شباهت هاى امام حسين(ع) و حضرت عيسي(ع)

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: [B]
شهيد مرتضى مطهرى
قرآن کريم از زبان حضرت عيسى عليه السلام مى فرمايد:
«قال انى عبدالله آتانى الکتاب و جعلنى نبياً وجعلنى مبارکا اين‏ ما کنت و اوصانى بالصلوة و الزکوة ما دمت حيا، و براً بوالدتى و لم‏ يجعلنى جبارا شقيا، والسلام على يوم ولدت و يوم اموت و يوم ابعث حيا» (سوره مريم، آيات 30 - 33)
ترجمه:
عيسى فرمود:
من بنده خدايم، به من‏ کتاب داده و پيامبر ساخته است. و مرا هر جا که باشم مبارک گردانده، و مرا تا تا زنده‏ام به نماز و زکات سفارش فرموده است. و مرا نيکوکار به پدر و مادر قرار داده و جبار و شقى نساخته است. و درود بر من روزي‏ که به دنيا آمدم و روزى که مي‏ميرم و روزى که زنده برانگيخته مي‏شوم.
بين حضرت عيسى در مسيحيت و امام حسين عليه السلام در امت اسلام وجه‏ شباهت هايى هست.
از جهت مادر
از آن جمله از حيث مادر که هم حضرت مريم عليهاالسلام «سيدة النساء» (سرور زنان) است‏ و هم حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام
درباره حضرت مريم قرآن مي‏فرمايد:
«و اذ قالت‏ الملائکة يا مريم ان الله اصطفيک و طهرک و اصطفيک على نساء العالمين» (سوره آل عمران، آيه 42)
ترجمه:
و آنگاه که فرشتگان گفتند: اى مريم! خداوند تو را برگزيده و پاکيزه ساخته و بر تمام زنان جهان (زمان خودت) برترى داده است.
در احاديث نيز وارد شده که نظير اين خطاب براى حضرت زهرا واقع شده است.
شاعر مي‏گويد:
فان مريم احصنت فرجها *** و جاءت بعيسى کبدر الدجى
فقد احصنت فاطم وجهها *** و جاءت بسبطى نبى الهدى
يعنى مريم دامن خويش از آلودگى نگه داشت و عيسى را که ماه تابان‏ شبهاى تار است به دنيا آورد.
فاطمه نيز روى خود را «از غير خدا» بازداشت و دو نواده پيامبر هدايت را به دنيا آورد.
مريم، صديقه آن امت است:
«ما المسيح ابن مريم الا رسول قد خلت من‏ قبله الرسل و امه صديقة کانا يأکلان الطعام » (سوره مائده، آيه 75)
ترجمه:
مسيح بن مريم جز پيامبر نيست که پيش از او نيز پيامبرانى زيست کرده‏اند، و مادر او صديقه (راستين) است که هر دو غذا مي‏خوردند.
حضرت زهرا نيز صديقه اين امت است. درباره هر دو «بتول عذرا» گفته شده است.
از جهت مدت حمل
شباهت ديگر بين حضرت عيسى و امام حسين، در مدت حمل است.
در حديث است (نفس المهموم، ص 6، و بحار، جلد دهم، باب 11 ) که مدت حمل سيدالشهداء شش ماه طول‏ کشيد و هيچکس شش ماهه متولد نشد که در عين حال بماند مگر حسين و عيسي‏ عليهماالسلام.
در حديث ديگرى آمده است که آيه زير اشاره است به سيدالشهداء:
«و وصينا الانسان بوالديه‏ احسانا حملته امه کرها و وضعته کرها و حمله و فصاله ثلثون شهرا حتى اذا بلغ اشده و بلغ اربعين سنة قال رب اوزعنى ان اشکر نعمتک التى انعمت‏ على و على والدى و ان اعمل صالحا ترضيه و اصلح لى فى ذريتى انى تبت‏ اليک و انى من المسلمين»
(سوره احقاف، آيه 15)
ترجمه:
و به انسان سفارش کرديم به پدر و مادرش‏ نيکى کند که مادرش با زحمت دوران باردارى و وضع حمل او را گذراند، و دوران‏ باردارى و شيرخوارگى وى سى ماه به طول انجاميد تا اينکه به حد بلوغ و رشد خود رسيد و چهل ساله شد. گفت: پروردگار من! مرا الهام ده تا نعمتى را که بر من و پدر و مادرم ارزانى داشته‏اى سپاس گزارم و عملى شايسته کنم که‏ مورد پسند تو باشد، و فرزندان مرا صالح گردان، همانا من به درگاهت تو به مي‏کنم و من از مسلمانان هستم.
عيسي‏ «برا بوالدتي» بود و حسين «وصينا الانسان بوالديه احسانا». عيسى گفت: « انى عبدالله»؛ درباره حسين نازل شد:
« انى من المسلمين».
«عمرو بن سعيد بن عاص اشدق» حاکم مکه نامه‏اى نوشت به سيد الشهدا و او را از نفاق و درگيرى پرهيز داد.
حضرت در جواب نامه‏اش نوشت:
«لم‏ يشاقق الله و رسوله من دعا الى الله و عمل صالحا و قال انى من المسلمين»
ترجمه: کسى که به سوى خدا مي‏خواند و عمل شايسته مي‏کند و مى گويد من از مسلمانانم، با خدا و رسول نزاع نکرده است.
اين سخن اشاره است به اين آيه کريمه: «و من احسن قولا ممن دعا الى الله و عمل صالحا و قال اننى من المسلمين» (سوره فصلت، آيه 33)
ترجمه: و چه کسى خوش گفتارتر است از آنکس که به‏ سوى خدا مي‏خواند و عمل شايسته مي‏کند و گويد که من از مسلمانانم.
در باب حمل عيسى نه ساعت و نه روز هم گفته شده است.
از جهت نحوه حمل
ضمنا شباهتى هم در نحوه حمل و وضع هست که هر دو کرها بوده است؛ اما مريم به خاطر اينکه فرشته بر او ظاهر شد و مريم گفت:
انى اعوذ بالرحمن ‏منک ان کنت تقيا (من از تو به خدا پناه مى برم اگر پرهيزکار باشي) و گفت: يا ليتنى مت قبل هذا (اى کاش قبل از اين مرده بودم.)

و حضرت زهرا به واسطه اينکه پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله و سلم خبر داده بود که «فرزند او» کشته خواهد شد، و چون به حضرت گفته شد که ائمه معصومين عليهم السلام از ذريه او خواهند بود، راضى شد.
در باب حمل حضرت سيدالشهدا اگر تولد آن حضرت در سوم شعبان و تولد امام حسن مجتبى عليه السلام در نيمه رمضان باشد، ممکن نيست آنچه در بعضى روايات رسيده که فاصله آنها شش ماه و ده روز است درست بيايد. شش ماه و ده روز، با رواياتى منطبق است که تولد حضرت را در آخر ربيع‏ الاول ذکر کرده.
از جهت مبارک بودن
همچنين در زمينه مبارک بودن نيز بين اين دو شباهت وجود دارد.
عيسى عليه السلام مى فرمايد: «و جعلنى مبارکا» ترجمه: مرا مبارک قرار داد.

و درباره امام حسين نيز آمده است: « و جعل الشفاء فى تربته و الاجابة تحت قبته و الائمة فى ذريته »
ترجمه: خداوند شفا را در تربت او و اجابت دعا را زير بارگاه او و ائمه معصومين عليهم السلام را از نسل وى قرار داده است.
منبع: برگرفته از کتاب حماسه حسينى 2 صفحه 145 تا 147
[/B]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 309]