دانش - زمين را از فضا به تماشا بنشينيم

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: دانش - زمين را از فضا به تماشا بنشينيم
دانش - زمين را از فضا به تماشا بنشينيم

شريل پلرين/ ترجمه: نرگس صفار: پروژه رصد كره زمين، پس از 35 سال سابقه و با ارسال دو ميليون عكس از سطح كره زمين، هم اينك مشغول تجهيز يك ماهواره جديد و يك برنامه ماموريتي باثبات‌تر و آماده‌سازي آن براي پرتاب در سال 2011 است، چراكه دو ماهواره با تجهيزات ازكار افتاده كه مخازن سوخت ذخيره آن نيز رو به اتمام است، جوابگوي ادامه اين پروژه نخواهد بود. ماهواره‌هاي لندست اطلاعاتي را به زمين ارسال مي‌نمايند كه دانشمندان در سراسر جهان از اين اطلاعات براي نظارت بر محصولات كشاورزي، بررسي كيفيت آب، نقشه‌برداري از سواحل مرجاني، مديريت سواحل و سيستم‌هاي حمل و نقل، برنامه‌ريزي براي استفاده از خشكي‌ها، مديريت موارد اضطراري و حوادث و انجام بسياري از فعاليت‌هاي ديگر استفاده مي‌كنند. مسووليت بخش فضايي اين پروژه كه شامل طراحي و ساخت ماهواره و تجهيزات رصد كره زمين از فضا، پرتاب ماهواره به فضا و آزمايش اين ماهواره پس از قرار گرفتن آن در مدار كره زمين است، بر عهده سازمان ناسا است.

سازمان زمين‌شناسي ايالات متحده آمريكا نيز مسووليت بخش زميني اين پروژه كه شامل شبكه‌اي از ايستگاه‌هاي دريافت زميني، مركز و تجهيزات كنترل ماهواره، بايگاني و تجهيزات پردازش تصاوير است را بر عهده خواهد داشت. پس از پرتاب ماهواره به فضا و آزمايش صحت كاركرد آن، ناسا مسووليت كنترل و بهره‌برداري از اين ماهواره را به USGS واگذار خواهد كرد. ماهواره‌ها يكي از متعارف‌ترين ابزارها براي رصد نمودن هستند و از نخستين روزهاي آغاز پروازهاي فضايي براي اين منظور به كار گرفته شده‌اند. ماهواره‌هاي گيرنده، از كره زمين تصويربرداري نموده و سپس اطلاعات جمع‌آوري شده را به ايستگاه‌هاي دريافت زميني در سراسر زمين ارسال مي‌كنند. پس از پردازش و تجزيه و تحليل اين عكس‌ها، دانشمندان قادر خواهند بود تا تغييرات محيطي مانند آلودگي، تغييرات آب و هواي زمين، ميزان استفاده از منابع طبيعي و رشد و توسعه شهرها و ديگر مسائل را مورد بررسي قرار دهند.
اولين ماهواره ارسال شده به فضا، اسپوتنيكI بود كه در سال 1957 به فضا پرتاب شد. طي 15سال پس از آن، تعداد ماهواره‌ها افزايش يافت، اما اغلب تصاوير ارسال شده توسط اين ماهواره‌ها محرمانه بوده و براي مقاصد نظامي در اختيار سازمان‌هاي دولتي قرار داشت. در سال 1972، اولين ماهواره غيرنظامي براي جمع‌آوري اطلاعات درباره سطح كره زمين و منابع آن به فضا پرتاب شد. ماهواره منابع كره زمين كه توسط ناسا ساخته و به فضا پرتاب شده و بعدها به لندست I تغيير نام داد، براي اولين‌بار تصاوير ماهواره‌اي را در اختيار عموم مردم قرار داد. اين تصاوير ماهواره‌اي، انقلاب شگرفي را در مطالعات محيط زيست جهاني، كشاورزي، مصرف انرژي، بهداشت همگاني و سياست‌گذاري‌هاي بين‌المللي ايجاد كرده‌اند.
برخي از متخصصان معتقدند كه اطلاعات به دست آمده از عكس‌هاي ارسال شده توسط ماهواره‌هاي لندست، عامل بسيار مهمي در توسعه يك مفهوم جهاني از علم سيستم زمين بوده است. علم سيستم زمين شامل مطالعه وجود آب، يخ، است. پروژه رصد كره زمين كه از ارسال فضاپيماي آپولو به ماه توسط سازمان ناسا در سال 1972 الهام گرفته شده بود، از پرتاپ اولين ماهواره لندست 1 تا ماهواره‌هاي لندست 5 و 7 كه در حال حاضر در مدار زمين در گردش‌اند، پروژه‌اي آزمايشي بوده است - به اين معنا كه پروژه ارسال هر ماهواره به صورتي منفرد و مجزا و بدون برنامه‌ريزي خاصي براي ارسال ماهواره‌هاي بعدي انجام شده است. اين خط‌مشي در سال 2005 تغيير كرد. تبديل پروژه لندست از يك سري ماموريت‌هاي برنامه‌ريزي شده مستقل و جدا از هم به يك پروژه عملياتي ماندگار كه هزينه آن توسط دولت، يك كنسرسيوم بين‌المللي و يا يك شركت سهامي تجاري تامين شود، از اهداف آتي دولت آمريكا به شمار مي‌رود.
ماهواره لندست هر 16روز يك‌بار يك دور كامل در مدار خود به دور زمين مي‌چرخد، اما اين ماهواره به دليل محدوديت‌هاي پردازشي و حافظه‌اي، تنها از يك‌سوم مسافت طي شده در اين مدار عكس و تصوير تهيه مي‌كند و به همين دليل سه ماه طول مي‌كشد تا يك ماهواره لندست بتواند تصاويري از كل كره زمين تهيه كند. ماهواره‌هاي لندست 5 و 7 كه اكنون در اطراف زمين در حال گردش‌اند، هر هشت‌روز يك‌بار كره زمين را پوشش مي‌دهند.
چهارشنبه 13 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 143]