مرگ 16 مسافر اتوبوس در يك قدمي مقصد

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: مرگ 16 مسافر اتوبوس در يك قدمي مقصد

ايمان پاكنهاد: فقط چندقدم تا رسيدن به مقصد باقي مانده بود. 35مسافر اتوبوس قرار بود پس از يك كيلومتر به ترمينال كرج برسند تا چشم به راهي هاي خود را از نگراني وانهند.شب پنجشنبه از خرم آباد راه افتاده بودند. باد سحرگاهي شروع به وزيدن كرده بود اما هنوز آفتاب برنيامده بود. اتوبوس به تهران رسيد. چهار نفر از مسافرها پياده شدند و بقيه كه برخي خواب و برخي خواب و بيدار بودند خسته از مسافت طولاني سفر منتظر بودند تا به كرج برسند.

انگار راننده هم خسته شده بود؛ خسته تر از مسافرهايش. چشم هايش را مي ماليد و مي خواست هر چه زودتر به مقصد برسد. آسمان از گرگ و ميش گذشته بود و آفتاب برآمده بود.مسافران مشغول جمع وجوركردن بار و بنديل شان بودند. راننده بايد پل شهيد سلطاني را رد مي كرد تا اتوبوس و هر آنچه در آن بود به مقصد نهايي برسند.اما كساني كه يك كيلومتر آن ورتر انتظار مسافرهاي خود را مي كشيدند هر چه ايستادند خبري از اتوبوس نشد كه نشد. ساعت نزديك شش صبح بود. راننده خوابش برده بود و اتوبوس از بالاي پل كه 15 متر با رودخانه خشك كرج فاصله داشت به پايين سقوط كرد و اين سقوط مرگ 16 نفر و 15 مسافر زخمي را باخود به همراه آورد.پيش از آنكه پليس از حادثه باخبر شود رهگذري به اورژانس زنگ مي زند و نيروهاي امدادي به محل مي رسند. براي رسيدن به اتوبوس واژگون بايد از تلي خاك عبور كني. با گذر از اين تپه با 10 ، 12 جنازه مواجه مي شوي كه رويشان را با پتو پوشانده اند و كنار هم چيده اند. هنوز آمبولانسي نيست تا اين جسدها را كه پاي يكي و دست آن يكي از پتو بيرون زده به جايي برساند.صحنه تصادف آن قدر فجيع است كه ماموران ويژه نيروي انتظامي مردم را دورتر از محل حادثه نگه داشته اند. اما مردم از همان فاصله دور كار خودشان را مي كنند. هر يك موبايلي به دست دارند و از صحنه عكس و فيلم مي گيرند.دو زن با چادر سياه در كنار سه مرد فريادكشان مي آيند و خود را خويشاوند مسافران معرفي مي كنند و مكرر اين جمله را مي گويند: «فقط چندمتر به مقصد مانده بود. چرا بايد چنين اتفاقي مي افتاد. چرا...»مدير كشيك اورژانس شهر تهران آنجاست و خواب آلودگي راننده را به عنوان علت حادثه فقط در حد تخمين عنوان مي كند. رئيس اورژانس كرج هم همين را مي گويد و فرمانده پليس راهور كرج هم كه آنجاست هيچ توضيحي درباره علت حادثه نمي دهد. اين اظهارنظرها در حالي صورت مي گيرد كه سازمان آتش نشاني و خدمات ايمني كرج در اطلاعيه اي عنوان مي كند كه اتوبوس مسافربري ساعت شش صبح جمعه در حدفاصل پل كلاك و پل شهيد سلطاني كرج به علل «نامعلومي» از مسير خارج و به داخل رودخانه سقوط كرده است.جرثقيل آمده اما سه ساعت طول مي كشد تا اتوبوس واژگون از صحنه جابه جا شود.پليس هر روز از كم شدن تلفات جاده اي نسبت به سال هاي گذشته خبر مي دهد. اما انگار بايد «عادت» كنيم كه هرماه اتوبوسي واژگون شود و تعداد زيادي در دم بميرند. همين چند روز پيش بود كه ستاد مبارزه با مواد مخدر اعلام كرد كه 27 درصد از معتادان كشور راننده اند. راستي دليل اين همه تصادف منجر به مرگ هاي اينچنيني چيست؟ آيا مي توان ناامني و غيراستاندارد بودن جاده هاي كشور را هم به مجموع دلايل اضافه كرد؟
شنبه 23 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 90]