مننژيت چيست؟

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: مننژيت چيست؟
مننژيت نوعي بيماري است كه به دو صورت باكتريايي و ويروسي وجود دارد ، اين دو از نظر دشواري، تفاوت بسياري با هم دارند.

مننژيت باكتريايي، به طور معمول خطرناك تر از نوع ويروسي آن است و در موارد بسياري باعث بروز مشكلات ثانويه در مغز و سيستم عصبي مي‌شود.

خوشبختانه وقوع هيچ يك از گونه‌هاي اين بيماري رايج نيست.

اگر چه امكان گرفتار شدن به مننژيت درهر سني وجود دارد، اما بيشتر در كودكان زير پنج سال ديده مي‌شود. كودكان زير دو سال نسبت به بيماري بسيار حساس هستند و شديدترين شكل بيماري را ظاهر مي‌سازند. اگر تشخيص و درمان بيماري در نخستين مراحل آن صورت گيرد، حدود 90 درصد از كودكان بهبود مي‌يابند و تعداد اندكي دچار ضايعات دائمي‌ در سيستم عصبي، مانند از دست دادن شنوايي مي‌شوند. هنگام شيوع مننژيت باكتريايي، بيشتر در فصل زمستان و مننژيت ويروسي در اواخر تابستان و اوايل پاييز است.

* علت‌هاي بيماري

باكتري‌هاي زيادي مي‌توانند عامل بيماري باشند، اما باكتري‌هايي كه بيشتر باعث ابتلاي كودكان به مننژيت مي‌شوند، شامل مننگوكوكوس،‌ آنفلوآنزاتيپ ب يا پنوموكوكوس هستند. گونه‌هاي متفاوتي از ويروس‌ها از جمله انتروويروس‌ها، مي‌توانند موجب اين بيماري شوند.

مننژيت ويروسي به طور معمول خفيف بوده و كودكان پس از مدتي كوتاه، به طور كامل بهبود مي‌يابند. مننژيت باكتريايي از طريق افراد بيمار و يا حامل باكتري (در حلق و بيني) منتشر مي‌شود.

عامل بيماري از طريق سرفه و عطسه توسط شخص بيمار در هوا منتشر شده و تا ساعت‌ها معلق مي‌ماند.

تنفس هواي آلوده موجب انتقال بيماري مي‌شود.

باكتري ابتدا در حلق و بيني تكثير مي‌شود، سپس وارد خون مي‌شود و آن گاه وارد مغز و نخاع شده و اين نواحي را عفوني مي‌سازد. بيشتر نوزادان به دليل اين كه حامل پادتن‌هاي مادري هستند، تا سه ماهگي به مننژيت مبتلا نمي‌شوند. 25درصد از اين كودكان براي هفته‌ها يا ماه‌ها، باكتري عامل بيماري را بدون اين كه دچار بيماري شوند، در حلق و بيني خود حمل مي‌كنند. اين حاملان سالم،‌پادتن‌هايي ايجاد مي‌كنند كه موجب مصونيت دائمي آنها در مقابل بيماري مي‌شود. حاملان سالم مي‌توانند عامل بيماريزا را به افراد حساس منتقل كنند و آنها را گرفتار سازند. اشخاصي كه در اثر باكتري‌هاي عامل مننژيت به نوع خفيف عفونت مجاري فوقاني تنفسي مبتلا مي‌شوند،‌ مي‌توانند عامل بيماري را به ديگران منتقل كنند. جابجايي عامل بيماري از اين طريق، گاه باعث مننژيت مي‌شود، ولي در بيشتر موارد، مجاري فوقاني تنفسي را گرفتار عفونت مي‌كند. در هر دو صورت پادتن ضد بيماري در بدن شخص تشكيل شده و موجب مصونيت دائمي ‌در برابر باكتري بيماريزا مي‌شود. گاهي اوقات عفونت سينوس‌ها،‌ گوش مياني و عفونت‌هاي ناشي از آسيب سر،‌ موجب ايجاد مننژيت مي‌شوند.

مننژيت باكتريايي از هنگام آغاز علائم تا 24ساعت پس از آنتي بيوتيك درماني، واگيردار است.

مننژيت ويروسي نيز به وسيله افراد بيمار يا حامل ويروس منتقل مي‌شود، ولي واگيردار بودن آن كمتر از مننژيت باكتريايي است.

اين ويروس كه به طور معمول موجب عفونت دستگاه گوارش مي‌شود، از طريق دهان وارد بدن شده و ممكن است تا چندين هفته پس از بهبود بيمار، در روده او باقي بماند.

