تذكري از سروظيفه

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: تذكري از سروظيفه
خشكسالي هاي ممتد و قهر طبيعت از ده سال گذشته تاكنون شايد حكايتگر اين واقعيت باشد كه ما در آينده اي نه چندان دور به خصوص در بخش آب و انرژي دچار مشكلات حادتري خواهيم شد. مسئله پايدارشدن خشكسالي و اعلان ادامه روند آن از طريق سازمان هواشناسي در رسانه ها مي تواند نشان دهنده وضعيت خاص آن در آينده باشد. اگر اين روند با برنامه ريزي هاي صحيح و به موقع و كارشناسانه پيش بيني نشود، به طور قطع در آينده با بحران شديد ناشي از عوارض خشكسالي در كشور مواجه خواهيم بود.مسئله خشكسالي از ده سال پيش تاكنون به بخش هاي عظيمي از مناطق كشور آسيب رسانده و براي گروه كثيري از مردم مشكلات اقتصادي و معيشتي به وجود آورده است،ولي متاسفانه تاكنون كار ويژه و درخوري كه تاثيرگذار و قابل توجه باشد در رابطه با اين مسئله صورت نگرفته است.

اگرچه اعتباراتي در اين رابطه به افراد خسارت ديده ناشي از خشكسالي ها تخصيص داده شده است، ولي برنامه اي براي آينده كه چگونه بايد با خشكسالي مقابله شود، ارائه نشده است. با توجه به اين كه بايد علاج واقعه را قبل از وقوع كرد، متاسفانه تاكنون علاج واقعه را هميشه بعد از وقوع كرده اند و اين مسئله به عنوان يك عادت ديرينه باقي مانده است. غافل از اين كه آثار منفي و تخريبي علاج واقعه قبل از وقوع به مراتب كمتر از آثار علاج بعد از واقعه است و متاسفانه اين شيوه ناپسنديده همچنان معمول و مرسوم است و گويا رسم بر اين قرار گرفته است كه بعد از اين كه گرفتار مشكل يا بحران شديم آن گاه به فكر راه چاره برمي آييم كه اين خود به خود عوارض منفي و آثار مخرب وگاه غيرقابل جبراني برجاي مي گذارد. از آن جا كه كشور ما كشوري حادثه خيز است و سالانه حوادث پيش بيني نشده متعدد در آن اتفاق مي افتد، نبايد نسبت به اين امر بي توجه بود بلكه بايد به صورت اصولي ومبنايي و با راهكارهاي علمي و كارشناسانه و يا تجربه ديگران براي جلوگيري از عوارض ناشي از آن برآمد و در حقيقت تهديدها را تبديل به فرصت كرد و نگذاشت فرصت ها به سادگي از دست برود تا آن كه مردم دچار پيامدهاي ناگوار بي توجهي ها و سهل انگاري هاي بعضي مسئولان قرار بگيرند؛ البته بعد از راهكارهاي علمي و كارشناسي و يا احيانا تجربي كه خود از عوامل مهم برنامه ريزي است،اولين برنامه اي كه بايد در جامعه توسط نهادها و سازمان هاي مختلف صورت پذيرد، فرهنگ سازي به منظور صرفه جويي و درست و به جا مصرف كردن به خصوص در بخش آب و انرژي است و با اين شيوه مي توان ازهدررفت بخش عظيمي از منابع خود جلوگيري كرد.

البته بايد توجه داشت كه هر كجا صحبت از صرفه جويي و اسراف نكردن مي شود، اين نه به معناي كمتر از نياز ضروري مصرف كردن است بلكه به معناي جلوگيري از زياده روي و بيش از حد نياز و بدمصرف كردن و بي جا مصرف كردن است؛ اسراف از مسائل مذمومي است كه در هيچ دين و مكتب و آييني پذيرفتني نيست و آن را قبيح و زشت مي شمارند و مرتكبان چنين روشي را انسان هاي بي ضابطه و بي برنامه و مسئوليت ناپذير در مقابل نعمت ها و مواهب پروردگار و در حقيقت كفران كنندگان نعم الهي مي دانند ولي متاسفانه در جامعه ما به خصوص در قشر مرفه و تاحدي قشر متوسط اين معضل اسراف گرايي گويا نهادينه شده است و گويا اين حق را براي خود قائل هستند كه هر گونه دلشان بخواهد با نعمت هاي الهي كه خيلي از آن ها تجديدناپذير است، عمل كنند؛ ولو اين كه با تضييع حقوق ديگر اقشار جامعه تمام شود.

البته بايد اين بدعت را با فرهنگ سازي نهادينه كرد و اگر از طريق فرهنگ سازي هم ممكن نشد، بايد به عواملي كه بازدارنده است، متوسل شد تا اين خوي زياده روي در مصرف و بي جا مصرف كردن از بين برود و زمينه اي فراهم شود تا راه اعتدال و ميانه روي در پيش بگيرند.

به اميد آن روز
سه شنبه 16 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]