با گذشت 15 سال از الحاق ايران به پيمان نامه جهاني حقوق كودك آمار كودك آزاري در ايران رو به افزايش است

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: با گذشت 15 سال از الحاق ايران به پيمان نامه جهاني حقوق كودك آمار كودك آزاري در ايران رو به افزايش است
گروه اجتماعي؛ پيوستن ايران به پيمان نامه جهاني حقوق كودك- 14 مهرماه سال 1372- تنها تاثير مثبتي كه داشت اين بود كه ظرف دهه جاري، انعكاس اخبار و گزارش ها از آزار جسمي، جنسي و روحي كودكان ايران افزايش يافت و موانع انتشار اين اخبار تا حد بسيار زيادي مرتفع شد اما اين افزايش مي تواند هم باعث خشنودي باشد و هم باعث نگراني. خشنودي از اين بابت كه خط قرمز انتشار اخبار مربوط به كودك آزاري كمرنگ شده و آحاد بسياري از جامعه با خواندن گزارش و اخبار كودك آزاري در معرض اين آگاهي قرار مي گيرند كه هنگام اطلاع از وقوع موارد كودك آزاري در همسايگي خود، سكوت نكرده و براي نجات قرباني خردسال هرچه سريع تر مراجع قضايي و نظامي را مطلع كنند.بنابر گزارش سالانه واحد مددكاري انجمن حمايت از حقوق كودكان، طي سال گذشته 200 مورد كودك آزاري به مددكاري انجمن گزارش شده است كه 48 درصد از كودكان قرباني شده مورد آزار جسمي، 49 درصد مورد آزار عاطفي، 13 درصد مورد آزار جنسي، 20 درصد مورد بهره كشي اقتصادي قرار گرفته و 12 درصد هم به محروميت از تحصيل دچار شده اند. بنا بر گزارش انجمن 41 درصد آزاردهندگان پدر كودك، 28 درصد مادر كودك، 7 درصد نامادري، 6 درصد همسايه، 4 درصد اقوام، 4 درصد افراد غريبه، 3 درصد كادر آموزشي، 3 درصد كادر بيمارستان، 2 درصد ناپدري و 2 درصد كادر زندان بوده اند. در همين گزارش ذكر شده 30 درصد از كودكاني كه مورد آزار قرار گرفته اند در خانواده هايي به سر مي بردند كه تجربه اعتياد و مصرف مواد مخدر داشته اند و در 40درصد خانواده ها اختلاف شديد خانوادگي، 40 درصد فقر، 31 درصد تجربه طلاق و متاركه والدين و در 9 درصد خانواده ها هم فوت والدين گزارش شده است. ميانگين سني كودكان آزارديده 10 تا 12 سال و 48 درصد از كودكان پسر و 52 درصد دختر بوده اند.به گزارش ايسنا همچنين آمارهاي رسمي نشان مي دهد هر ساله 10 هزار كودك كار و خيابان تحت پوشش طرح ساماندهي سازمان بهزيستي كشور قرار مي گيرند كه 4/85 درصد آنان بدسرپرست هستند. مجموع كودكان كار و خيابان كشور بنا بر گزارش مركز آمار ايران در سال 85، دو ميليون و 615 هزار نفر گزارش شده كه يك ميليون و 300 هزار نفر آنان پسر و 315 هزار نفر دختران 10 تا 18 ساله بوده اند.پروين غضنفري رئيس فرهنگسراي كودك در گفت وگو با اعتماد در پاسخ به اين سوال كه افزايش گزارش ها از موارد كودك آزاري را چگونه تحليل مي كند، مي گويد؛ «انعكاس اين اخبار نشان مي دهد جامعه نسبت به وقوع پديده كودك آزاري حساس شده است. كودك آزاري پيش از انعكاس اين اخبار هم وجود داشته ولي ظرف چند سال گذشته انعكاس اخبار اين پديده، كودك آزاري را به يك موضوع مورد توجه كارشناسان تبديل كرده است و اتفاقاً مي تواند نگاه ويژه مسوولان و آحاد جامعه را تا آن حد تحت تاثير قرار دهد كه با اقدامات خود وقوع اين پديده را به صفر نزديك كنند.» وي در تحليل پديده كودك آزاري مي گويد؛ «كودك آزاري صرفاً به آزار جسماني كودك تعبير نمي شود. بسياري اوقات چنان ضربه هاي روحي به كودك وارد مي شود كه تا سال ها اثر زخم اين ضربه ها بهبود نيافته و مخفي مي ماند و زماني بروز مي كند كه ديگر قابل درمان نيست و اين زخم ها را چه كسي بايد جوابگو باشد؟»