همراه با «ثريا قاسمي» از ديروز تا امروز; اين روزها تحمل شرايط تئاتر دشوار است

واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: همراه با «ثريا قاسمي» از ديروز تا امروز; اين روزها تحمل شرايط تئاتر دشوار است
فرهنگ و هنر-چهره ماندگار او همواره در نقش هاي متفاوت به ياد مردم ايران است. بازيگري كه با صدا و چهره اي دلنشين با حضور خود آرامش را به طوفان بازمي گرداند. ايراسان با «ثريا قاسمي»، بازيگر كهنه كار و حرفه اي تئاتر، تلويزيون و سينماي ايران كه متاسفانه اين روزها در بستر بيماري بسر مي برد، گفتگويي انجام داده كه از پي مي آيد:
-خانم قاسمي لطفا از فعاليت هاي تئاتري تان برايمان بگوييد.
شروع كارهاي تئاتري من برمي گردد به سال هايي كه در دوبله هم فعاليت مي كردم. آن موقع آقاي حفاظي كه بعنوان صدابردار در راديو كار مي كردند و در گروه آقاي سمندريان هم عضو بودند پلي شدند بين من و آقاي سمندريان تا با ايشان از نزديك آشنا شوم. در طول سال ها نمايش هاي زيادي كار كردم و از هر يك از آنها بعنوان كوله باري ماندگار در تصوير و دوبله سود بردم.
-گويا اولين نمايشي كه در آن بازي كرديد، نمايشنامه اي از «ماكس فريش» بوده است؟
بله، نام آن نمايش كه به نظرم يكي از بهترين متن هاي دراماتيك است «آندورا» بود. در اين نمايش نقش دختري را كه تقريبا يكي از شخصيت هاي اصلي است، بازي كردم.
-همبازي هاي شما در آن زمان چه كساني بودند؟
اين افتخار را داشتم تا در كنار «محمدعلي كشاورز»، «جمشيد مشايخي» و «جميله شيخي» بازيگري كنم.
-بعد از اين نمايش بود كه پيشنهادات بازيگري به شما بيشتر شد؟
بله، در نمايش آقاي سمندريان با «ركن الدين خسروي» آشنا شدم. پس از اين نمايش در دو نمايش ديگر از آقاي سمندريان بازي كردم و بعد نمايش ديگري كه مرحوم «اكبر رادي» به نگارش درآورده بودند به كارگرداني آقاي خسروي به من پيشنهاد شد.
-فعاليت هاي دوبله را همزمان با بازيگري تئاتر ادامه مي داديد؟
بله، من همواره عاشق دوبله و كار در آن بودم و هيچ وقت نتوانستم آن را به چيز ديگري ترجيح بدهم. مخصوصا نمايش هاي راديويي را دوست داشته و دارم.
-در گذشته بسياري از بازيگران تئاتر به فعاليت در دوبله مي پرداختند، اما امروزه مي بينيم كه تئاتر و دوبله تقريبا بازيگران خاص خود را دارند.
البته صددرصد اينگونه نشده و هنوز هم در دوبله بسياري از بازيگران تئاتر وجود دارند. نمي توان آنها را در اجراهاي نمايش هاي راديويي و دوبله نديد گرفت. به دليل اينكه آنها پدران و بزرگان دو هنر هستند. در زمان قديم دوبله بازيگران خاص خود را نداشت و بازيگران با داشته هاي تئاتري خود به فعاليت مي پرداختند. اما امروزه يك دوره هايي در دوبله بوجود آمده كه بسياري بدون اينكه لازم باشد در تئاتر به بازيگري بپردازند بسوي دوبله مي آيند و پرورش مي يابند.
-آيا همكاران تئاتري خود در دوبله و نمايش هاي راديويي را مي توانيد اسم ببريد؟
تعداد آنها بسيار زياد است. دلم نمي خواهد كسي به دليل اسم نبردن ناراحت شود ولي مثلا «هوشنگ سارنگ»، «شمسي فضل اللهي»، «ژاله علو» و بسياري ديگر از اين دسته اند.
-برگرديم به تئاتر; چرا در اين اواخر كمتر به سراغ تئاتر آمدند؟
اصلا دل به خواهي نبود. ولي شرايط براي تئاتر اين مملكت به گونه اي رقم خورده كه هر كسي نمي تواند تحمل آن را داشته باشد. در مصاحبه اي گفته بودم كه به دليل بي توجهي مسئولين به وضعيت تئاتر ديگر علاقه اي به كار در صحنه ندارم و واقعا آن را از ته دل گفتم. متاسفانه امور بازيگران و گروه ها در شرايط نابساماني بسر مي برند و گويا هيچ كسي هم حاضر نيست به آن سر و سامان بدهد.
-ماجراي همكاري شما با آقاي بيضايي در نمايش «افرا» را خودتان بفرماييد.
بله، طبق گفتگوهايي كه ميان من و آقاي بيضايي صورت گرفته بود قرار بر اين شد تا در اين نمايش با ايشان همكاري داشته باشم اما متاسفانه به دليل فراز و نشيب هاي متفاوت و تعطيلي آن كار در موعد مقرر و در نهايت به دليل قرارداد كاري كه براي من پيش آمد، امكان همكاري ميسر نشد.
-اولين تجربه سينمايي تان به چه صورتي اتفاق افتاد؟
من در سال هاي دهه چهل بعنوان اولين تجربه سينمايي در فيلم سينمايي به كارگرداني «ناصر تقوايي» به ايفاي نقش پرداختم. فيلم «آرامش در حضور ديگران» اولين فيلم جدي من بود كه همان آغازگر بازي هاي تصويري ام شد.
شنبه 2 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابتکار]

[مشاهده در: www.ebtekarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 106]