واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > دیدگاه ها - علیرضا سلیمی قرار است بحث آموزش وزارت بهداشت در وزارت علوم تلفیق شود که چون جنس هر دو آموزش است می تواند به نفع نظام پزشکی باشد. چون هرقدر وزارت بهداشت سبکتر باشد کاردرمانی هم بهتر وراحتتر انجام می شود. وجود آموزش پزشکی در وزارت بهداشت و درمان، مسئله نظارت آموزشی به شدت افت پیدا کرده است. چرا که متولی امر تربیت و نظارت هر دو یک نهاد است و عملا نوعی خود ارزیابی در رابطه با آموزش پزشکی در وزارتخانه بهداشت و درمان وجود دارد. از طرفی این ادغام در جهت ارتقا نظام آموزشی انجام می شود تا سیاستهای اموزشی در کشور یکسان باشد. با توجه به نظر کارشناسان این کار فواید فراوانی دارد. البته برخی معتقدند که پزشکان باید در بیمارستان ها آموزش ببینند اما آیا متخصصان معدن ما در معادن آموزش می بینند؟ بنابراین این توجیه اشتباهی به نظر من است. وزارت بهداشت انتظار دارد عضو هیأت علمی اورژانس را اداره کند، به بخش برسد، بیمار ویزیت کند در آخر اگر زمانی باقی ماند او درس هم بدهد در حالی که این شکل باید تغییر کند. تفکیک آموزش پزشکی از وزارت علوم و اتصال آن به وزارت بهداشت کار غلطی بوده است. با وجود مخالفت سه هزار عضو هیأت علمی این کار در سال 65 انجام شد و هدف نیز تربیت پزشک برای کشور بود اما حالا آن قدر پزشک زیاد تربیت شده که مشکلاتی را ایجاد کرده است. اولین اشکال آن قطع ارتباط با علوم پایه و دومین مشکل آن ادغام با سازمانهای بهداری و ایجاد دانشگاههای علوم پزشکی خدمات بهداشتی و درمانی است. درحال حاضر بیمارانی که به بیمارستان ها مراجعه می کنند از طرفی چون اینگونه بیمارستانها جنبه آموزشی دارد، مقدمات آموزش دانشجویان پزشکی را فراهم می کنند که بایت این خدماتی که بیماران به مراکز بیمارستانی می دهند طبیعتا باید امتیازی برای آنها در نظر گرفته شود. اما از طرف دیگر نه تنها چنین امتیازی برای آنها در نظر گرفته نمی شود، بلکه حتی هزینه های آنچنانی هم از بیماران دریافت می شود.در حقیقت در شرایطی فعلی هزینه پژوهشی بیمارستانها و دانشجویان پزشکی توسط بیماران تامین می شود. با تفکیک بحث آموزش از درمان، وزارتخانه دیگری بر امر آموزشی نظارت خواهد داشت. وزارتخانه ای مسئول آموزش و وزارتخانه دیگر تشخیص می دهد که آموزش داده شده آیا موفق و مطلوب بوده است و پزشکی که در وزارت علوم تربیت شده است، آیا توانایی های لازم را داراست یا خیر. اگر پزشک بی سواد و نالایق باشد هم اعتراض کرده و پیگیر آن می شود. لذا با طرح ادغام دیگر در سیاستگذاری و استراتژیهای آموزشی اختلاف سلیقه بوجود نمی آید. یکپارچگی آموزش عالی موجب صرفه جویی در هزینه های آموزشی می شود. با طرح ادغام، وزارت علوم و آموزش پزشکی زیر یک چتر قرار می گیرند. در حال حاضر دانشگاه ها مثل دبیرستان اداره می شوند. نتیجه افت کیفی آموزش پزشکی این شده است که پزشکانی با مهارت کم و آموزش نادرست تربیت کردهایم. وزارت بهداشت انتظار دارد عضو هیئت علمی اورژانس را اداره کند، به بخش برسد، بیمار ویزیت کند در آخر اگر زمانی باقی ماند او درس هم بدهد در حالیکه این شکل باید تغییر کند. با وجود مخالفت سه هزار عضو هیئت علمی این کار در سال 65 انجام شد و هدف نیز تربیت پزشک برای کشور بود اما حالا آن قدر پزشک زیاد تربیت شده که مشکلاتی را ایجاد کرده است. اولین اشکال آن قطع ارتباط با علوم پایه و دومین مشکل آن ادغام با سازمانهای بهداری و ایجاد دانشگاههای علوم پزشکی خدمات بهداشتی و درمانی است. این ادغام هیچ هزینه ای نخواهد داشت چون تفکیک آموزش پزشکی از درمان در وزارت بهداشت با تغییراتی که در چارت سازمانی انجام می شود امکان پذیر است و لزومی به تغییرات هزینه ساز و بزرگ سازمانی و تفکیک آن از وزارت بهداشت نیست. طرح ادغام مانند همه طرح ها و پروژه های بزرگ دیگر پس از چند سال نیاز به بازنگری داشت و طرحی نبود که بتوان آن را به سالهای بیشتری تعمیم داد و باید بعد از جبران کمبود پزشک، بازنگری در این طرح صورت می گرفت اما این اتفاق نیفتاد و سبب مشکلات زیادی شد. هم اکنون شغلی برای فارغ التحصیلان رشته پزشکی که سرمایه زیادی برای تربیت و آموزش آنها در دانشگاه صرف می شود وجود ندارد و این بزرگترین دلیل است که طرح انجام گرفته غیرعلمی بوده است. اما بازگشت رشته های پزشکی به وزارت علوم مانند دیگر لوایح است و مشخص نیست چه زمانی در صحن علنی مجلس نیز به تصویب برسد. در کل معتقدم که ادغام این دو، کار منطقی است و به ارتقای سطح علمی دانشگاهها کمک میکند. در هیچ جای دنیا آموزش پزشکی از آموزش عالی جدا نیست، دنیا از این امتیاز استفاده میکند ولی ما دانشگاههای خود را از این مسئله محروم کردیم. ادغام آموزش پزشکی با آموزش عالی باعث فراهم شدن زمینههای همکاری در رشتههای مرتبط میشود، زمانی که دانشگاههای علوم پزشکی در کنار دیگر دانشگاهها قرار میگیرند جایگاه این دانشگاهها در رتبه بندی جهانی ارتقاء مییابد. با پیش گرفتن روش فعلی توان علمی دانشگاهها به دو قسمت آموزش پزشکی و عالی تقسیم شده است که این مسئله خیلی منطقی نیست. عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی 13442
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 455]