واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > جهان - سالها است که دولتها سعی کردهاند با تاسیس ورزشگاههایی بزرگ، درآمدی دو چندان را با پذیرایی از علاقمندان و دوستداران رویدادهای ورزشی از سراسر دنیا به صندوقهای ارزی خود اضافه کنند.به نوشته میراث آریا، آنچه که در زیر آمده است، نام و مشخصات استادیومهایی است که تا به امروز در زمره بزرگترین استادیومهای جهان قرار گرفته و خود جاذبه گردشگری شدهاند. 1- استادیوم وانگنادومی دی: استادیوم با شکوه و تاریخی پیونگ یانگ که در سال 1989 با گنجایش 150 هزار نفری ساخته شد. این بنا به همراه 16 طاق زیبای خود که به شکلی حلقه مانند درآمدهاند، شباهت زیادی به شکوفه گل پیدا کرده است. این استادیوم در سال 1995، به دلیل برگزاری بازیهای حرفهای کشتی جمعیتی 190 هزار نفری را نیز تجربه کرد. 2- استادیوم سالت لیک: این استادیوم که نام رسمی آن یووا بهاراتی کریرانگان یا استادیوم جوانان هند است در شهر سالت لیک در منطقه کلکته تاسیس شد. تاریخ بنای آن سال 1984 بوده و با مهندسی سه طبقه خود گنجایش 120 هزار نفر را دارا است. مسابقات دو میدانی و فوتبال عمدهترین رویدادهای انجام شده در آن هستند. 3- استادیوم آزتکا: استادیومی در شهر مکزیکوسیتی با ظرفیتی 114 هزار و 465 نفری میزبان مسابقات فوتبال و استادیوم اختصاصی تیم ملی و باشگاه فوتبال آمریکای مکزیک. این استادیوم به تنهایی میزبان دو مسابقه فینال جام جهانی فوتبال در سالها 1970 و 1986 بوده است. 4- استادیوم میشیگان: با نام مستعار "کاخ بزرگ" استادیوم باشگاه راگبی باشگاه میشیگان در شهر آن آربور. اگر چه پس از ساخته شدن در سال 1927 گنجایش 72 هزار نفری داشته است، اما با نوسازیهای پی در پی در طول سالهای متمادی ظرفیت آن به میزان 107 هزار و 501 نفری کنونی رسید. طبق آمار از سال 1975 تا کنون میزان تماشاچی حاضر در آن کمتر از 100 هزار نفر نبوده است. 5- استادیوم بیور: این استادیوم در حدود 216 صندلی کمتر از استادیوم میشیگان دارد اگر چه ظرفیت اولیه آن پس از ساخت 44 هزار و 284 نفر بوده است اما از سال 1960 به بعد با اضافه ظرفیت سالیانه خود، به گنجایشی تکمیل در سال 2001 رسید که 107 هزار و 282 نفری است. 6- استادیوم ژورنالیستا ماریو فیلهو: این استادیوم که به استادیوم دو ماراکانا معروف است استادیوم فوتبال شهر ریو دوژانیود برزیل است. اعلام دقیق ظرفیت آن تا حدودی مشکل به نظر میرسد (زیرا به دلیل وجود 90 هزار صندلی، فینال جام جهانی 1950 را با 199 هزار و 500 نفر برگزار کرده است) اما آمارهای اخیر ظرفیت آن را 103 هزار و 45 نفر ثبت کرده است. مالک اصلی آن دولت برزیل بوده و تیمهای مهم و مشهور این کشور همچون فلامینگو، بوتافوگو و فلومنیزه در آن به بازی پرداختهاند. 7- استادیوم اوهایو: این استادیوم که در سال 1922 ساخته شده و ورزشگاه اختصاصی باشگاه رالی باک آیز ایالت اوهایو است نامهای مستعار زیادی همچون کاخ هارلی بیلت، نعل اسب یا کشف را معطوف خود کرده است. اگر چه ظرفیت آن 102 هزار و 329 نفر تعیین شده ولی در زمان برگزاری برنامههای مختلف غیر ورزشی گنجایش آن به 110 هزار نفر نیز رسیده است. 8- استادیوم نیلند: خانه باشگاه راگبی ایالت تنسی با ظرفیتی متجاوز از 102 هزار نفر اما آمارها شمار ورود به آن را 104 هزار و 79 نفر در سال 2006 نیز نشان دادهاند. طبق اسناد موجود، این استادیوم از زمان تاسیس تا به امروز علاوه بر میزبانی مسابقات فوتبال آمریکا، محل برگزاری جشنوارهها و نمایشگاههای متعددی نیز بوده است. 9- استادیوم ملی بوکیت جلیل: این استادیوم در 20 کیلومتری جنوب کوالالامپور و در مجموعه ورزشی ملی مالزی قرار دارد. در سال 1998 و برای بازیهای کشورهای مشترک المنافع ساخته شد و در سال 1992 عملیات بازسازی آن آغاز و پس از سه ماه این عملیات با افزودن گنجایش آن به 100 هزار و 200 نفر به پایان رسید. این ورزشگاه که میزبان بازیهای جام ملتهای آسیا در سال 2007 بوده است، به عنوان استادیوم ملی مالزی شناخته شده و رویدادهای ورزشی و غیر ورزشی متعددی در آن برگزار میشود. 10- استادیوم کریکت ملبورن: دهمین استادیوم این فهرست، قدمیترین آنها است. استادیومی که در سال 1853 ساخته و 30 سپتامبر 1854 با میزبانی اولین دوره مسابقات کشوری کریکت افتتاح شد اگر چه تا سال 1970 ظرفیتی بالغ بر 130 هزار نفر را در خود می گنجاند اما از آن سال به بعد به دلیل مشکلات ایمنی از ظرفیت آن 30 هزار نفر کاسته شد. اگرچه این اماکن تا حدودی نامتعارف به نظر میرسند اما با نگاهی عمیقتر به نقش آنها در جمع کردن مردم، میتوان به اهمیت چنین بناهایی به عنوان یکی از عاملان اصلی جذب گردشگر پی برد.201
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1431]