واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: روان شناسی نق
علت های گوناگونی سبب نق زدن افراد می شود. یکی از این علت ها، ناکامی است. وقتی فرد به هدفی که دارد نمی رسد، نق می زند.
علت دیگر مربوط به ارتباطات فرد است. به عنوان نمونه وقتی مخاطب فردی به او توجه نکرده و برای حرف هایش اهمیتی قائل نباشد، فرد سعی می کند با نق زدن و تکرار، مخاطبش را وادار به گوش کردن کند. سوم اینکه فرد نمی تواند مسایل اش را به خوبی مطرح کند و مشکل مربوط به خود اوست. در نتیجه سعی می کند از راه تکرار و نق زدن، منظورش را بیان کند.
علت دیگر مربوط به اعتماد به نفس ضعیف افراد است که خودشان را باور ندارند. در این صورت فکر نمی کنند که اگر با لحن آرام و مناسب با شان و شخصیت بالا با طرف مقابل شان صحبت کنند، بتوانند منظورشان را برسانند به همین دلیل سعی می کنند از طریق نق زدن، پیامشان را منتقل کنند. گاهی اوقات نق زدن خودش را به شکل یک رفتار نشان می دهد و در واقع جزو یکی از ویژگی های شخصیتی فرد شده است.
نق زدن می تواند به شکل یادگیری نیز باشد. به این معنی که افراد یاد می گیرند نق بزنند تا به هدف مورد نظرشان برسند. گاهی نیز نق زدن روشی برای تخلیه تنش ها و هیجان های منفی است که فرد با نق زدن، عصبانیت و ناراحتی خود را تخلیه می کند. ابراز وجود، یکی دیگر از علل نق زدن است که معمولا در خانم ها و بیشتر در روابط زناشویی دیده می شود.
جالب اینکه این دسته از خانم ها خودشان به نق زدنشان واقفند و معتقدند گاهی که آقایان حرف هایشان را نمی شوند و نق می زنند. حال باید دید نق زدن های والدین چه تاثیری بر فرزندان شان دارد؟ متاسفانه نق زدن والدین، کودکان را از داشتن تفکر خلاق و ارتباط سالم دور می کند و باعث می شود کودکان محدود فکر کنند و زاویه شناختی خود را بسته نگه دارند بنابراین از اندیشه و تفکرات شان استفاده نمی کنند و فکر می کنند برای به دست آوردن اهداف و آرزوهای شان فقط می توانند حرف بزنند و به دنبال پیدا کردن راه های مختلف برای رسیدن به هدفشان نیستند. همه این عوامل باعث می شود کودکان به نوعی وابسته و درمانده شوند زیرا فکر می کنند که چون مادرشان نق می زند و به نتیجه می رسد پس من هم از طریق نق زدن به اهدافم می رسم در حالی که همیشه این طور نیست. این کودکان از تکامل و پیشرفت باز می مانند.
▪ راهکارها
به جای نق زدن از راه های دیگری برای ابراز وجود و دیگر مسایل استفاده کنید تا منظورتان را به طرف مقابل بفهمانید. به عنوان نمونه ۱. کلام تان را مناسب کنید. ۲. این احساس را در خود ایجاد کنید که اگر نق بزنید خودتان را خراب کرده اید و مخاطب تان کمتر به شما گوش خواهد داد. ۳. سعی کنید اعتمادبه نفس تان را افزایش دهید و به این مساله فکر کنید که شما توانمندی ها و مهارت های زیادی دارید و با استفاده از آنها می توانید نظرات تان را به دیگران ارائه دهید. ۴. سعی کنید با لحن مناسب و در مکان مناسب حرف هایتان را بزنید. به عنوان نمونه بگویید: «تو فکر نمی کنی این طور بهتر است؟ صلاح می دانی فلان کار را انجام دهیم؟...» استفاده از این عبارات می تواند افراد را وادار کند تا به جای تکرار پیام کلامی، از اندیشه شان استفاده کنتد. ۵. مهارت های ارتباطی خود را ارتقا دهید و به جای نق زدن از آنها استفاده کنید. ۶. از فیدبک های کلامی استفاده کنید و از طرف مقابل تان سوال کنید که آیا متوجه صحبت های من هستی. در این صورت احتمال اینکه طرف مقابل حرف تان را بیشتر گوش بدهد زیاد است تا وقتی که بدون بازخورد گرفتن از او صحبت کنید. ۷. برای صحبت کردن به خصوص با همسر و فرزندان تان زمان مشخصی را تعیین کنید و به صحبت های تان رسمیت دهید تا آنها را وادار به شنیدن صحبت های تان کنید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت رسیک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]