واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:
وقتی قصد خرید کامپیوتر دارید، مقدار حافظه یا RAM آن چقدر باید باشد؟ نوع آن چه باشد؟ آیا می دانستید که اگر مقدار RAM کافی نباشد، سیستم شما نمی تواند بخوبی کار کند. در ادامه بحث به سئوالاتی که همواره با آن مواجهیم (چقدر و چه نوع RAM برای کامپیوتر من کافیست؟) پاسخ خواهیم داد. در ابتدا توجه شما را به دو بحث مقدماتی در مورد تفاوت انواع RAM و تاثیر مقدار حافظه در سرعت و کارآیی کامپیوترجلب می نمایم. (مطالعه بیشتر)
تفاوت Static RAM و Dynamic RAM
حافظه يکی از مهم ترين عناصر سخت افزاری استفاده شده در کامپيوتر است. بدين منظور از حافظه های مختلف و با فناوری های متفاوتی استفاده می گردد. حافظه های ايستا ( Static ) و پويا (Daynamic)، دو نمونه متدوال در اين زمينه می باشند. کامپيوتر شما ممکن است هم دارای حافظه static و هم dynamic باشد. (توضیحات بیشتردر مورد این اصطلاحات در سایر مقالات سایت میکرو رایانه) از حافظه های فوق با توجه به تفاوت مشهود قيمت آنان با اهداف متفاوتی اسفاده می گردد. با بررسی نحوه عملکرد هر يک از تراشه های حافظه static و ynamic ، می توان به تفاوت های موجود و علت اختلاف قيمت آنان، بيشتر واقف گرديد.
Dynamic RAM، متداولترين نوع حافظه در حال حاضر محسوب می گردد. درون يک تراشه dynamic RAM، هر سلول حافظه صرفا" يک بيت اطلاعات را در خود ذخيره نموده و از دو بخش اساسی تشکيل می گردد: يک ترانزيستور و يک خازن. به منظور ذخيره ميليون ها سلول حافظه بر روی يک تراشه از تعداد انبوهی ترانزيستور کوچک و خازن استفاده می گردد. خازن مسئوليت نگهداری صفر و يا يک را برعهده داشته و ترانزيستور به منزله يک سوئيچ است که مدار کنترلی بر روی تراشه را به منظور خواندن خازن و يا تفيير وضعيت آن، مديريت می نمايد. خازن را می توان به منزله يک سطل کوچک در نظر گرفت که قادر به ذخيره الکترون ها می باشد. به منظور ذخيره سازی مقدار يک در حافظه، می بايست سطل فرضی از الکترون ها پر گردد و برای ذخيره مقدار صفر، اين سطل می بايست خالی گردد.
مهمترين مشکل سطل فرضی، وجود نشتی و يا سوراخی در آن است که باعث می گردد پس از گذشت مدت زمانی مشخص، خالی گردد. در مدت زمانی کمتر از چند ميلی ثانيه، يک سطل پر از الکترون، خالی می گردد. به منظور نگهداری وضعيت خازن و ذخيره سازی مقدار يک قبل از تخليه خازن، می بايست پردازنده و يا کنترل کننده حافظه، خازن را شارژ نمايند. بدين منظور کنترل کننده حافظه، حافظه را خوانده و آن را مجددا" بازنويسی می نمايد. فرآيند فوق که به Refresh معروف است به صورت اتوماتيک در هر ثانيه، هزاران مرتبه تکرار می گردد. علت نامگذاری اين نوع از حافظه ها به dynamic به مفهوم فرآيند Refresh برمی گردد. حافظه های dynamic، می بايست به صورت پويا بازخوانی و بازنويسی گردند و گرنه تمامی اطلاعات موجود در آنان از بين خواهد رفت. علاوه بر موارد فوق، عمليات Refresh زمان خاص خود را داشته و باعث می گردد سرعت آنان، کاهش يابد.
Static RAM از يک تکنولوژی کاملا" متفاوت با dynamic RAM، استفاده می نمايد. در حافظه های static از يک نوع فليپ فلاپ خاص که هر يک از بيت های حافظه را در خود نگهداری می نمايد، استفاده می گردد. يک فليپ فلاپ برای هر سلول حافظه از چهار تا شش ترانزيستور استفاده می نمايد. در اين نوع حافظه، ضرورتی به عمليات Refreshing، نبوده و بديهی است که سرعت آنان در مقايسه با حافظه های dynamic بمراتب بيشتر می باشد. با توجه به اين که اين نوع از حافظه ها دارای بخش ها و عناصر بيشتری می باشند، يک سلول حافظه Static فضای بمراتب بيشتری را نسبت به يک سلول حافظه dynamic بر روی تراشه، اشغال خواهد کرد. بنابراين شما حافظه کمتری را در هر تراشه خواهيد داشت و بديهی است که قيمت آنان نيز افزايش خواهد يافت (ميزان حافظه قابل استفاده بر روی هر تراشه).
با توجه به موارد اشاره شده ، حافظه های Static سريع و گرانقيمت و حافظه های dynamic ارزان و کند می باشند. از حافظه های Static به منظور ايجاد حافظه های Cache ريزپردازنده (نیاز به سرعت) و از حافظه های dynamic به منظور فضای ذخيره سازی اصلی در سيستم ها (مقدار حجم بالا و لذا در مقایسه با حافظه های Static قمیت پایین تر)، استفاده می گردد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 243]