تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836308518
آقایان شما اهل حمله نیستید،تهدید نکنید
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آمریکا - کاخ سفید باید به رجزخوانی هایش در خصوص حمله به ایران پایان دهد، این تهدید ها تنها راه مذاکره را سد می کند مارک لینچ ستون نویس معروف نشریه فارین پالیسی در تازه ترین نگاه خود به پرونده هسته ای ایران و ماجرای بن‌بست در مذاکرات با تهران تاکید می‌کند که غرب باید حتی در صورت سخن گفتن در باب حمله نظامی به تهران، صدای خود را آرام کند و با صدای بلند بر ضرورت این نبرد تاکیدی نداشته باشد . لینچ در ادامه می‌نویسد: امیدهایی وجود دارد که تهران در پانزدهمین روز از ماه نوامبر در ژنو با اعضای پنج به اضافه یک دیدار می‌کند. البته به نظر می‌رسد که سوال‌های بسیاری در این خصوص ذهن ایرانی‌ها و غرب را به خود مشغول کرده است. این مذاکرات می‌تواند تبدیل به مبنایی برای ادامه روند دیپلماتیک در پرونده هسته ای ایران شود . در همین ژنو است که می‌توان در خصوص جزئیات بسیاری از مسائل صحبت کرد، راه‌های فرعی را پیشنهاد داد و به اعتماد سازی پرداخت. با این همه نکته ناامید کننده ماجرا اینجاست که میان ایران و غرب دیواری از بی اعتمادی وجود دارد که منجر به آغاز جر و بحث در خصوص احتمال توسل به گزینه نظامی علیه ایران شده است . بسیاری از باراک اوباما می‌خواهند که به صراحت از توسل به گزینه نظامی علیه ایران سخن بگوید. دنیس راس هم چند روز پیش با حضور در آیپک ( مجمع یهودیان آمریکا ) در این خصوص گفته بود: آیا ایران به موضع گیری‌های خود در قبال غرب با وجود تحریم‌ها ادامه می‌دهد؟ رهبران ایران باید به سخنان اوباما گوش دهند که به صراحت تاکید کرده است که واشنگتن به هر قیمتی مانع از دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای می‌شود. وقت ان فرا رسیده است که ما از روند تنها بحث کردن خارج شویم و اندکی هم عمل کنیم. نخستین بار زمانی که از حمله نظامی به ایران سخن گفتیم همگان این اظهار نظرها را در حقیقت ابزاری می‌دانستند برای اعمال فشار بر ایران برای نشستن بر سر میز مذاکره و یا در حقیقت بازگشت به روند تعامل با غرب به جای تقابل. این تهدید‌ها و هشدارها اما در نهایت ره به جایی نبردند. تهران همواره هشدار داده است که در صورتی که چماق حمله بر سرش استوار باشد حاضر نیست بر سر حقوق خود مصالحه یا همان مذاکره کند. ایران به خوبی با توجه به دغدغه‌های ایالات متحده در منطقه و محدود بودن توان نظامی این کشور در این روزها به این نتیجه رسیده است که واشنگتن تهدید حمله را عملی نمی‌کند . زمانی که در مواجهه با کشوری از توسل به گزینه نظامی سخن می‌گویئم در حقیقت مابقی درها را به آرامی می‌بندیم. در این فضا سخن گفتن از اعتماد سازی بسیار بعید است. شکاف‌ها گسترش پیدا می‌کند و رسیدن به تفاهم بسیار سخت می‌شود. علاوه بر این از جنگ سخن گفتن بر نتیجه تحریم‌ها هم تاثیر می‌گذارد. بسیاری از کشورهایی که با شعار حمایت از عدم تکثیر تسلیحات هسته ای به بلوک تحریم‌کنندگان ایران پیوستند در شرایطی که واشنگتن را در حمله به تهران جدی ببینند پای خود را از ماجرا بیرون خواهند کشید. هیچ‌کس نمی‌خواهد امریکا را در جامه جنگی سوم در خاورمیانه ببیند. آنچه بیش از ذات جنگ خطرناک است سخن گفتن از این نبرد است. این قبیل سخن گفتن و یا رجز خوانی یا به سناریو عراق در دهه نود منتهی می‌شود و یا بالواقع ما را گرفتار جنگی دیگر می‌کند . زمانی که گزینه نظامی برای نخستین بار روی میز قرار گرفت دیگر حذف شدنی نیست. در مرحله پس از این دوره تنها کاری که از دست طرف برمی‌آید این است که دست از تهدید بردارد و عمل کند. حرکتی مانند حمله هوایی و یا پرتاب موشک. هر کدام از این حرکت‌ها هم می‌توانند به خودی خود مصیبت‌بار و مخرب باشند. اگر واشنگتن خود را در جایگاه حمله به ایران نمی‌داند اصلا نباید از در تهدید وارد شود. این حرکت هم اعتبار ایالات متحده را زیر سوال می‌برد و هم بر موج شعار ایران را بمباران کنید، می‌افزاید . هر دو این مسیر‌ها هم خطرناک هستند. اگر دولت اوباما تحقیق و تفحص در خصوص حمله نظامی به ایران را آغاز کرده بهتر است هرچه سریع‌تر تکلیف خود را در این خصوص معین کند و البته بهترین تصمیم هم رد این احتمال است . سخن گفتن از توسل به گزینه نظامی آن هم با صدای بلند در حقیقت تحریم‌هایی را زیر سوال می‌برد که واشنگتن با هزار مصیبت بر ایران اعمال کرد.همچنین امیدها برای هرگونه مصالحه با تهران هم ناامید می‌شود و درها برای مذاکره همچنان بسته می‌ماند. زمانی که با صدای بلند از حمله به ایران سخن می‌گوئیم به ناگاه و به ناچار خود را در موقعیتی قرار می‌دهیم که چاره ای نخواهیم داشت جز جنگ. جنگی که هم تبعات منفی بسیاری را در خود جای داده است و هم غیرضروری است . شاید این رجز خوانی‌ها در حقیقت مرهمی بر زخم امریکایی‌های تندرو باشد و یا برای چند دقیقه موجی از رضایت را در دل منتقدان اوباما بنشاند اما به نفع استرات‍ژی کلی کاخ سفید نیست و نخواهد بود. بهترین راه پرهیز از تقابل است . فارین پالیسی / ترجمه : سارا معصومی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 300]
-
گوناگون
پربازدیدترینها