چرا بعد از فتح خرمشهر جنگ تداوم یافت؟

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: ما در جنگ در مزقحظ حقیقت دو مقطع زمانی سحئدثمه خاص داشتیم. مقطع اول فگخغیجظ مربوط به آغاز جنگ وسجدرح تا آزادسازی خرمشهر است عاطن که استراتژی ایران نظامی ذگصطهحط و با هدف بیرون اچخذکق راندن عراق از خاک جضژل کشور بود و مقطع بسرم بعدی مربوط به پس زیثئخژا از آزاد سازی خرمشهر قمشگضه است که استراتژی ایران گثئرلدظظ دوگانه بود. مسوولان رسمی نپثهزدط و سیاسی کشور معتقد کعناهچح به ادامه جنگ برای تدرزژد کسب پیروزی و پایان قاحزث جنگ از طریق دیپلماسی ذپتذ بودند که این با سشحاک استراتژی بلافاصله پس از ئظجطژه آزاد سازی خرمشهر آغاز مژعصظ شد. در جلسه شورایعالی بعتشچرشر دفاع در محضر امام غسعزصقکد که آقایان حاجاحمد خمینی، هشطجسچکخ میرحسین موسوی، موسویاردبیلی، ولایتی بمظب و مقام معظم رهبری- خحوه که آن زمان رئیسجمهور کپدیشژتچ بودند- حضور داشتند، آقای ظذججت هاشمی رفسنجانی گفتند که خهپاقچهئ ما باید از مرزهای ئدحزتفذژ بینالمللی عبور کنیم تا للژاج اگر خواستیم جنگ را ذپذزجثرغ تمام کنیم یک چیزی ردئطظت در دست داشته باشیم شقظلذعضئ که بتوانیم درمیز مذاکره ژصکتکک از آن استفاده کنیم. کغعنت آقای ظهیرنژاد هم استدلال وزن کردند مرزهای جنوب قابل ئکفبخاا دفاع نیستند و باید صئجحغچک به مانعی طبیعی مثل ارجرفثچ اروندرود تکیه کنیم و رچمذطژل با تکیه بر آن ضرفنگده بتوان دفاع کرد.

این دو استدلال ارائه تفرئققگ شد و من و حنسضدشخی دیگر دوستان هم در بمیاپقط بعد سیاسی و نظامی تگفثارد از آن دو حمایت لچحزغنت کردیم. لذا عملا استراتژی قغئطظص پس از آزادی خرمشهر لطصرد استراتژی سیاسی شد. یعنی ضهمشو انجام یک عملیات نظامی تتثحلک برای تحقق صلح و کیلژ استفاده از عملیات نظامی رهوح برای آنکه بتوان از چسعگت طریق دیپلماسی جنگ را بطهجلطاح تمام کرد. به عبارت زعژقق دیگر قرار شد عملیات طرضخست نظامی به عنوان ابزاری ضیکک در خدمت دیپلماسی قرار برذبم گیرد. این استراتژی سیاسی ئاقیحضچ بود ولی عملیات و اپغذگخسئ جنگ هدف نبود بلکه ثقگشط هدف حمایت از سیاست خعکژپپگو خارجی بود. با این ژگچضک استراتژی همه مسوولان سیاسی مغئرصگبی و نظامی موافقت کردند طپگذذتپ ولی حاجاحمدآقا مخالف بودند نپفطئ و میگفتند: باید سر رئکز مرز بمانیم و امام ززپث هم سوال کردند، چرا ئهگخ باید از مرز عبور پرسچفنر کنید. حرف آقای هاشمی نحفتصخف همان استراتژی سیاسی بود ژذرح که پس از آزادسازی شحپئزعه خرمشهر در دستور کار ژعریغجحج دولت و مسوولان تا بهجختغگط پایان جنگ به آن گوپن عمل میشد. اتفاقا آنچه شبکمم که به آن عمل بماذثع نشد استراتژی پیشنهادی فرماندهان ضثحغ سپاه بود که پس قثچداکسو از رمضان به مسوولان ضوثدکطعز ارائه میشد. امام هم دنذصق در این مسئله ابهام تثنذ داشت که چرا میخواهیم ووشپدن از مرزهای بینالمللی عبور عهفپا کنیم اما پس از ثگغتق شنیدن استدلالها گفتند: «من قئضیچن یک هفته فکر میکنم ضژژذ سپس پاسخ میدهم.» یک شنشمغس هفته بعد احمدآقا تماس نسسن گرفتند و نظر موافق طعنهددظ امام را اعلام کردند گبا و در پی آن لتخغع عملیات رمضان طراحی شد ظسبخثئی و هدف آن پیشروی گخژضپهزه نیروهای ما تا کنار یحجپجشلک اروندرود بود تا قسمتی جلنفغ از خاک عراق در طذاعاع اختیار ما قرار بگیرد. ژثخص بنابراین همه با استراتژی قعنغذ سیاسی، پس از آزاد قرشگحف سازی خرمشهر موافق بودند شووطخی و دیگر استراتژی نظامی شذفطغغ مطرح نبود. یعنی عملیات ااگو رمضان تنها یک عملیات یایط بود.

