور قابليتها، توانمنديها و شان و منزلت اجتماعي نابينايان است تا با اغتنام از اين فرصت كوتاه نگرشي مطلوب در جامعه نسبت به نابينايان به وجود آيد.
نخستين تلاشها در زمينه آموزش نابينايان در ايران به سال 1299 شمسي مربوط مي شود در اين سال كار تعليم و تربيت دانش آموزان نابينا با جذب 5 دانش آموز نابينا در مدرسه اي در تبريز آغاز شد و توسط شخص به نام " پاستور ارنست كريستوفل" توسعه يافت.
آموزشگاه نابينايان تبريز كه تنها مركز آموزش نابينايان در ايران محسوب مي شد تا سال 1319 مشغول ارائه خدمات آموزشي و تربيت حرفه اي به نابينايان بود و تعداد دانش آموزان نابيناي تحت پوشش آن به 45 نفر مي رسيد. در سال 1335 نيز خانمي انگليسي به نام " گون گستر" آموزشگاهي براي دختران نابينا به نام نور آيين در شهر اصفهان تاسيس كرد.
كريستوفل آغازگر آموزش نابينايان در ايران كه با شروع جنگ جهاني دوم مجبور به ترك ايران شده بود پس از پايان جنگ به ايران بازگشت و آموزش پسران نابينا را به عهده گرفت. با شروع آموزش نابينايان در اصفهان تعدادي از پسران نابيناي تبريز به اصفهان آمدند و همچون دختران دانش آموز آموزشگاه نور آيين از امكانات خوابگاهي و حرفه اي ويژه نابينايان استفاده كردند در همين زمان بود كه كريستوفل با همكاري يكي از فرهنگيان پر سابقه اصفهان ، خط برجسته نقطه اي را در تطبيق با الفباي فارسي اصلاح و تكميل كرد .
او كتابهاي درسي دوره ابتدايي را به خط ويژه برگرداند و تعدادي از كتاب هاي غير درسي را نيز به خط بريل فارسي تبديل كرد. خط فارسي بريل كه درست مطابق حروف فارسي است در پنجاه سال پيش توسط يك آلماني درست شده و از آن زمان رواج دارد.
نخستين كلاس درس نابينايان در تهران ، سال 1329در آموزشگاه رودكي تشكيل شد آن روز 59 تن از اطفال نابيناي دختر و پسر در يك اتاق روي نيمكت نشسته بودند و با ترس و نگراني به آينده مجهول خود مي انديشيدند. كودكان باور نمي كردند كه ممكن است سواد پيدا كنند و اشخاص بيناي اطراف آنها نيز چنين تصوري نداشتند.
در سال 1337 يكي از پيشكسوتان آموزش و پرورش تبريز ، آموزشگاهي به صورت ملي و غير انتفاعي تاسيس كرد . اين آموزشگاه سه گروه ازكودكان استثنايي از جمله نابينايان را در آن مجموعه جايگزين كرد.
در اين مجموعه دانش آموزان از كارگاههاي كفاشي و حصير بافي استفاده مي كردند و طبق آمار سال تحصيلي 56 حدود 29 دانش آموز نابينا در آن مشغول تحصيل بودند.
نقطه شروع آموزش نابينايان در فارس به سال 42 يعني 5 سال قبل از تاسيس دفتر آموزش كودكان استثنايي مربوط مي شود در آن سال، كلاسي مخصوص آموزش نابينايان تحت نظر اداره كل فرهنگ استان تاسيس شد و در سال 1349 ، آموزشگاه شوريده شيرازي افتتاح و شروع به كار كرد.
پس از تعطيلي آموزشگاه رودكي تهران در سال 1340 ، دكتر محمد خزايلي كه خود نابينا بود انجمن حمايت و هدايت نابينايان را تاسيس كرد و اين انجمن بهانه اي شد تا با جمع آوري امكانات انساني و مالي آموزشگاهي را در خانه اي قديمي در خيابان ظهيرالاسلام تهران تاسيس كند.
