خانه درختی(ایده در معماری) :

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان:
معـمار:کارمه پینوس،بارسلون

تیم طراحی:جان آنتونیو آندرو،ساموئل آریولا،فردریک جردن،سزار ورگس،آگوستین پرز،هولگر هنفارت،کارولین لامبرچز

سازه:لوئیز بوزو

ساختمانهای بلند مرتبه صرفه نظر از محل ساختشان غالبا بسیار به یکدیگر شباهت دارند،حتی کم و بیش عین یکدیگرند.این است که بازدید از ساختمان بلند مرتبه اصیل و با شخصیتی همچون برج کوبه ( (Torre cube که اخیرا در حومه شهر گوادالاخارا به دست معمار کاتالان،کارمه پینوس (Carme Pinos) ساخته شده لذت بخش و آموزنده است.مانند برج پرایس(Price tower)(«دختی که از جنگل انبوه گریخت») اثر فرانک لوید رایت که حدود نیم قرن پیش ساخته شد،پینوس ، نه یک درخت بلکه سه درخت عظیم کاشته است که عمیقا در زمین فرو رفته و شانزده طبقه نیز در هوا قد برافراشته اند. فضاعای انعطافپذیر اداری (بدون تقسیمات) با جدار بیرونی شیشه ای به این سه تنه تکیه کرده اند و تاسیسات را نیز از طرق آن دریافت میدارند.
از سمت دیگر به صئرت طره ای رو به بیرون گسترش یافته اند و نمای کامل اطراف را عرضه میکنند. دومین شهر بزرگ مکزیک احتمالا برای شیفتگان معماری مرکز فرهنگی ــ تجاری JVC را تداعی میکند که یکی از سرمایه گذاران محلی به نام خورخه ورگارا(Jorge Vergara) پیشنهاد کرده و قرار است در آن از کار معماران معروفی همچون پینوس ، جان نوول ، زاها حدید ، تویو ایتو ، کوپ هیملبلا و تام مین استفاده شود.محوطه چشمگیری در شمال گوادالاخارا نیز مورد توجه موزه گوگنهایم قرار گرفته است تا در آنجا یکی از آخرین بناهای خود را با طراحی انریکه نورتن(Enrique Norten) ، از گروه تن آرکیتکتوس(Ten Arquitectos) مکزیک بسازد. گرچه روشن نیست که این پروژه ها چه هنگام تحقق خواهد یافت ، اما تا همین جا تصویری بلند پروازانه از گوادالاخارا ارائه میکنند. دوستان و همکاران خورخه ورگارا ، یعنی کارفرمایان پینوس، علاقه مند بودند که کار را به یک معمار خارجی بسپارند.

[تصویر: 2ds06m0_th]

از شمال ، جنوب و غرب ، برج به شکل مجموعه ای از نوارهای عمودی به چشم می آید که با بناهای متعارف تر جدید در اطراف محصور شده است. در واقع چشم انداز ایده آل این سازه مثلثی شکل، از درون بالگردی است که به آهستگی بالای سر آن در مسیری دایره ای پرواز میکند. برج کوبه از هیچ زاویه واحدی هویت خود را به تمامی آشکار نمیسازد، هر چند نمای شرقی آن ( سمت خیابان و جلوی خان ورودی) بیشتر از نماهای دیگر به نمایی رسمی و متعارف شباهت دارد.
پینوس سازه را در مقیاسهای بزرگ و جسورانه به کار میبرد. اما دست به ابتکارهای کوچک نیز زده است تا برج را قدری زمینی تر و خودمانی تر کند.کف مرتفع تراس که با محورهای بتونی بریده می شود سرباز است و سه چشم انداز در سه طرف فراهم میکند.کف سازی آن با قطعاتی از سنگ ــ recintp همان سنگ آتشفشانی مورد استفاده در نمای جلوی پاویون ــ است. قطعات سنگی با تسمه های فولادی ضد زنگ از هم جدا شده اند و به صفه ها شکل شیاردار بخشیده اند. در این تسمه ها ردیفهایی از سوراخهای کوچک و بسیار کوچک ایجاد شده است تا زهکشی را ممکن سازد .
اگر مستقیم به بالای سر خود نگاه کنید و سه شافت بتنی را بینید که سر به آسمان کشیده اند. چنانچه تمثیل درخت همچنان صادق باشد ، این زاویه دید عمودی ، به آن لحضات خلسه آوری شباهت دارد که در اعماق جنگلهای انبوه قدیمی تجربه می کنیم. دیوار های بتنی کشیده و بلند به صورتی شطرنجی شکل با نوارهای افقی شیشه شفاف و صفحه های تخته سه لایی زرد و لچکهای میان پنجره ای شیشه ای سفید به یکدیگر متصل شده اند. معماری این قسمت ، تنها بخشی از آسمان را قاب نمیگیرد ، بلکه آسمان برایش در حکم سقفی است که ابرها در آن ( به خصوص در هوای متغیر اوایل تابستان) به سرعت در گذرند.] و در نتیجه امکان بارش همواره وجود دارد .