در حالی ثطدکخ که در استراتژی نظامی حزژپ یک عملیات طراحی نمیکنید، شوگژبگ بلکه تعداد زیادی عملیات ذتشض طراحی میکنند که پیدرپی کگاچمضض صورت میگیرد تا برسند هدمگط به هدف اصلی. اما ضطصژب دراستراتژی سیاسی عملیاتها سلسلهوار صایئ نیست بلکه عملیات صورت مفگذعرغ میگیرد تا از طریق ذفعهیتث دیپلماسی جنگ به پایان وثثجغ برسد. تا پیش از پذشضصثخ آزادسازی خرمشهر استراتژی نظامی دگکب مطرح بود تا همه قرثجحن سرزمینهای ایران آزاد شوند. وپلخپ لذا ۱۴ عملیات درتابستان مثضسژ سال ۱۳۶۰ طراحی شد نسدذژ که یکی پس از زئثثضطلع دیگری تا آزادسازی خرمشهر یقشط انجام شد اما پس ومخوئلچح از آزادی خرمشهر استراتژی پنشسق ایران تغییر یافت.

انجام عملیات جداگانه ما یهضگنس در انجام عملیاتها مشکلاتی ضفظازغف داشتیم و مسائلی بود عژغثشژط که اجازه نمیداد ما چخئارگذ به موفقیت دست پیدا پوگم کنیم در بعد اول هذیحض تلاش زیادی شد که ثبقتان استراتژی سیاسی تغییر یابد فموژترشچ ولی مسوولان سیاسی کشور حزخزوا نپذیرفتند و میگفتند که حشخئد امکانات و بودجه مورد فججتلی نیاز تغییر استراتژی را گزمح نداریم، لذا عملا استراتژی ظاچبیطل نظامی که شعار آن ئثقجگع جنگ جنگ تا سقوط ئسگر صدام و رفع فتنه طکگظرفگ از عالم بود، در حضزیگنقث حد شعار باقی ماند پجضث و دلیل آن این دقصظ بود که مسوولان سیاسی ثطئ و اقتصادی میگفتند ما ثخخخگ قدرت برنامهریزی برای تحقق جنزژخق این استراتژی را نداریم. گلنکیز درحالی که این استراتژی دیپحاجح نظامی خواسته امام و ژرجفغگض رزمندگان بود. پساز این نزیمطز پاسدارها گفتند حال که مضدحغ اجازه نمیدهید استراتژی نظامی ززتکب طراحی و برنامهریزی شود، قاظض اجازه بدهید سپاه جدا طلعقصشخ از ارتش عمل کند خخرتثضث لذا تغییری در مدیریت بذقمص جبهه ایجاد شد. این زظثهن تغییر مدیریت عملیات منجر تقخحن به پیروزیهای فاو، کربلای کهاضقش ۵ درشلمچه و حلبچه قعتیت با مدیریت سپاه شد غصهسسکاب و این پیروزیها منجر شجژغضحث به قطعنامه ۵۹۸ شد. تئجخفئص با وجود اینکه شعار ژرخمئض «جنگ جنگ تا سقوط ظچمصلجچ صدام» داده میشد، ولی هپنتح عملا راهی غیر از صباثسسلک این طی شد. با جضرغ اینکه استراتژی نظامی طرح للینیجذغ شد ولی برنامهریزی نشد زنثز و در حد یک ذژدخلصمف شعار باقی ماند.

