فرشته ي رحمت،براي همسرت باش

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

1- اطاعت از شوهر:
اطاعت از شوهر و خودداري از نافرماني او، از وظايف اوليه زن است. شک نيست که غرض از اطاعت زن، فرمانبرداري او از شوهر است در اموري که مخالف احکام الهي نباشد و هر آنگاه که چنين فرمان و دستوري رسد، وظيفه، تخلّف و يا به صورت فرار از آن است. زيرا در همه حال حکم خداوند متعال بر حکم بشر مقدم است.
پيامبر اکرم صلي‏الله عليه‏واله وسلم مي‏فرمايند:
«اگر سجده کردن براي غيرخدا جايز بود، دستور مي‏دادم تا زن در برابر شوهرش سجده کند.»
و در جاي ديگر مي‏فرمايند:
«زن نمي‏تواند حق خدا را ادا کند مگر اينکه حق شوهرش را ادا کند.»
2- خوب شوهرداري:
خوب شوهرداري يک هنر است و نياز به ذوق و سليقه و مهارت‏هاي خاص دارد. سعادت يا شقاوت «خانواده» در دست «زن» است.
زن اگر به فن خوب شوهرداري آشنا باشد، مي‏تواند با انجام وظايفي که خداوند بر عهده او مقرر فرموده، خانه را به صورت «بهشت برين» در آورد و از شوهر و فرزندان خود، افرادي لايق، پويا، خلّاق و آبرومند بسازد و خانه را محل آسايش و فضيلت و خوشبختي قرار دهد.
شوهر داري در اسلام اهميت بسيار زيادي دارد و در همين رابطه امام علي عليه‏السلام مي‏فرمايند:
«جهاد زن خوب شوهرداري است.»
ناپلئون درباره جايگاه زنان و نقش آنان در فرهنگ و تمدن اجتماع مي‏گويد:
«اگر مي‏‏خواهيد تمدن و پيشرفت ملتي را بدانيد، به زنان آن ملت بنگريد.»
3- خوش اخلاقي:
زن فهيم و نيک انديش مي‏داند که تمامي انسان‏ها شيفته محبّت و دلباخته جذابيت‏هاي رواني و کشش‏هاي نفساني‏اند. از اين رو هنر او در اين است که با درکي درست از ويژگي‏هاي اخلاقي، خصيصه‏هاي شخصيتي و نيازهاي نفساني شوهر، مهرطلبي‏ها، محبت‏ جويي‏ها، تشويق پذيري‏ها، زيبانگري‏ها و عاقبت انديشي‏ها را با به کارگيري مطلوب‏ترين روش‏ها در مناسب‏ترين موقعيت‏ها به شوهر پاسخ گويد و او را دور از دغدغه‏ها و وسوسه‏هاي درون، در برابر همه کشش‏ها و محرک‏هاي بيروني مصون نمايد.
زن خوش اخلاق، در زندگي مشترک با همسر خود، زيبايي کلام و جذابيت بيان، زبان تشويق و ترغيب و تاييد و تکريم را سرمايه ارزشمند زندگي خويش مي‏داند و هيچ فرصتي را براي «ابلاغ پيام» و «ابراز محبت» به شوهر از دست نمي‏دهد و لذا در تاريکي هم با همسر خويش با زباني لين و آرام، شيرين و پرمعنا، گيرا و آرام بخش و به دور از اضطراب و تنش سخن مي‏گويد.
زن فهيم و لايق با اخلاق درست و رفتار شايسته خود، در برخورد با شوهر و فرزندان، در کانون گرم خانواده هميشه شاد و خندان است و مانند «فرشته رحمت» محيط خانه را سرشار از مهر، عشق، عطوفت، دوستي و آرامش مي‏نمايد.

پيامبر اسلام صلي‏الله عليه و اله وسلم مي‏فرمايند:
«هر زني که شوهرش را با زبانش بيازارد، خداوند هيچ کار واجب و مستحبي را از او نمي‏پذيرد و هيچ کار نيکش را قبول نمي‏کند تا وقتي که شوهرش را راضي کند. اگر چه روزها روزه بگيرد و شب‏ها به عبادت مشغول شود.»
او هرگز در برخورد با شوهر و فرزندان، صدا و کلام گيراي خود را با نقّادي و تهديد و تحقير و سرزنش و استهزا نمي‏آميزد، بلکه زبان حق شناسي و قدرشناسي، شکر و سپاسگزاري از صفات برجسته او در حريم خانواده است.

