واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان:
در اثر انفجار كهكشان نور و امواج راديويي بسيار شديدي ساطع ميشود و ستارگان كهكشان مزبور نيز نابود ميشوند. ولي هنوز علت دقيق انفجار كهكشانها مشخص نشده است.
در فراسوي جهان برخي از كهكشانها بطور كامل در حال انفجارند، با از هم پاشيدن هسته كهكشان ، ستارگان نيز نابود ميشوند.
در برخي كهكشانهاي ويژه ، نور درخشان حاصل از انفجار ، تمام آن چيزي است كه ميبينيم. نور ستاره در برابر عظمت انفجار كهكشاني ناچيز است.
حدود چندين سال پيش ، اخترشناسان راديويي براي نخستين بار كهكشانهاي انفجاري را كشف كردند.
مكان كهكشانهاي انفجاري دانشمندان كهكشانهاي انفجاري را در صورت فلكي قنطورس ، يك گسيلنده پرقدرت امواج راديويي ، يافتند كه به همان شدت امواج راديويي خورشيد بود.
مطالعات بعدي نشان داد كه اين امواج از يك كهكشان بزرگ در فاصله دوازده ميليون سال نوري منتشر ميشوند.
مشخصات فيزيكي در دو سوي اين كهكشان ، دو ابر از ذارت باردار وجود دارد.
ذرات به درون يك ميدان مغناطيسي سقوط ميكنند و در نتيجه علائم پرقدرت راديويي گسيل ميشود.
هر كدام از ابرهاي راديويي ، خيلي بزرگتر از كهكشان ما هستند. اين ابرهاي پرانرژي احتمالا موقع انفجار كهكشان قنطورس به بيرون پرتاب شدهاند.
كهكشانهاي انفجاري از نگاه تلسكوپها كهكشانهاي گسيلنده امواج راديويي در بخشهاي دوردست جهان به فانوسهاي دريايي شباهت دارند.
در واقع ، تلسكوپهاي راديويي شديدترين كهكشانهاي راديويي را در فواصلي چنان دور آشكار ميكنند كه خارج از ديد بزرگترين تلسكوپ نوري جهان است.
مطالعه نور مرئي رسيده از كهكشانهاي راديويي نزديكتر ، اين گمان را تائيد ميكند كه مناطق مركزي آنها آشفته و دستخوش انفجار است.
انرژي كهكشانهاي انفجاري بعد از چندين سال كاوش فقط رئوس كلي مسئله آشكار شده است. شايد يك سياهچاله با جرمي بيش از ميليونها خورشيد شكل ميگيرد.
از اين رو ستارگان ، سيارهها و گاز به درون آن مكيده شده و بخشي از آنها به انرژي تبديل ميشود. انرژي آزاد شده به اندازه كافي زياد است تا مناطق مركزي كهكشان را تكه تكه كند و جرياني از ذرات باردار را تا دوردستها روان سازد. كهكشانها با منظومه دوتايي اخترشناسان علاوه بر كهكشانهاي راديويي ، آشفتگيهاي ديگر نيز در ميان كهكشانها مشاهده كردهاند.
همانطور كه منظومه زمين و ماه بوسيله گرانش پيوند يافتهاند، كهكشانها نيز گاهي منظومه دوتايي تشكيل ميدهند. آنگاه نيروهاي جزر و مدي سبب از هم گسيختن بازوهاي مارپيچي ميشوند.
نوارهايي طولاني از ستارهها و گاز در فضاي خالي جريان مييابند كه ممكن است تا فاصلههاي دور دستي از كهكشانهاي مادر امتداد داشته باشند.
بيشتر اين كهكشانها در خوشههاي كوچك جاي دارند، جايي كه برخورد و انفجار رايج است.
يك مثال واقعي از كهكشانهاي انفجاري در صورت فلكي دب اكبر ، كهكشان بسيار عجيبي وجود دارد كه M82 ناميده ميشود.
تقريبا تمامي آن ، شامل ابرهاي مواجي از گاز هيدروژن است كه ستارگان را با نور صورتي رنگ خود فراگرفته است.
شايد كهكشان M82 به درون يك توده غباري نامرئي سقوط كرده است، يا مركز آن چند ميليون سال پيش منفجر شده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 269]