واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: پرنده هاي كاغذي بر فراز آبي درياچه
سرمايه،آيدين فرنگي ،اردبيل: عصر نيمه آفتابي 25مردادماه، محوطه مشرف به درياچه «شورابيل» محل حضور بادبادك بازهايي بود كه مي خواستند پرنده هاي كاغذي بي بال خود را فراز اين درياچه كوچك اما كهن به پرواز درآورند. طبق برنامه رسمي قرار بود پس از سخنراني مسوولان شهرداري و شوراي شهر، مسابقه بادبادك ها آغاز شود اما مگر مي شود براي درك لذت به پرواز درآوردن،براي شاد بودن و براي بازگشت به خاطره هاي كودكي، رقص بادبادك ها در فاصله آبي درياچه و وسعت بي كران آسمان را به تعويق انداخت؟،
پس اگرچه جمع شدن مردم براي بادبادك بازي نيازمند دعوت شهرداري بود، براي شروع مسابقه نيازي به اعلام رسمي احساس نشد. زنان و مردان پا به سن گذاشته روي صندلي هاي چيده شده در كنار محوطه مسابقه نشسته بودند تا از نمايش طنز و موسيقي زنده اي كه اجرا مي شد لذت ببرند.كودكان و نوجوانان بسياري سعي مي كردند بادبادك هاي نايلوني خود را با كمك والدين شان به رقابت با يكديگر وادارند و نخ «دورپرواز»ترين بادبادك ها در دست مردان ميانسالي بود كه به شيوه سنتي لوزي هاي پرنده اي ساخته بودند با دم و گوشواره هاي كاغذي. همسران مردان بادبادك ساز هم مراقب بودند تا ده ها نخ متصل به بادبادك هاي «كوتاه پرواز» نايلوني به نخ اين بادبادك هاي بلندپرواز نگيرد و گره خوردن نخ ها مانع اوج گيري يا باعث سقوط بادبادك هاي كاغذي نشود.
«هدف ما از برپايي جشنواره بادبادك ها تلاش براي ايجاد نشاط در محيطي است كه خانواده ها در آن حضور و مشاركت دارند. اين برنامه همچنين كمك مي كند تا فن بادبادك سازي به فراموشي سپرده نشود.» اين را «داوود موسوي»، معاون فرهنگي شهردار اردبيل در آغاز رسمي مسابقه مي گويد و ميكروفن را به «عليرضا عبداللهي» نايب رئيس شوراي شهر مي سپارد. عبداللهي با انتقاد از مديراني كه حاضر به مشاركت و حتي حضور در اين برنامه نشده بودند و نيز با انتقاد از ضعف هاي موجود در جشنواره، فقر ارتباط، فقر مودت، دوستي، مهرباني و فقر شادي را مسائل مهمي دانست كه گريبان جامعه امروز ما را گرفته و تاكيد كرد: «هر برنامه اي بتواند خانواده ها را كنار يكديگر گردآورده و محصول اين گردهم آمدن ايجاد طروات و شادابي و صفا باشد، گام ارزشمندي است كه براي سالم سازي جامعه برداشته مي شود.»
«محمد رستمي» مرد 48 ساله اي كه همراه خانواده در مسابقه شركت كرده بود در حالي كه با تكان دادن نخ، بادبادك بلندپروازش را كنترل مي كرد، خندان توضيح داد: «اين را پسرم ساخته ولي چون خودش خجالت مي كشيد جلوي ديگران بادبادك بازي كند، نيامد و من كه بزرگ ترش هستم به جاي او در مسابقه حاضر شده ام» و با لبخندي افزود: «الان به حال و هواي دوره كودكي برگشته ام. در كودكي تابستان ها بادبادك سازي و بادبادك بازي مهم ترين تفريح ما به حساب مي آمد؛
اسباب بازي اي كه بچه هاي خانواده هاي غيرمرفه با صرف كمترين هزينه، يعني با دو تكه چوب و سريش و كاغذ درستش مي كردند و در پشت بام ها به پروازش در مي آورند.»
«سهراب جاهد» بادبادك باز 37 ساله اي كه در پايان مسابقه نيز رتبه نخست را ازآن خود كرد، هنگام گفت وگو مدام نگران نخ بادبادك هاي نايلوني بود كه به نخ بادبادك او گره مي خوردند.
