واضح آرشیو وب فارسی:آفتاب: جهان - كشمير؛ تلاقيگاه دو مذهب
جهان - كشمير؛ تلاقيگاه دو مذهب
نويسنده: سوميني سنگوپتا/ ترجمه: محمدحسين باقي:نسل جديد جوانان كشميري كه وارثان خشم و خشونت هستند طي خونينترين سالهاي درگيري همراه با دهها هزار نفر ديگر طي چند هفته گذشته به خيابانها آمدند در حالي كه در يك دست سنگ دارند و شعار «آزادي» بر لب؛ آزادي از ستم هنديها. اعتراضها در كشمير (هند) گوشهاي از فوران خفته نارضايتي است كه بر سر قطعه زميني 99 هكتاري درگرفت. قطعه زميني كه متعلق به مسلمانان بود اما براي ساخت معبدي هندو به هنديان واگذار شد و همين موجبات نزاع چند هفتهاي ميان رهبران جداييطلب كشمير كه اكثريت مسلمان دارند و مليگرايان هندو در ساير قسمتهاي هند را فراهم آورد. طي اين مدت اين نا آراميها منجر به دميدن روح تازهاي به آتش منازعه خطرناك و كهنه هند و پاكستان بر سر كشمير شده است؛ منازعهاي كه 60 سال است ميان دو طرف جريان دارد و هر يك مدعي مالكيت آن است و آتش دو جنگ ميان آنها را برافروخت. متاسفانه براي دولت هند، در زمانه فوران آشوب و ناآراميهاي روز افزون در منطقه، كشمير تبديل به مركز توجه آنها شده است كه البته بايد استعفاي پرويز مشرف كه درصدد كاستن از حمايت كشورش از اقدامات ضد هندي در اين منطقه بود را نيز افزود. هر چند هر دو كشور به مدت 4 سال درگير مذاكرات صلح بودند اما هنديها از اين امر به شدت عصبانياند كه هرج و مرج در پاكستان، مذاكرات را بدون دستاورد محسوسي رها كرده است. از نظر دهلي نو، اين خلاء قدرت در پاكستان عناصر ضد هندي در سيستم اطلاعاتي اين كشور و گروههاي نظامي را آزاد ساخته تا اهداف خود را با قدرت بيشتري به منصه عمل برسانند. ارتباط ميان اين دو كشور به تازگي و زماني وخيمتر شد كه نيروهاي هندي و پاكستاني در سراسر منطقه مرزي يا همان خط كنترل كه كشمير را ميان آنها تقسيم كرده است، درگير آشوبهايي بودهاند. هند سيستم اطلاعاتي پاكستان را متهم كرد كه در بمبگذاري در برابر سفارت هند در كابل نقشي پنهان ايفا كرده؛ اتهامي كه پاكستان آن را اكيدا رد ميكند. ناآراميهاي اخير تنها به دشواريهاي برقراري يك گفتوگوي جديد افزوده است. اينكه مدت اين درگيري و نا آرامي چقدر به طول خواهد انجاميد به ظرفيت هند براي آرام كردن رهبران جداييطلب كشمير و البته توانايي آنها براي كنترل فوران ناگهاني خشم جوانان بستگي دارد. بزرگترين و شديدترين تظاهرات در سالهاي اخير دوشنبه (هفته گذشته) رخ داد، هنگامي كه دهها هزار كشميري كه بيشتر مرد بودند در منطقهاي در مركز شهر جمع شدند و درخواست استقلال از هند كردند. آنها سوار بر موتورسيكلت و در پشت كاميونها و اتوبوسها آمده بودند. تعدادي از تظاهركنندگان پرچم پاكستان را به اهتزاز در آورده بودند. برخي در حمايت از لشكر طيبه (سازماني نظامي مستقر در پاكستان كه ممنوع از فعاليت است) فرياد سر ميدادند؛ سازماني كه هنديها آن را مسوول زنجيرهاي از حملات تروريستي در سالهاي اخير معرفي كردهاند. تظاهركنندگان شعار ميدادند: « هند، مرگت خواهد آمد. لشكر طيبه خواهد آمد. لشكر طيبه خواهد آمد». تا روز سهشنبه يعني زماني كه جداييطلبان خواستار تعليق سه روزه