هيچ آنتي بيوتيكي براي درمان مننژيت ويروسي مؤثر نيست.

ويروس موجود در دستگاه گوارش، از طريق جريان خون وارد مغز مي‌شود، اما به طور معمول،‌ ضايعاتي در مغز ايجاد نمي‌كند.

* علائم تشخيص باليني بيماري

* نشانه‌هاي مننژيت باكتريايي سرفه و آبريزش از بيني، پس از دوره كمون و دو تا چهار روزه ظاهر مي‌شود، اما گاهي اوقات شروع بيماري بسيار سريع بوده و به سرعت گسترش مي‌يابد و در مدت چند ساعت به گيجي و اغما منجر مي‌شود. كودك بيمار غالباً از سردرد شديد، همراه با حالت تهوع و تب شكايت مي‌كند. ممكن است گردن سفت و شخص بي قرار و خواب آلود شود.

در اين حالت،‌ استفراغ حالت جهنده دارد. چنانچه خواب‌آلودگي عميق‌تر شود و تب افزايش يابد، بايد هر چه زودتر به بخش فوريت‌هاي پزشكي مراجعه كرد.

نشانه‌هاي بيماري در نوزادان با كودكان تفاوت دارد. نوزاد مبتلا به مننژيت، بي قرار بوده و گريه‌هاي طولاني دارد،‌ضمن آنكه اشتهايش را از دست مي‌دهد و گرفتار تب شديد مي‌شود. چنين حالتي‌، ممكن است با حمله ناگهاني و خواب آلودگي شديد همراه باشد.

براي پيشگيري از عوارض ثانويه مننژيت مانند ناشنوايي، ضايعات مغزي و مرگ،‌ بايد هر چه سريعتر بيماري تشخيص داده شود و نسبت به درمان آن در بيمارستان اقدام شود.

آزمايش مايع نخاع براي تشخيص بيماري بسيار ضروري است. نشانه‌هاي مننژيت ويروسي نشانه‌هاي بيماري پس از گذراندن دوره كمون (يك تا پنج روز) مي‌تواند به طور ناگهاني و يا به تدريج پديدار شود.

اين نشانه‌ها شامل سردرد،‌ تب، استفراغ و دل پيچه است كه يك يا دو روز بعد با خشكي و سفتي گردن همراه مي‌شود، گاهي اوقات نيز جوش‌هايي در سطح بدن ظاهر مي‌شود. كودكان مبتلا اغلب در بيمارستان بستري مي‌شوند، اما بدون آنكه آنتي بيوتيك مصرف كنند،‌ پس از چند روز به طور كامل بهبود مي‌يابند.

* پيشگيري

بسياري از والدين با اين پرسش رو به رو هستند كه آيا مي‌توانند براي پيشگيري از مبتلا شدن و انتقال بيماري به فرزندشان كه دوستي مبتلا به مننژيت دارد، از آنتي بيوتيك استفاده كنند؟ به اين پرسش نمي‌توان به طور قاطع پاسخ گفت. در صورت وجود چنين شرايط زير مي‌توان گفت كه كودك در تماس نزديك با شخص بيمار قرار دارد: ـ همخانواده و يا همخانه بودن ـ همكلاس بودن ـ نشستن يا ايستادن در كنار فرد بيمار حداقل به مدت يك ساعت ـ استفاده مشترك از سيگار، آب و غذا ـ بوسيدن يا كشتي گرفتن با شخص بيمار.

والدين بايد در صورت مشاهده علائم مننژيت، كودك را هرچه زودتر براي معاينه نزد متخصص كودكان و يا به بخش فوريت‌هاي پزشكي ببرند. چنانچه نوزاد شما ناگهان دچار تب و استفراغ شد و براي مدتي طولاني گريه و بي قراري كرد، او را براي معاينه به نزد پزشك ببريد.

در صورت مشاهده تب همراه با تشنج، در كوتاهترين زمان ممكن نوزاد را به بخش فوريت‌هاي پزشكي يا پزشك متخصص برسانيد. با تزريق واكسن آنفلوآنزا، به نوزاد خود مصونيت ببخشيد.

در صورتي كه كودك شما داراي تماس نزديك با شخص بيمار بود، هر چه زوتر به پزشك مراجعه كنيد تا در مورد ضرورت تجويز آنتي بيوتيك تصميم بگيرد.

دوشنبه 25 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 287]