واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: داستان ذهني خودتان را وارد كار نكنيد
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: نگاهي به وبلاگها
بايد توجه داشته باشيد كه اگر خودتان احساس ميكنيد كه فرد دوست داشتني نيستيد، آن وقت اين حس به ديگران هم منتقل شده و آنها نيز تصور ميكنند كه نميتوانند شما را دوست داشته باشند. اگر تصور كنيد كه فقط استحقاق اهانت و تحقير را داريد، آنگاه چيزي جز اين هم عايدتان نخواهد شد. اگر يك چنين تصوري داريد شايد نوبت به آن رسيده باشد كه نگاه عميقتري به درون خود انداخته و اعتقادات خود را زير سوال ببريد.
به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگهاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در وبلاگ"ميزگرد" به نشاني http://roundtable.blogfa.com آمده است: بايد توجه داشته باشيد كه افرادي كه شما را تحقير ميكنند و قصد آسيب رساندن به شما را دارند، در درجه اول بايد خودشان را بيازارند تا بتوانند شما را آزرده كنند. بايد بدانيد كه يك انسان كامروا، موفق و با اعتماد به نفس هيچ نيازي به تحقير ديگران ندارد. شايد اين افراد از ديگران انتقادهاي سازندهاي كنند، اما هيچ گاه آنها را تحقير نميكنند. برخي از افراد به طور كلي نظر منفي نسبت به ديگران دارند.
زمانيكه اينگونه افراد به شما حرفي ميزنند، در پاسخ به آنها، جوابهاي بيشماري به ذهن شما خطور ميكند. اگر چنين كاري را انجام دهيد، در واقع خودتان را با آن فرد هم شان ساختهايد و اين دقيقاً همان چيزي است كه آنها انتظارش را ميكشند. شما با جواب دادن به آنها در حقيقت وارد بازي ساختگيشان ميشويد و در نهايت خودتان را آزار دادهايد.
شما نياز به تاييد ديگران نداريد؛ گاهي اوقات نظر ديگران به اين دليل شما را آزرده ميسازد كه از آنها انتظار تاييد صد درصد داشتهايد، اما نظر آنها بر خلاف انتظار شما از آب در ميآيد. شايد پيشنهاد آنها زياد هم بد نباشد، اما در نظر شما بد جلوه كند، به عنوان مثال اگر سرپرست بخش به شما بگويد: "كارت واقعا عالي بود، اما آيا ميتواني پاراگراف آخر را اصلاح كني تا كارت قويتر شود؟" ممكن است ناراحت شويد، و به اين دليل كه توقع شنيدن چنين اظهار نظري را نداشتيد، قسمت اول آن را هم نميشنويد و فقط متوجه بخش انتقادي آن ميشويد.
اگر اين نوع اظهارنظرها را به عنوان نوعي توهين و تحقير در نظر نگيريد، آن وقت ميتوانيد اين نظريه را به عنوان فرصتي براي پيشبرد تواناييهاي خود به كار بنديد.
به دنبال تاييد گرفتن از ديگران نباشيد. در برخي شرايط ، ممكن است نظريات ديگران در ذهن شما به منزله نوعي اهانت به شمار آيد، درصورتيكه طرف مقابل به هيچ وجه قصد انجام چنين كاري را ندارد. اين امر به دليل تفكرات ذهني شما يا به دليل داستانهاي ذهني كه براي خودتان ساختهايد، به وجود ميآيد، به همين دليل چيزي را ميبينيد كه وجود خارجي ندارد و تنها زاييده خيال و اوهام ذهنيتان است.
در اينجا برايتان مثالي ميآوريم؛ فرض كنيد شخصي براي شما هديهاي آورده. اگر شما اعتقاد داشته باشيد كه او قصد آسيب رساندن به شما را داشته، ممكن است با خودتان فكر كنيد:" او ميخواهد از راههاي مسالمتآميز وارد شده و از خلق خوش من سوء استفاده كند." اما حقيقت چيز ديگري است و او تنها قصد دارد كه به شما نشان دهد تا چه حد برايش ارزش و اهميت داريد. در يك چنين شرايطي بايد از خودتان سوال كنيد كه آيا واقعا همه چيز را آنطور كه هست ميبينيد يا ميشنويد؟ (هيچ چيز معناي خاصي ندارد تا زمانيكه شما به آن معنا ببخشيد) و يا اينكه داستان ذهني خودتان را وارد كار ميكنيد.
اما زمانيكه در معاشرت با افرادي قرار ميگيريد كه شما را خوار ميكنند، به ياد داشته باشيد، با تحقير كردن متقابل، كارشان را تلافي نكنيد. طرز برخوردشان چيزهاي زيادي در مورد آنها به شما ميگويد، به راحتي ميتوانيد درك كنيد كه دليل همه اين كارها، خشم و نفرتي است كه وجودشان را فراگرفته و خودشان بايد با آن كنار بيايند نه شما.
ممكن است برداشتي كه از نظريات آنها ميكنيد كاملا نادرست باشد و آنها واقعا از گفتههاي خود قصد و منظوري نداشته باشند. تنها به دليل اعتقادات و باورهاي ذهني نميتوانيد ديگران را متهم كنيد.
انتهاي پيام
يکشنبه 27 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]