اعتصابها شدند، ترافيك مجددا به شهر بازگشت و همه چيز روال عادي خود را يافت. مغازهها و كافهها دوباره باز شدند. شعارهايي در حمايت از پاكستان همه جا ديده ميشد هر چند كه وضعيت به حال معمول برگشته بود. به هر روي، تجمع انبوه ديگر براي روز جمعه در قبرستان شهدا تدارك ديده شد؛ جايي كه دو نسل از شهدايي كه در اين درگيريها كشته شده بودند در آنجا مدفون بودند. اينجا جايي است كه از پتانسيل يك درگيري ديگر برخوردار است. بارها و بارها تمام كشميريها با نگرشهاي مختلف سياسي ابراز ميداشتند كه اين صحنه [حضور در قبرستان شهدا] يادآور اوج شورش ضد هندي آنها در دهه 1990 است؛ غير از اين برهه، هميشه شبه نظاميان جداييطلب كه آشكارا از سوي پاكستان حمايت ميشدند با اسلحه در خيابانها حضور مييافتند. 19 سال پس از آغاز آن شورش اما به نظر ميرسد تظاهرات فعلي شايد باعث فريب دولت هند شود كه مثلا وضعيت به حالت معمول بازگشته است. اوايل امسال توريستها به منطقه «دال لاك» در كشمير روي آوردند. اتوبوسها دوبار در ماه به حركت در آمدند تا كشميريها بتوانند اقوام خود را در آن سوي مرز در كشمير تحت كنترل پاكستان ببينند. يك كتابفروشي براي اولين بار در مدت نزديك به دو دهه در اين منطقه بازشد. يك زن 34 ساله كشميري ميگويد: «قبل از هر توفاني هميشه يك آرامشي هست. شورشي كه ما ميبينيم خشم پنهاني عليه دولت هند است كه دوباره فوران كرده است». «نارندرا نات وورا» استاندار ايالت كشمير (هند) زندگي در سيرينيگر امروز را با تاريكي شب مقايسه كرده است. در چند هفته گذشته بسياري از توريستها از اين منطقه خارج شدند. مدارس و ادارات به حالت تعطيل درآمدند. اصليترين بيمارستان شهر نيز پر از كشميريهايي بود كه از سوي نيروهاي امنيتي هند تير خورده يا مجروح شده بودند. محمد سعيد كه تنها چند ماه پيش ميتوانست با گروه پنج نفره راك خود بخواند و كنسرت برگزار كند، در خانه حبس شده است، چرا كه شهر در زنجيرهاي از اعتراضها و اعتصابهاي خشن فرو رفته است. در خيابان منتهي به خانه محمد، روز بعد بچههاي آن محل ايست بازرسي محلي به راه انداختند در حالي كه سنگ و كلوخ در دست داشتند. روز دوشنبه در حاشيه يك منطقه باز كه دهها هزار نفر براي ابراز خشم خود نسبت به حاكميت هند در آنجا جمع شده بودند، عبدالغني مير 62 ساله از يك مردي كه يك درخت چنار را به گونهاي كاشته كه همچون پرچم پاكستان به نظر ميرسد بسيار متعجب شد. غني گفت كه حضور در اينجا تمام وجودم را با اميد آغشته كرده است. وي گفت: «ما جان خود را گذاشتيم اما فكر نكنم نسل فعلي بتواند كاري كند. اي كاش من جوان بودم». برادرزاده او در زمره معترضان بدون سلاحي بود كه هفته گذشته زماني كه به سوي مظفرآباد در كشمير تحت كنترل پاكستان پياده به راه افتاده بودند، از سوي نيروهاي امنيتي هند كشته شدند. شيخ ياسر رئوف 27 ساله نيز گفت كه تاكنون در اعتراضي به اين بزرگي و به اين شدت شركت نكرده است. او در دهه 1990 زماني كه شورش ضد هند در اوج خود بود، كودكي بيش نبود. او گفت: «اين احساس هميشه هست. ما براي حق آزادي خود مبارزه ميكنيم». شاهد رسول 27 ساله، دوست رئوف، نيز گفت: «زود يا دير اين آزادي به دست خواهد آمد». رئوف