در پایه هر یک از برجها بریدگی ای ایجاد شده است تا آسانسور دسترسی به طبقات اداری را نمایان سازد.اندازه این طبقات متفاوت است ( 106 ، 127 و 200 متر مربع ) ، با این حال هر یک دارای ورودی اصلی به علاوه دسترسی تاسیساتی است که نقش پله فرار را نیز بازی می کند.مشتریان میتوانند یک ، دو و یا هر سه صفه موجود در یک طبقه را بخرند و آنها را به صورت هماهنگی ساماندهی کنند ( برخی از این واحد ها از هم اکنون به صورت سفارشی با سنگ recinto پوشیده شده و تیغه های جداگر شیشه ای رنگ و درهای کشویی در آنها قرار داده شده است). سازه طره ای فولادی که امکان می دهد فضاهای داخلی اداری از ستون بی نیاز باشند ، در بعضی جاها عریان و نمایان است. دور تا دور فضا از کف تا سقف از شیشه پوشیده شده است که بعضی قسمتهای آن به صورت کشویی باز می شود. در آن سوی این پرده شفاف یک پرده بیرونی قرار دارد که از پایین قابل مشاهده است و از چوب فراوری شده کاج در یک قاب فلزی تشکیل شده است[/size][/color]
به سیستم تهویه مطبوع نیازی نیست . نه تنها آب و هوا گوادالاخارا به خودی خود بسیار معتدل و مطبوع است ، بلکه دو پوسته پینوس نیز به طور همزمان هم حفاظی است در برابر آفتاب و هم تهویه مطبوع را امکان پذیر میسازد. در منطقه سوراخدار حد فاصل لایه های درونی و بیرونی فضاهای اداری ، بادگیر بودن و حس ارتفاع گرفتن از زمین بارز و حتی تا حدودی سرگیجه آور است.تراسهای مشترکی که در ورودی طبقات دوم و پنجم ، حرکت عمودی بخشهای طره ای را قطع میکند نیز همین احساس را القا میکند. این ایوانهای به ارتفاع سه طبقه ورودی هوا و نور به فضاهای تهی مرکز ساختمان را میسر می سازد و همچنین تراسهای بام دارای کارکردی اجتماعی هستند. پهناوری این فضاهای خالی با طرح ظریف پینوس برای چاه پلکان ، آسانسور و سرویسهای بهداشتی مردانه وزنانه در فضای بومرنگی شکل برجها در تضاد قرار دارد.[/size][/color][/font][/font]

[تصویر: 42neouo.jpg]

راه حل فایده گرایانه قرار دادن تراسهای مشترک در طبقات مختلف ، به نوعی ترکیب بندی کوبیستی انجامیده است که سطوح پر سایه فراوانی هم فراهم میکند. نمای بیرونی و مقعر این سه ستون برج ، غرق در نور آفتاب ، به کل ساختمان لطافت میبخشد. راه حل پینوس برای مشکل دیر پای ارتباط میان عناصر افقی و عمودی در ساختمانهای بلند مرتبه ، شکافتن و پر کردن سطح زمین برای ایجاد چشم اندازهای بریده بریده باغچه های آراسته ، احداث پلکانهای پهن ، نرده هایی که به نیمکت تبدیل میشوند و حفره های شکاف مانندی است که به جهان زیرین اشاره دارد. یک آسانسور برای استفاده دیدارکنندگان پایین میرود و در یک فضای مکعبی شکل شیشه ای روبروی پذیرش گشوده میشود.شافتهای بتنی این قسمت بار فضاهای اداری بالا را به دوش میگیرد و در پایین عمیقا در زمین فرو می روند و با فضاهای پارکینگ که در نور طبیعی ملایم روز غرق اند احاطه می شوند.

منبع:نشریه معمار

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1875]