واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل - باید قبول کرد که انتشار مطالب سایت ویکی لیکس که حاوی اسناد محرمانه دولت ایالات متحده و به ویژه نامه های وزارت امور خارجه این کشور است، نشان دهنده نفوذ بالای روزنامه نگاری الکترونیکی شده است. آرتور بلینوف : باید قبول کرد که انتشار مطالب سایت ویکی لیکس که حاوی اسناد محرمانه دولت ایالات متحده و به ویژه نامه های وزارت امور خارجه این کشور است، نشان دهنده نفوذ بالای روزنامه نگاری الکترونیکی شده است. بازتاب وسیع جهانی انتشار این مطالب و تلاشهای دادگستری آمریکایی برای طرح اتهامات علیه جولیان آسانج مؤسس سایت ویکی لیکس و بردلی منینگ (کسی که درز اطلاعات را ترتیب داد)، همین واقعیت را به اثبات رسانده است. نمایندگان دادگستری آمریکایی تا کنون شیوه عمل خود را علیه ویکی لیکس فاش نکرده است. قانون درباره مبارزه با جاسوسی که ممکن است در این شرایط به کار گرفته شود، در سالهای جنگ جهانی اول وضع شده و کمتر در شرایط کنونی قابل اطلاق است. تازه هیچ گونه جاسوسی در کار نیست. مهمترین استدلال علیه برگزاری دادگاه پر سر و صدا علیه ویکی لیکس این است که مکاتبات وزارت امور خارجه آمریکا که فاش شد، در واقع اسرار حقیقی را در بر ندارد. حتی اسنادی که محرمانه (طبقه بندی شده) علامتگذاری شد، چنین نیست. اینها فقط اسرار مطبخ دیپلماتیک هستند. البته هر کس نباید بوی این مطبخ را مطبوع بداند. شایعات سیاسی، توصیف طعنهآمیز رهبران خارجی و عبارات نادرستی که در اظهارات نمایندگان خارجی کشف شد، از جمله محتویات این مکاتبات است. همین امر باعث شد که ویکی لیکس را به ضدیت با آمریکا متهم کنند ولی همینطور میتوان کسانی را که این نامهها را نوشته و به وزارت امور خارجه ارسال کردند، به رفتار ضد آمریکایی متهم کرد. از قرار معلوم، ویکی لیکس متونی را که منتشر میکند، تصفیه و اصلاح کرده و هر چیزی را که می توانست بر امنیت ملی ایالات متحده اثر بگذارد، حذف کرده است. از جمله اسامی خارجیانی را برداشتند که در مناطق مناقشه زده با آمریکاییها همکاری کردند. روزنامه هایی که متون ویکی لیکس را از قبل دریافت کردند، خودشان به تصفیه محتوای آنها پرداختند. به عنوان مثال، روزنامه نیویورک تایمز هر چیزی را که میتوانست به امنیت عملیات اطلاعاتی لطمه بزندحذف کرد. آنچه که در این روزنامه درج شد، از قبل با وزارت امور خارجه هماهنگ شد. دستور العملها برای دیپلماتهای آمریکایی مبنی بر اجرای عملیات آماتوری جاسوسی علیه سران سازمان ملل و جمعآوری اطلاعات شخصی، شماره کارت اعتبار و پسوورد آنها را نمی توان به عنوان افشای اسرار تعبیر کرد. لذا متونی که اینطور پاکسازی شدند، نمیتوانند به اتهامات به افشای اسرار دولتی کمک کنند. به همین علت احتمال ضعیفی میرود که یک دادگاه بزرگ علیه ویکی لیکس و مؤسس آن بر پا شود. به عقیده سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه، متونی که منتشر شد، باعث انبساط خاطر میشود. آیا در کشورمان چنین مطالبی میتواند منتشر شود؟ وزیر این احتمال را بعید میداند. ولی میافزاید که فرار اطلاعات درباره محتوای مذاکرات و گفتگوهای دیپلماتیک بارها صورت گرفته است. نباید این واقعیت را نفی کرد. در عین حال، کسانی که طی مدت زیادی در وزارت امور خارجه روسیه کار میکنند، معتقدند که در مکاتبات دیپلماتیک روسیه جزئیات با نمکی که در مکاتبات آمریکایی کشف شد، پیدا نمی شود. آندری گرومیکو، وزیر فقید امور خارجه شوروی، خواسته بود که دیپلماتها به صورت خشک و کاری مطالب لازم را بیان کنند که این سبک نگارش نامه های دیپلماتیک مانند سابق رعایت می شود. در این نامهها جایی برای شایعات و ارزیابیهای خودمانی شخصی باقی نمانده است. تنها آناتولی دوبرینین سفیر سابق شوروی در واشنگتن میتوانست نامه خود را با جمله کیسینجر پیش من بود شروع کند ولی بعد از آن لحن او هم کاری و خشک میشد. با این وجود، در رابطه با جنجال پیرامون سایت ویکی لیکس مایلم برای دیپلماتهای ما یادآوری کنم که فضای بیش از حد بسته است که باعث فرار اطلاعات می شود. تنها از طریق ایجاد فضای باز، مطلع کردن جامعه از سیاست خارجی و گامها در جهت اجرای آن میتوان با این وضع مبارزه کرد. جامعه و دیپلماسی باید با هم در ارتباط متقابل باشند. این امر به نفع دیپلماسی است که در این صورت از حمایت مردم کشور برخوردار خواهد شد. نزاویسیمایا گازتا دوم دسامبر/4 دسامبر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 316]