او كه بادبادكش آنقدر ارتفاع گرفته بود كه به سختي در آسمان مي شد تشخيص داد، در مورد بادبادك سازي گفت: «ساختن و به پرواز درآوردن بادبادك تفريحي است كه عشق انسان ها به پرواز را هم نشان مي دهد. هم ساختن بادبادك قلق هاي خاص خودش را دارد و هم به پرواز درآوردن آن. وقتي باد شديد باشد بايد دم بادبادك را بلندتر كرد و وقتي باد ملايم باشد، بايد بادبادكي با دم كوتاه به هوا فرستاد. تعادل دقيق وزن بادبادك در دو طرف و تعيين محل دقيق بسته شدن نخ هم اهميت بسياري دارد و نيز نحوه كنترل بادبادك در هوا، عامل مهم اوج گيري آن به حساب مي آيد. بادبادك سازي و به پرواز درآوردن آن يك تفريح تكنيكي است كه براي كسب مهارت در اين زمينه بايد چندين بار مرحله آزمون و خطا را پشت سر گذاشت.»اگرچه مسابقه مخصوص بادبادك هاي دست ساز بود، بسياري از كودكان و نوجوانان با بادبادك هاي حاضري و نايلوني در محوطه حاضر شده بودند. «الهه جباري» يكي از اين شركت كننده ها مي گفت: «من نمي توانم بادبادك درست كنم. در خانه مان هم كسي بادبادك سازي بلد نيست. جايي هم براي يادگيري اين كار وجود ندارد. كاش مسوولان مسابقه چند روز قبل كارگاهي براي آموزش ساخت بادبادك داير مي كردند تا ما هم مي توانستيم در مسابقه شركت كنيم.»
وقتي انتقاد اين دختر نوجوان را با «محمود طالبي»، كارشناس فرهنگي شهرداري اردبيل درميان گذاشتم، وي در پاسخ گفت: «به علت كم كاري برخي سازمان ها كه براي برپايي كارگاه بادبادك سازي به ما قول همكاري داده بودند، متاسفانه ايجاد چنين كارگاهي مقدور نشد اما در نظر داريم براي جشنواره سال بعد با كمك نفرات برگزيده امسال كه از مهارت خوبي در زمينه بادبادك سازي برخوردار هستند،
يكي ،دو روز قبل از مسابقه اقدام به برپايي كارگاه آموزش بادبادك سازي كنيم.» وي در ادامه سخنانش به برنامه معاونت فرهنگي شهرداري اردبيل مبني بر تشكيل شوراي مردمي شهرداري اشاره كرده، افزود: «براي پررنگ كردن مشاركت مردم در برنامه هاي فرهنگي شهرداري، قصد داريم از افراد برگزيده شده در چنين جشنواره هايي براي تشكيل شوراي مردمي شهرداري دعوت كنيم تا ديدگاه هاي مشورتي اين شهروندان را نيز در برگزاري برنامه هاي آينده مدنظر قرار داده باشيم.»
هرچند در تبليغات رسمي صورت گرفته توسط شهرداري اردبيل جشنواره امسال سومين جشنواره بادبادك ها در ساحل درياچه شورابيل عنوان شده بود، سابقه برگزاري نخستين دوره اين جشنواره در ساحل درياچه تفريحي و كهن شورابيل به آخرين روز تابستان سال 1381برمي گردد.
«عليرضا ارشادي فرد»، عضو هيات موسس انجمن غيردولتي كه براي نخستين بار اقدام به برگزاري جشنواره بادبادك ها در اردبيل كرده، در اين باره مي گويد: «سال 1381 ما به عنوان انجمن غيردولتي مهر و اميد جوان (امواج) براي نخستين بار با هدف انجام يك حركت نمادين براي حمايت از حقوق كودكان و ترويج مفاد كنوانسيون جهاني حقوق كودك، با تاكيد بر اصل «بازي حق كودكان است»، با كمك يونيسف و موسسه ريحانه اقدام به برگزاري اين جشنواره در ساحل درياچه شورابيل كرديم و به مدت دو سال ديگر نيز كار خود را در همين مكان ادامه داديم. در سه دوره جشنواره برگزار شده توسط ما علاوه بر برپايي كارگاه بادبادك سازي و عرضه رايگان وسايل ساخت بادبادك چند روز قبل از برپايي مسابقه، در روز جشنواره نيز جزوه ها و بروشورهاي آموزشي صندوق كودكان سازمان ملل متحد بين خانواده ها تقسيم مي شد تا برنامه علاوه بر اجراي يك حركت نمادين و ترويج شادكامي بين كودكان، از بار آموزشي نيز برخوردار باشد. پس بايد بگويم جشنواره امسال ششمين جشنواره بادبادك ها در ساحل درياچه شورابيل و سومين جشنواره اي بود كه توسط شهرداري اردبيل برگزار شد.»
سه شنبه 29 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10857]