واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: نفوذ در پشت پرده فوتبال آسيا به خاطر لابى با رئيس!
بن همام به ايران آمد. رئيس كنفدراسيون فوتبال آسيا چند روز پيش به ايران آمد تا در مراسم اهداى جام قهرمانى بازى هاى غرب آسيا به تيم ملى شركت كند. شايد اين مورد در ظاهر خبرى عادى باشد اما به نظر شما بن همام هرچند وقت يك بار به تهران مى آيد؟ اصلاً او طبق برنامه چند بار مى تواند در طول دوران فعاليت خود به عنوان رئيس كنفدراسيون فوتبال آسيا به ايران سر بزند؟ از اين حضور بن همام چه سودى برديم؟ او آمد كه فقط جام بدهد و برود؟ از وى چه انتظاراتى داشتيم؟ طرف مقابل از ما چه خواسته هايى داشت؟ با هم در ذيل به اين موارد به نوعى پاسخ مى دهيم؛
علت واقعى حضور در ايران
بن همام فقط به تهران نيامده بود كه با حضور در ورزشگاه محل برگزارى ال جى كاپ ( غرب آسيا) در مراسم قهرمانى تيم ايران شركت كند. او در واقع آمده بود تا با مسئولان ورزشى كشور بخصوص فدراسيون فوتبال اتمام حجت كند. اتمام حجت از بابت اصلاح ساختار كاملاً غلط ليگ به اصطلاح حرفه اى ايران. او به ما گوشزد كرد صدا و سيما از قِبَل پخش زنده رقابت هاى فوتبال در ايران پول خوبى به جيب مى زنند و اين در حالى است كه شبكه هاى تلويزيونى عربستان، امارات و غيره براى پخش مسابقاتى در اين سطح ده ها ميليون دلار به باشگاه ها پرداخت مى كنند. او گوشزد كرد اگر نتوانيم اين مورد را برطرف كنيم به طور حتم در ليگ قهرمانان آسيا جايگاهى نخواهيم داشت.
بن همام در طبقه همكف!
بن همام به عنوان رئيس كنفدراسيون فوتبال آسيا با توپ پر به ايران آمده بود اما به خاطر نگاه هميشه توأم با تحسين خود به فوتبال ما نتوانست تهديداتش را «نزديك به مرحله اجرا» عنوان كند. او تهديد كرد اما هرگز قاطعانه و قلدرمأبانه با فوتبال ايران سخن نگفت. بن همام كه دوران نوجوانى وى به طور حتم با يكه تازى فوتبال ايران در آسيا توأم بوده، در ذهن خود اطلاعاتى را از فوتبال ما بايگانى كرده كه او را وامى دارد به ديده تحسين به اين فوتبال بنگرد. بنابراين انتقادات وى از يك سو و آرشيو ذهنى اش از سوى ديگر باعث مى شود او به فوتبال ايران نه از بالا به پايين نگاه كند و نه از پايين به بالا. به قولى او در طبقه همكف با سردمداران فوتبال ايران تعامل كرد و هرگز مقابل آنان احساس ضعف يا قدرت خاصى نكرد اما اين نوع ديد هم در صورت استمرار وضعيت فعلى فوتبال كشور به طور حتم تغيير خواهد كرد و شايد او يك روز بر سر فوتبال ايران خراب شود و اين يك روز چندان هم دور نيست.
موضع رئيس در قبال قدرت هاى آسيا
به نظر شما بن همام در قبال قدرت هاى فوتبال آسيا چه مواضعى را اتخاذ مى كند؟ با هم اين موارد را مرور مى كنيم؛
۱- عربستان؛ بن همام به فوتبال اين كشور يك ايراد اساسى وارد مى كند و آن عبارت است از ممنوع بودن صدور بازيكن به كشورهاى ديگر. فدراسيون عربستان هرچند به باشگاه هاى زيرمجموعه خود اجازه جذب بازيكنان خارجى را مى دهد اما به آنان اين حق را نمى دهد كه بتوانند در اروپا و حتى آسيا، لژيونر داشته باشند. با اين حال رئيس تهديدى را متوجه فوتبال عربستان نمى كند.
۲- امارات؛ دبير كل كمبود تماشاگر را در بازى هاى باشگاهى اين كشور يك نمره منفى تلقى مى كند. با اين وجود تهديدى را متوجه فوتبال امارات نمى كند.
۳- ژاپن؛ بن همام وقتى پايش به سرزمين آفتاب تابان مى رسد، چاره اى ندارد جز تمجيد. او ژاپن را از پيش قراولان فوتبال آسيا مى داند كه از هر نظر از فوتبال ايران، امارات و حتى عربستان پيشى گرفته است؛ هواداران پرشمار، حق پخش تلويزيونى باشگاه هاى ثروتمند، بازيكنان مستعد، رد و بدل كردن بازيكن با دنياى خارج و ...
۴- كره جنوبى؛ هرآنچه درباره ژاپن نوشته ايم مى توان در مورد اين كشور تكرار كرد با اين تفاوت كه بن همام، كره جنوبى را اعتبار فوتبال قاره در جام هاى جهانى نيز معرفى مى كند.
۵- چين؛ شايد گنجاندن چين در قالب قدرت هاى شماره يك آسيا درست نباشد، با اين حال امكانات بالا، حركت به سوى تحقق حق پخش تلويزيونى، تماشاگران قابل توجه و ... باعث شده بن همام چين را هم به ديده تحسين بنگرد. با اين حال او به چينى ها هرگز نگفته كه مى توانند از اعتبار فوتبال آسيا دفاع كنند بلكه از آنان به عنوان كسانى ياد كرده كه مى توانند خود را تا سطح اول فوتبال قاره بالا بكشند.
لابى با رئيس
اميدواريم طى مدتى كه رئيس كنفدراسيون در ايران بود، مسئولان فوتبال ايران قفط هاج و واج به او نگاه نكرده باشند. اميدواريم با وى لابى كرده باشند. به او مشكلات داورى در سطح آسيا را يادآور شده باشند. به او گفته باشند كه فوتبال ايران در تعاملات بين المللى نياز به حمايت كنفدراسيون دارد. به او گفته باشند كه فقط سخت گرفتن به فوتبال ايران چاره ساز نيست. اميدواريم در لابى با او توانسته باشند در پشت پرده فوتبال آسيا براى خود اهرم هايى را دست و پا كنند تا از پيش باخته نباشيم. به هر حال حضور مجدد بن همام در ايران در آينده اى نامعلوم خواهد بود كه شايد بعد از جام جهانى ۲۰۱۰ آفريقاى جنوبى و جام ملت هاى دوره آتى آسيا باشد. مطمئن باشيد طى حداقل ۵ ، ۶ سال آينده هرگز مسابقاتى را در اين سطوح نخواهيم داشت و ناكامى در اين ۲ آوردگاه مى تواند باعث كسر اعتبار فوتبال ايران شود.
پنجشنبه 31 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابرار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 115]