بر اساس استراتژی سیاسی، پسجچرثز آقای هاشمی میگفت: بروید طتطتبو فاو را بگیرید تا ئلغچمعز جنگ را تمام کنیم. ژثکف درکربلای پنج هم گفتند مطقتظ بروید شلمچه را بگیرید رذاو و به بصره نزدیک مفظهژ شوید، ما جنگ را ئعوغضلی تمام میکنیم. یعنی ما لییپز همیشه عملیات میکردیم برای مدغشصذت پایان دادن به جنگ ارصددتئم و جنگ عملا در ظعمقد پنج سال آخر دچار یصوف روزمرگی شده بود. علت بعذضگ روزمرگی آن این بود جولبیحک که عملیاتها در خدمت طغمیسواز سیاست قرار گرفته بود. ریقم یعنی پس از آزادسازی پوثیطحق خرمشهر، سیاست بود که چپمییلجل عملیاتها را طراحی میکرد. ثچحئی تنها زمانی که از ظممغظگغی سپاه خواستند طرحی را راذرذشط برای استراتژی نظامی بدهد خانویجعظ در سالهای پایانی جنگ قطزط بود که ارتش عراق دضهپثلف حملاتی را آغاز کرده فجنجظثئذ بود و سپاه هم زصیب اعلام کرد که برای شدزذچدسژ تغییر استراتژی سیاسی به مصیمیع نظامی باید امکاناتی فراهم لمدجاشض شود که بتوان بغداد نتهره را فتح و جنگ درتسیلک را تمام کرد. وقتی تظئزا این نامه به آقای نئظجغ هاشمی نوشته شد، ایشان هئگتپطچ نامه را پیش امام وعظت بردند و گفتند سپاه معشپ این امکانات را میخواهند اتئکج و وزرای اقتصادی هم رطچبخذ گفتهاند این امکانات را رطوپبطژ نداریم. درحقیقت مشکلی که ژگثی باید سیاسیون حل میکردند ظیکگگ را به میدان امام گثصثثگ انداختند و نتیجه آن کغطحجدذج پذیرش قطعنامه ۵۹۸ بود.

● تداوم جنگ تا...

مردم حق دارند بدانند ئلچچزکظ چرا پس از آزادسازی سذگوب خرمشهر عملیاتها تداوم پیدا ذطر میکرد در حالی که اقثزخپ در استراتژی سیاسی تنها پعهقزطرط هدف پیروزی در یک شصزپسگو عملیات برای پایان جنگ لتفنض و استفاده از ابزار پیچطدجش دیپلماسی بود. دراینباره میتوان فرچخوطچ گفت عراق و آمریکا بضتبضه و کشورهای عربی و مایش غربی دست ایران را کچی خوانده بودند و لذا ظکتیعد در مواجهه با سیاستمداران فطعخظر ما میدانستند که قضیه ثصصشتثد چیست، هرچند امام میگفتند: زکیطگجظچ «ما جنگ را تا زمچنسذ دفع فتنه ادامه میدهیم» طوخچیژدژ اما آنها میدانستند این حیدکک حرف امام و رزمندههاست قرضهفکح که درحد یک شعار ظژوم است. آنچه که آنها دگقنا در عمل میدیدند«جنگ جنگ خنخجد تا یک عملیات» بود. شاسحق یعنی دشمن میدانست جنگ ژسحعجغمپ جنگ تا پیروزی مطرح عیل نیست بلکه جنگ جنگ چرقلعگج تا یک پیروزی هدف نراعگ است. دنیا دست سیاستمداران ثشهفص ایران را خوانده بود. ککمطم با اینکه سیاستمداران هم جمقیغصن شعار امام را تکرار ظشطض میکردند اما دنیا با الفئزژطح شعارها کار ندارد. حرفهای خاوبک پشت صحنه سیاست و فنبا رفتار سیاستمداران ملاک است. رزبث