4- احترام به شوهر:
زن آگاه و مهربان به خوبي مي‏داند که همه انسان‏ها ذاتاً محبت‏پذير و قهر ستيزند، همه انسان‏ها تکريم‏پذير و تنبيه ‏گريزند. هر کس به شخصيت خويش علاقه‏مند است و دوست دارد ديگران به او احترام بگذارند و هر کس که شخصيت او را محترم بشمارد محبوبش واقع مي‏شود.
زن فهميده مي‏داند که شوهرش آرامش خواه و امنيت طلب مي‏باشد و دوست دارد در محيطي سرشار از صميميت و صفا زندگي کند.
امام صادق عليه‏السلام مي‏فرمايند:
«... خوشا به سعادت و خوشا به سعادت آن همسري باد که به شوهرش احترام گذارد و او را آزار نرساند و در تمام مواقع از شوهرش اطاعت کند.»
زن شايسته و برتر همه سعي و تلاش خود را در جهت جلب رضايت خاطر و فراهم ساختن آسايش و آرامش روان و نشاط دروني شوهر مبذول مي‏دارد و از اين رو جز با زبان محبت و تکريم با همسرش سخن نمي‏گويد و همواره از خزانه دلش، کلام زرّين و خوشايند و گفتار شفابخش و درمانگر روح و روان و آرامش‏گر جان را برگزيده، در فضاي سرشار از عشق و شور و شعف و نشاط تقديم همسر خود مي‏نمايد. و رابطه او با شوهرش هر چه هست زبان محبت است و بس.
5- اظهار عشق و علاقه نسبت به شوهر:
زن خردمند و شايسته مي‏داند که شوهرش تشنه محبت و دوستي اوست و دل او به محبت همسرش زنده مي‏باشد. اگر شوهر بداند که محبوب واقعي زنش نيست، احساس بي‏کسي، تنهايي و غربت مي‏کند و هميشه پژمرده‏، غمگين و ناراحت و مضطرب است. ليکن زن نيک انديش و مهربان، محبت و دوستي خود را نسبت به شوهرش به زبان آورده و عشق و علاقه خود را در قالب واژه‏هاي طيب و زيبا و پرمفهوم عينيت مي‏بخشد.
و مهم‏تر از کلمات و واژه‏ها، در ايجاد محبت نسبت به شوهرش، هنگام سخن گفتن با شوهر، مواظب آهنگ نرم و ملايم صدا، حرکات بدني خود مي‏باشد. و هرگز با آهنگ صداي خشن و حرکات ناموزون دست و صورت و ترشرويي و اخم، معشوق عزيز خود را در کانون گرم و با صفاي خانواده دلسرد و افسرده نمي‏کند.
امام باقر عليه‏السلام مي‏فرمايند:
«براي زن هيچ شفاعتي در پيشگاه پروردگارش به اندازه رضايت شوهرش ثمربخش و مفيد‏تر نيست.»
زن برتر با ابراز عشق و علاقه نسبت به شوهرش، دل او را هميشه شاداب و خرم نگه مي‏دارد و به کسب و کار و زندگي علاقه‏مند و دلگرم و اميدوارش مي‏نمايد و شوهرش را به عالي‏ترين مقامات علمي، معنوي، اقتصادي و اجتماعي ارتقاء مي‏دهد، و زمينه رشد و شکوفائي او را در همه کارها فراهم مي‏نمايد.

و شوهر نيز با اين رفتار نيکو و شايسته همسر، حاضر است براي تامين سعادت و رفاه خانواده، تا سر حد فداکاري کوشش کند و مطمئنا چنين مردي کمتر اتفاق مي‏افتد که به امراض روحي و رواني مبتلا گردد.
بنابراين زن هنرمند و فهيم، نيک مي‏داند که شوهرش شيداي شنيدن صداي آرام و زيبا، جالب و جاذب، گيرا و پرمحبت اوست. و از همين رو، با همه وجود به نقش جاذبه‏هاي صوتي و گيرايي کلام در ابراز عشق و محبت و ايجاد شور و نشاط و شادابي در شوهر واقف است و در طول حيات مشترک و در همه موقعيت‏ها و شرايط ، لحظه‏اي از زبان دوستي و عشق به شوهر غافل نمي‏شود، و از جذابيت‏هاي بياني، آنچنان همسر خود را سيراب مي‏نمايد که در برابر محرک‏هاي صوتي و کلامي نامحرمان مغرض، کاملاً او را مصون مي‏نمايد؛ چرا که بعضي وسوسه گران مغرض و ناآگاه و شيطان صفتان‏گيرا، با بهره‏گيري از خلاء عاطفي بعضي مردان و محروميت ايشان از محبت‏هاي عاشقانه و صادقانه همسرشان، با محرک‏هاي کلامي گيرا و پر جاذبه زمينه انحراف او را هموار مي‏کنند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]