واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: بازمانده از المپيك بيست و نهم
آرژانتين - برزيل
ايران ورزشى- براساس تصميم كميته برگزارى بازى هاى المپيك و بخش Media تنها تماشاى مسابقات فينال رشته شنا براى حضور خبرنگاران با محدوديت روبه رو بود و تمام خبرنگاران مى توانستند تمام مسابقات را از نزديك تماشا كنند حتى فينال بسكتبال را.
با تمام اين اوصاف گويا كميته برگزارى تصور نمى كرد بازى فوتبال آرژانتين و برزيل در مرحله نيمه نهايى با استقبال بى حد و حصر خبرنگاران مواجه شود.
آرژانتين و برزيل درست همان روزى كه مراد محمدى اولين مدال را براى كاروان ايران دشت كرد بازى داشتند. مسابقه مراد در ورزشگاه دانشگاه كشاورزى پكن برگزار مى شد و مسابقه فوتبال در ورزشگاه كارگران شهر پكن. مراد وقتى مدال گرفت ساعت ۱۹:30 بود و تنها ۵/۱ ساعت براى رسيدن به محل برگزارى بازى برزيل -آرژانتين فرصت بود. اگر قرار بود از اتوبوس هاى مخصوص خبرنگاران استفاده كنيم حتماً به مصاحبه هاى پايان بازى مى رسيديم اما از دست دادن اين بازى اصلاً امكان پذير نبود. پس يك تاكسى گرفتيم راهى استاديوم كارگران شديم.
بيرون استاديوم غلغله اى بود تماشاگران زيادى از برزيلى و آرژانتينى گرفته تا چينى هاى علاقه مند به اين دو تيم دنبال خريدن بليت از بازار آزاد بودند. 1000 يوان بعضى ها هم ۱۵۰۰ يوان (۲۱۰-140 هزار تومان) قيمت بليت ۳۰۰ يوانى بازى نيمه نهايى در بازار آزاد بود و جالب اينكه عده اى اين بليت ها را مى خريدند.
ورود به ورزشگاه هم برخلاف دفعات گذشته كار چندان ساده اى نبود. مراحل امنيتى زياد شده بود. خلاصه وقتى به در ورودى خبرنگاران رسيديم متوجه شديم بخش خبرنگاران كاملاً پر است در حالى كه ۵ دقيقه از شروع بازى گذشته بود به زحمت توانستيم خود را به بخشى وارد كنيم كه مخصوص ورزشكاران بود. البته در اين قسمت هم پيدا كردن جاى خالى كار ساده اى نبود اما به هر زحمتى بود دو صندلى خالى پيدا كرديم و آماده لذت بردن از تماشاى يك فوتبال ناب شديم. شايد هرگز دوباره اين فرصت نصيب يك خبرنگار ايرانى نمى شد كه بتواند بازى رونالدينيو و مسى را از نزديك ببيند، چه برسد كه اين دو روبه روى هم بازى كنند.
خلاصه بازى تمام شد و ما دمغ از شكست برزيل دلخوش شديم به گرفتن امضا از مارادونا كه آن هم ميسر نشد.
مهدى على نژاد خبر داد:
گام بلند ووشو براى رسمى شدن
يكى از معدود رشته هايى كه مى توانيم عملكردش را در المپيك پكن مثبت بخوانيم، ووشو است. تيم ملى كشورمان كه با ۵ ورزشكار به پكن سفر كرد موفق به كسب ۴ مدال ارزشمند بود كه دو تا از آنها توسط بانوان ايرانى به دست آمد.
اين موفقيت را به هيچ وجه نبايد به شانس يا اقبال مربوط كرد زيرا كه در چند سال اخير ووشويى ها واقعا برنامه ريزى خوبى داشته اند و به قول معروف با حساب و كتاب پيش رفته اند.
مهدى على نژاد (رييس فدراسيون ووشو) پس از بازگشت از چين ضمن مثبت خواندن حضور تيم ايران در المپيك بيست و نهم به سووالات ما پاسخ داد.
المپيك پكن را چگونه ديديد
خب، المپيك شرايط خاص خودش را دارد و به هيچ وجه نمى شود آن را با مسابقات آسيايى يا جهانى مقايسه كرد. بهترين هاى دنيا با به دست آوردن سهميه موفق شدند به پكن بيايند و به همين دليل سطح مسابقات بسيار بالا بود و اين موضوع كار را براى رسيدن به مدال بسيار سخت مى كرد.
اما در هر حال تيم ايران موفق شد از ۵ شركت كننده ۴ مدال ارزشمند بگيرد و اين موضوع جاى خوشحالى دارد.
عملكرد كريمى را چگونه ارزيابى مى كنيد
مدال طلاى او بسيار ويژه و ارزشمند است. كريمى براى رسيدن به سكوى قهرمانى از سد دو حريفى گذشت كه پيش از اين در مقابل آنها در پيكارهاى قهرمانى آسيا در ماكائو شكست خورده بود اما در پكن جبران كرد و در كنار تلافى كردن اين دو شكست تيم كشورمان را صاحب يك مدال ارزشمند كرد.
نتايج به دست آمد توسط ملى پوشان ووشو تا چه ميزان بر عملكرد كاروان اعزامى تاثيرگذار بود
به طور كلى نفرات ما زحمتشان را كشيدند و به شخصه از عملكرد همه آنها راضى هستم. ما در پكن شاهد آن بوديم كه پرچمدارى كاروان اعزامى در اختتاميه اين رقابت ها را حسين اوجاقى قهرمان ووشو كشورمان بر عهده داشت كه اين افتخار بسيار بزرگ و ارزشمندى براى اهالى اين رشته است.
چقدر اميدواريد كه در المپيك لندن مسابقات ووشو شكل رسمى به خود بگيرد
حضور رييس كميته برگزارى المپيك ۲۰۰۸ و وزير ورزش چين در مراسم اهداى مدال ها همه و همه اتفاقاتى است كه ما را به رسمى شدن اين رشته در المپيك اميدوار مى كند.
حتى در چين يكى از مسوولان بلندپايه به اين موضوع اشاره كرد كه تا رخ دادن اين اتفاق فاصله زيادى نداريم.
البته برخى ها به اين موضوع اشاره مى كنند كه در سايت كميته بين المللى المپيك هم اشاراتى در مورد رسمى شدن اين رشته شده كه به شخصه چنين چيزى را نديدم اما به طور كلى معتقدم ووشو در پكن قدم بزرگى به سوى اين هدف برداشت.
چه برنامه اى براى المپيك بعدى داريد
در هر حال اگر در لندن اين رشته رسمى شود قطعا تمامى كشورها تدارك بهترى خواهند داشت و سرمايه گذارى بيشترى مى كنند و اين موضوع كار را براى رسيدن به نتايج قابل قبول كمى سخت مى كند. مطمئن باشيد اگر برنامه ريزى دقيق و حساب شده اى داشته باشيم در لندن هم مى توانيم نتايج مذكور را تكرار كنيم و چه بسا كه به توفيقاتى بهتر برسيم.
اما در اين ميان بايد كمبودها را رفع كنيم. به طور مثال در حال حاضر ملى پوشان ما از نبود يك مركز تمرينى واقعا رنج مى برند كه اميدوارم هر چه زودتر اين موضوع رفع شود.
در پايان آرزو مى كنيم كه نه تنها ووشو بلكه تمامى رشته هاى ورزشى كشورمان در مسابقات آينده موفق و پيروز باشند.
يکشنبه 10 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران ورزشی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 127]