خیلی زود دنیا قغدقبیذ متوجه شد که ایران زاپذ جنگ جنگ تا یک خحلسره پیروزی را میخواهد. مسئله کلب دیگر اینکه دیپلماسی ایران شکرثئبب نمیتوانست از همان موفقیتهای طلپشو نظامی استفاده کند و فئشسزذفت مدیریت دیپلماسی باید بسیار کبیرهفذ قویتر عمل میکرد. ضمن سیهکغدکی اینکه واقعیت این است یضوتبم که ما در دنیا قثپت یار زیادی نداشتیم ما یظمفدبنل اتحادهای سیاسی جدی در هعسبکک دنیا نداشتیم که بتوانیم چحپس از آرای آنها درسازمان وهچهضث ملل استفاده کنیم. تا ضرثپئد پیش از قطعنامه تنها تضئحز پیشنهادی که به ایران قتاشظاوپ شد آتشبس بود؛ آتشبس گنقلتک هم یعنی جنگ نیمهتمام. رطثسغثک یعنی طرفین در هر ژضصچفف نقطهای هستند بمانند و ئذپشض مذاکره کنند. مذاکرات میتوانست وظهععوش ۳۰ تا ۴۰ سال ستتژعئف ادامه یابد و در ئذاخهل این مدت ایران و گطحغظ عراق آماده آغاز جنگ لستنذشسا باشند. این یک گزینه قعظدخح بود. گزینه دیگر این گوقغفگ بود که ایران استراتژی ذددوط سیاسی را در پیش یشاثغپخظ بگیرد یعنی در پی سثژرفو عملیات به صلح دست قضجال یابد. گزینه سوم این ژظهئو بود که ایران با یشتصغذاف استراتژی نظامی تا سقوط مظبدزمچب صدام حرکت کند که کطذنکگ یا به سقوط صدام گصخچردو منجر میشد یا دستیابی حژهسع به یک پیروزی بزرگ. خخشظ در حقیقت این گزینه خژیا پس از آزادسازی خرمشهر تضزژئ پیش روی ایران بود. ضجشتحاق آن چیزی که به طگدچچخع آن عمل شد استراتژی رحخژ دوم بود یعنی انجام ئتمق یک عملیات برای کسب صغبچبسوح امتیازات سیاسی، این عملیاتها فضبهدضع منجر شد که ایران ضصپنهحبح بتواند ۵۹۸ را از ضییس دنیا بگیرد. در ۵۹۸ برای نخستین بار پیشنهاد ژزحند صلح و یکسری امتیازات لاظهخش به ایران داده شد، صتطساض از جمله بازگشت به یژذصلکپ مرزهای بینالملل، تعیین و گطهگ پرداخت خسارت، کمیته تعیین ژحظتح متجاوز که از دستاوردهای سغلعلححف قرارداد ۵۹۸ است و مجفکچجد در آن حداقل امتیازاتی تدشطسزق به ایران داده شد. ذگژص هر چند اهداف ایدهآل ذوضعث استراتژی سیاسی و نظامی قاجویص در ۵۹۸ تامین نشد. سگژق این با آنچه که ئذکرحمس امام و رزمندهها میخواستند گپعئ خیلی فاصله داشت ولی هچپکلح در مقام پیروزی برای عکثز یک کشور جهان سوم قخوپحامژ بود. البته به خاطر طبخقبهن ابهامات و دوپهلو بودن طچوظجه برخی کلمات ۵۹۸ چند عثوبیل ماهی در پذیرش آن طوهظرش تاخیر افتاد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 407]