سخن گفتن حضرت مسيح (ع) در كهولت ، مختص مردمان كدام عصر است

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: سخن گفتن حضرت مسيح (ع) در كهولت ، مختص مردمان كدام عصر است
داخلي. اجتماعي. انتظار. ظهور.

گزارش از : سيد سعيد حسيني
خداوند متعال در آيه ‪ ۴۶‬سوره آل عمران پس از آن كه در آيه قبل به نزول فرشتگان بر حضرت مريم (س) و نويد عطا شدن حضرت عيسي (ع) به ايشان را خطاب به پيامبر اعظم اسلام (ص) وحي مي‌كنند، مي‌فرمايند : و با مردم در گاهواره و كهولت سخن خواهد گفت، او از شايستگان است.

بدون شك سخن گفتن نوزاد در گهواره با مردم از معجزات الهي است اما ذكر تحقق اين امر در كهولت كه امري طبيعي است براي فردي كه به استناد آيات الهي به آسمان رفت ، تامل برانگيز است.

علامه سيد محمد حسين طباطبايي (ره) در تفسير الميزان و زير آيه ‪ ۴۶‬سوره آل عمران پس از آن كه كلمات "مهد" و "كهلا" را تفسير كرده‌اند، آورده است:
جمله مورد بحث مي‌فهماند كه عيسي (ع) تا سن كهولت زنده مي‌ماند و اين خود بشارت ديگري است به حضرت مريم (س).

ايشان مي‌افزايند:اين كه قرآن كريم تصريح كرده است ، عيسي (ع) تا سن كهولت زنده مي‌ماند با نظر به اين كه انجيل‌ها دلالت مي‌كنند بر آن كه ايشان بيش از ‪ ۳۳‬سال بر روي زمين زندگي نكرده است ، جاي دارد در آن دقت شود.

اگر چه ايشان با اين جمله كوتاه كه" بعضي گفته‌اند سخن گفتن وي با مردم در سن كهولت بعد از بازگشتش از آسمان است"، جهت تفسير آيه را با شرحي بر اين نكته كه تاكيد سخن گفتن در كهولت مصداقي براي ماهيت كيفي سخن گفتن در گاهواره است، آن را تاييد معجزه سخن گفتن نوزاد با مردم برشمرده‌اند.

در بيان انجيل "متي" تولد حضرت مسيح (ع) در دوران "هيروديس" رخ داد و در اسناد ديگري اين تولد در سال ‪ ۷۴۹‬رومي و به روايت ديگر در پنج هزار و ‪ ۵۸۵‬سال بعد از هبوط آدم به زمين ثبت شده‌است، البته بر اين نكته كه مدت حضور حضرت عيسي (ع) ميان مردم بيش از ‪ ۳۳‬سال طول نكشيده است، اتفاق نظر وجود دارد.

با توجه به اين كه قرآن كلام خداوند است و معجزه رسول اسلام (ص) و بي‌شك در صحت اين كلام جاي ترديد نيست و با عنايت به آن چه در بالا آمد، پاسخ اين سووال كه مسيح در كهولت با مردمان كدام عصر سخن مي‌گويد؟ مي‌تواند دامنه و عمق وحدت پيروان اديان الهي را بيشتر كند.

به اين اختلاف نظر مسلمانان با مسيحيان مبني بر كشته شدن حضرت عيسي(ع) يا زنده ماندن و به آسمان نزد خداوند رفتن، كاري نداريم، اما به اين نقطه اشتراك كه هم مسلمانان و هم مسيحيان بر اين باورند كه بار ديگر او براي اصلاح زمين خواهد آمد، بايد نگاهي راهبردي داشت.

مومنان دين مسيحيت، منتظر منجي آخرالزماني هستند كه بدون شك خواهد آمد و از منظر آنها او همان عيسي (ع) پسر مريم است و مسلمانان نيز در انتظار منجي بشريت قائم آل محمد (عج) هستند كه مسيح (ع) او را همراهي خواهد آمد.

به واقع چه تفاوت دارد كه عيسي (ع) با حضرت مهدي (عج) مصلح جهان بيايند يا ظهور قائم آل محمد (عج) با آمدن حضرت مسيح (ع) همزمان باشد.

در كتاب صحيفه نور به نقل از امام خميني (ره) آمده است "اگر تمام انبياء (ع) در يك زمان حاضر شوند هيچ اختلافي بين آنها نيست" زيرا همه فرمانبردار خداوند يكتا و مجري امر و حكم او هستند و در اين كثرت چيزي جز وحدت وجود ندارد.

در احاديث مهدويت از حضرت عيسي(ع) به عنوان يكي از ياران حضرت مهدي(عج) ياد شده است و در حديثي نبوي اين گونه آمده است: مهدي(عج) از نسل من است، هنگامي كه قيام كند، عيسي پسر مريم فرود خواهد آمد و او را مقدم مي‌دارد و پشت او نماز مي‌گذارد.

در آيات ‪ ۱۵۷‬و ‪ ۱۵۸‬سوره نساء پس از آن كه بر كشته نشدن و به دار آويخته نشدن حضرت عيسي (ع) و به آسمان رفتن او اشاره مي‌شود خداوند سبحان در آيه ‪ ۱۵۹‬مي‌فرمايد: "و هيچ يك از اهل كتاب نيست ، مگر اين كه پيش از مرگش به او (حضرت مسيح) ايمان مي‌آورد و روز قيامت بر آنها گواه خواهد بود." پس با توجه به در آسمان بودن حضرت عيسي (ع) و فرودش در زمان ظهور حضرت مهدي (عج) و وعده خداوند به ايمان آوردن همه‌ي اهل كتاب به ايشان مي‌توان استنباط كرد كه روي سخن او در كهولت با مردمان آخرالزمان است.

مسيح ( ع ) مي‌آيد تا ياريگر تحقق وعده خداوند مبني حاكميت مستضعفان بر زمين باشد و بدون شك منتظران آن حضرت نيز بايد ياريگر منجي خود باشند و چه سخت است پاسخ تكميلي به اين سووال كه مسيحيان براي تحقق ظهور آن منجي كه در انتظارش هستند چه مي‌كنند؟
بدون شك براي شكفتن عدالت و معنويت در جهان بايد بذر عدل و تدين كاشت و ضمن صيانت آن از گزند فساد و تباهي،بايد آن را با زلال حقيت جويي، شجاعت، جهاد و آزادگي عاقلانه آبياري كرد. ك/‪۴‬
دوشنبه 28 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 155]