وي در پاسخ به اين سوال كه والدين امروز غالباً جواناني تحصيلكرده هستند كه بايد نگاه متفاوتي از نسل پيشين خود به تربيت و مراقبت از فرزندان داشته باشند، مي گويد؛ «ذهن ما امروز از تئوري هايي انباشته شده كه توانايي به عمل درآوردن آن تئوري ها را نداريم. خيلي چيزها را مي دانيم اما هيچ كدام را انجام نمي دهيم. زندگي پراسترس شهري توان بالفعل درآوردن دانسته ها را سلب كرده است. البته نمي گويم صرفاً والدين شهرنشين كودكان خود را آزار مي دهند و در روستاها خبري از كودك آزاري نيست اما در زندگي سنتي و ساده به دور از پيچيدگي شهرنشيني باورهاي سنتي غالب است كه در زندگي شهري دست ما براي اجراي اين باورها تا حدي بسته است. متاسفانه قرباني اين محدوديت هم كودكان ما هستند. به نظر مي رسد در نسل امروز با وجود برخورداري از تحصيلات، آموزش ها به مهارت تبديل نشده است.»وي همچنان در پاسخ به صحت اين باور كه پدران و مادران آزارگر امروز، كودكان آزارديده ديروز هستند، مي گويد؛ «به هر حال عقده هاي كودكي، زماني سر باز مي كند. فردي كه در زمان طفوليت مورد آزار جنسي قرار گرفته در زمان بلوغ چنين آزاري را بر جنس مخالف يا موافق خود روا مي دارد. فردي كه در زمان كودكي تحت استبداد پدر قرار داشته بر فرزند خود هم استبداد را روا مي دارد. البته با نمونه هايي هم مواجه هستيم كه نقطه مقابل آنچه تحمل كرده اند را عمل مي كنند مثلاً همان فردي كه با استبداد رشد كرده بر فرزند خود نهايت مهرباني را روا مي دارد چون خود در زمان كودكي از تربيت مستبدانه رنج مي برده. با اين حال نظر كارشناسان بر اين است كه 60 درصد افراد از رفتارهاي خانواده خود كه در زمان كودكي بر آنها اعمال شده الگوبرداري مي كنند.»غضنفري همچنين در پاسخ به اعتماد مبني بر اينكه آيا فقر خانواده و فاصله طبقاتي بين كودكان كه امروز در جامعه تحصيلي و حتي اماكن عمومي بسيار مشهود است و كودكان هم شاهد فاصله طبقاتي با همتايان خود هستند، مي تواند گونه يي از كودك آزاري باشد زيرا روح كودكي كه در فقر به سر مي برد و شاهد رفاه كودك همسال خود است آزرده مي شود، مي گويد؛ «ما نمي توانيم كودكان مان را پاستوريزه تربيت كنيم. بچه ها در مدرسه و بين اقوام و حتي در خيابان، كودكاني را مي بينند كه از امكانات رفاهي بيشتري برخوردارند. بايد فرزندان مان را به گونه يي تربيت كنيم كه به داشته هاي خود ببالند. همان كودكي كه در يك خانواده فقير زندگي مي كند مي تواند بياموزد كه محبت بي قيد و شرط پدر و مادر نسبت به او چقدر باارزش و غيرقابل جايگزيني است.مي تواند بياموزد كه سلامت بودن او و گرمي كانون خانواده او چقدر باارزش و غيرقابل جايگزيني است. كودك ما بايد ياد بگيرد در برخي مراحل زندگي، سختي و مشقت را تجربه خواهد كرد اما اين آموزه ها را بايد به زبان او و متناسب با درك و دانايي او آموزش بدهيم.»
چهارشنبه 17 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]