به ما گفت كه در دوره تحصيل در دبيرستان 15 روز را به دليل پناه دادن به نظاميان در زندان گذرانده است. رسول نيز كه در آن زمان 16 ساله بود شب هنگام از سوي نيروهاي امنيتي بازداشت و تا صبح مورد بازجويي قرار گرفت. در ماه مي مقامهاي دولتي كشمير هياتي كه مسوول اداره مكانهاي زيارتي بود را مجاز ساخت كه «مكانهاي پيش ساختهاي» را براي زائران بسازند. اين دستور باعث خشم مسلمانان كشميري شد. با توجه به انتخابات دولتي كه براي سال جاري تدارك ديده شده است برخي سياستمداران و رهبران جداييطلب اين تصميم را مورد حمله و انتقاد قرار داده و آن را وسيلهاي براي تغيير جمعيتي كشمير تلقي كردند. اسلامگرايان تندرو اين اقدام را با اشغال سرزمين مقدس مسلمانان از سوي اسرائيل مقايسه كردند. دولت به زودي از تصميم خود عقب نشست اما همانگونه كه استاندار كشمير اعلام كرد، هيچ تغييري رخ نداد. زائران هندو همچنان از اين زمينها استفاده كردند و امسال نيز ركورد زائران را شكستند. بهرغم اينكه پس گرفتن اين تصميم خشم بسياري از هندوهاي جامو را برانگيخت -كه البته بخشي از همين ايالت [كشمير] است- آنها [هندوها] نيز با جمعيتي دهها هزار نفري شروع به تظاهرات كردند؛ جمعيتي كه از سوي سياستمداران و رهبران تندروي هندي تحريك شده بودند. تمام آنچه در دو ماه گذشته گفته شده است – اعتراضهاي اكثريت مسلمان دره كشمير و اعتراضهاي مقابل كه از سوي گروههاي هندي هدايت ميشود – در درگيري با نيروهاي امنيتي تا كنون بيش از 50 كشته بر جا گذاشته است. هر دو طرف همچنان با يكديگر درگيرند. مسلمانان در دره كشمير بر اين باورند كه سربازان هندي براي سركوب اعتراضهايشان به سرعت وارد عمل ميشوند در حالي كه هنديها در مناطق خود به راحتي دست به اعتراض ميزنند.
رهبران هندي در مناطق خود از اين عصباني هستند كه دولت به جداييطلبان ضد هندي اجازه داده كه در سراسر دره در حالي به حركت در آيند كه پرچم پاكستان را به اهتزاز در آورده بودند. بسياري از هنديها تابلوهاي شورشيان [مسلمانان كشميري] در دره را به مثابه اهانتي غيرقابل انتظار تلقي ميكنند. «كانوال سيبال» - يك ديپلمات بازنشسته – در روزنامه انگليسي زبان Mail Today مقالهاي نوشت و مطرح كرد كه بر خلاف چين با آن سياستي كه در برابر تبت در پيش گرفته است هند اما هرگز تلاش نكرده تا وضعيت جمعيتي كشمير كه اكثريت آن مسلمان هستند را دگرگون سازد. وي از بيم و ترس ديگري سخن ميگويد كه «نشان از شكست و شايد بيفايدگي تلاشها براي ربودن قلب و ذهن كشميريهاي دره كشمير دارد». افكار عمومي كشمير به ندرت ضد هندي است و حمايت فعلي از پاكستان اما استثنا و مشتي از خروار است. اما بياعتمادي هم عميق است. شكايت مسلمانان در اينجا اين است كه نيروهاي امنيتي هند در خيابانها فراوانند و آنها دست كم ميتوانند روايتگر يك وضعيت باشند؛ وضعيتي كه بيشتر آميخته با تحقير و ترس است. شاد سليم اكبر 54 ساله كه پزشك است اين خشم را چنين توصيف كرد: «اين آتشفشاني است كه فوران كرده است».
منبع: نيويورك تايمز
چهارشنبه 6 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آفتاب]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 252]