ساختمان جديد آموزشگاه در سال 50 مورد بهره برداري قرار گرفت كه مجهز به كلاسهاي آموزشي، كارگاهي، ورزشي، آزمايشگاه و ناهار خوري و كتابخانه بريل بود. هم اكنون كليه دوره هاي آموزشي ابتدايي، راهنمايي و متوسطه در اين آموزشگاه برقرار و كلاسهاي حرفه اي و هنري و آموزش بزرگسالان داير است.
دكتر محمد خزايلي همچنين ابتكار راه اندازي كلاسهاي شبانه براي افراد بزرگسال و شاغل در ايران را نيز از آن خود كرده است.
آموزشگاه نابينايان شهيد محبي فعاليت آموزشي خود را با 33 دانش آموز در سال 1343 شروع كرد. ساختمان اين آموزشگاه مطابق توانايي ها و نيازهاي دانش آموزان نابينا طراحي واجرا شده است . يك سوم كاركنان آموزشگاه را افراد نابينا و نيمه بينا كه از دانش آموختگان همين آموزشگاه هستند تشكيل مي دهد. و بيش از سه چهارم فارغ التحصيلان اين آموزشگاه به دانشگاهها و مراكز آموزش عالي راه پيدا مي كنند.
همزمان با تشكيل دفتر آموزش كودكان استثنايي در سال 1347 تعداد 344 دانش آموز نابينا در آموزشگاههاي از پيش تاسيس شده نورآيين و كريستوفل اصفهان، شهيد محبي و خزايلي تهران، استثنايي تبريز و رودكي اهواز مشغول تحصيل بودند.
در سال 1348 يعني يك سال پس از تشكيل دفتر آموزش استثنايي ، آموزشگاه نابينايان ابابصير در اصفهان و به دنبال آن در سال 56 آموزشگاه محمد خياباني در شهر ري و سپس در سال 58 آموزشگاه نابينايان پاسداران و دختران نرجس در شمال تهران ايجاد گرديد.
پس از تشكيل دفتر آموزش استثنايي در زمينه توليد و تهيه وسايل كمك آموزشي و ملزومات آموزشي و ابزار توانبخشي نابينايان تلاشهاي بسيار صورت گرفت. يكي از قدمهاي مثبت وعلمي كه با شروع به كار دفتر آموزش كودكان استثنايي در زمينه آموزش دانش آموزان نابينا برداشته شد تلفيق دانش آموزان نابينا در بين دانش آموزان عادي است.
با تاسيس سازمان آموزش و پرورش استثنايي ، گروه آموزشي نابينايان و نيمه بينايان شروع به فعاليت نمود. براي اين گروه از دانش آموزان چهار دوره پيش دبستاني، ابتدايي، راهنمايي تحصيلي و متوسطه پيش بيني گرديد و به آموزش تلفيقي اهميت خاصي داده شد. اين گروه از دانش آموزان كه با شروع فعاليت سازمان در سال تحصيلي 71-70 تعداد دو هزار و 67 نفر را تشكيل مي دادند ، در سال 77-76 به سه هزار 445 نفر افزايش يافت و اينك تعداد 5 هزار و 78 دانش آموز نابينا و نيمه بينا در 492 كلاس در كشور مشغول تحصيل هستند.
در بين گروههاي مختلف استثنايي ، نابينايان در زمينه روش آموزش تلفيقي موفق ترين گروه بوده است. در سال 1374 طرح آموزش تلفيقي نابينايان و دستورالعمل هاي آن از سوي گروه آموزشي نابينايان مورد تجديد نظر قرار گرفت و به مدارس عادي و استثنايي ابلاغ شد.
با ابلاغ اين طرح مدارس عادي موظف به پذيرش دانش آموزان نابينا به صورت تلفيقي در كلاسهاي مختلف درسي شدند و مدارس استثنايي مسئوليت يافتند براي تامين تجهيزات آموزشي و معلم رابط و ارائه مشاوره تحصيلي اقدام كنند.
در اين راستا، هم اينك 2 هزار و 692 دانش آموز نابينا و نيمه بينا، با اجراي طرح آموزش تلفيقي در بين دانش آموزان عادي تلفيق و مشغول به تحصيل هستند.
چهارشنبه 24 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 126]