چطور چاقی را با دارو درمان کنیم؟

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: نکته مهم این است که این داروها به عنوان مکمل رژیم غذایی، ورزش و تغییرات رفتاری تجویز می شوند، و نه برای جایگزینی آنها. اگر شما تغییرات لازم را در نحوه زندگی خود انجام ندهید، بعید است داروها بتواند شما را لاغر کند.

معمولا پزشکان در دو مورد به درمان دارویی ضدچاقی روی می آورند:

یکی هنگامی سایر روش های درمان چاقی بر شما موثر نبوده باشد.

دوم هنگامی ضریب توده بدنی (BMI) شما – که شاخص چاقی – است بالاتر از 27 باشد و عوارض پزشکی چاقی مانند دیابت، فشار خون بالا یا قطع تنفس حین خواب شما را گرفتار کرده باشد.

در حال حاضر تنها دو داروی ضدچاقی وجود دارد که سازمان غذا و داروی آمریکا آنها را تایید کرده است:

1- سیبوترامین: این دارو با تغییر در واسطه های شیمیایی در مغز، باعث می شود که با سرعت بیشتری احساس سیری کنید و میزان گرسنگی شما کاهش یابد. این دارو پس از یک سال مصرف به طور میانگین 5 تا 10 درصد وزن شما را کاهش می دهد. این دارو عوارض جانبی هم دارد از جمله فشار خون بالا، تپش قلب، سردرد، خشکی دهان، یبوست و بیخوابی.

2- اورلیستات: این دارو هضم و جذب چربی را در معده و روده شما مهار می کند. چربی جذب نشده از راه مدفوع خارج می شود. ارلیستات نیز پس از یک سال مصرف 5 تا 10 درصد از وزن شما را کم می کند. عوارض جانبی این قرص شامل اجابت مزاج چرب و مکرر، فوریت در دفع مدفوع و گازدار شدن به همراه ترشح است. این عوارض جانبی را با کاستن از میزان چربی در مدفوع می توان تخفیف داد. از آنجایی که اورلیستات جذب برخی از مواد مغذی را مهار می کند،مصرف مولتی ویتامین برای پیشگیری از نقصان های تغذیه ای لازم است.

در طول مصرف این داروها شما باید تحت نظر پزشک تان باشید. همچنین در نظر داشته باشید که این داروها در همه افراد موثر واقع نمی شوند. و اگر دارو موثر باشد، معمولا پس از 6 ماه میزان تاثیر آن در حد معینی ثابت باقی می ماند. ممکن است لازم باشد شما برای همیشه این داروها را مصرف کنید. هنگامی این قرص ها را قطع می کنید، احتمالا بیشتر وزنی را که از دست داده اید، دوباره بازمی گردد.

داروهای دیگری نیز وجود دارند که در کشورهای اروپایی مجوز گرفته اند، ولی هنوز مجوز سازمان غذا یا داروی آمریکا را نگرفته اند، یا مراحل آزمایشی را می گذرانند.

داروهای ضدچاقی تاریخچه چندان روشنی هم ندارند. در میانه دهه 1990 دو داروی دکس فلورامین که با نام ردوکس به بازار عرضه شد، و داروی Fen-Phen که مخلوطی از فن فلورامین و فنترمین بود به علت عوارض جانبی شان کنار گذاشته شدند. این داروها که از لحاظ ساختمانی با آمفتامین مرتبط هستند، در برخی از مصرف کنندگان باعث بالارفتن کشنده فشار خون ریوی و آسیب دریچه های قلب می شدند.

محدودیت اصلی که پزشکان در درمان دارویی چاقی با آن روبه رو هستند، این است که هنوز اساس عصبی اشتها و چگونگی تنظیم آن دقیقا روشن نیست.

به غیر از اینها فراورده ها یا برنامه های مختلفی که مورد پژوهش قرار نگرفته اند، به عنوان راه علاج چاقی در رسانه های مختلف تبلیغ می شوند.

در مورد این داروها و فراورده ها باید نهایت احتیاط را به خرج داد، زیرا بسیاری از ادعاهای در مورد بی خطر بودن و موثربودن آنها بی پایه است.

مسئله دیگر استفاده افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی و برخی از ورزشکاران برای رسیدن به وزن مطلوب، از مسهل ها، قرص های لاغری یا داروهای ادرارآور است. در بسیاری از این موارد این داروها اثری بر میزان چربی بدن ندارند و تنها آب بدن را کاهش می دهند. فراورده هایی ملین ممکن است باعث کاهش خطرناک میزان پتاسیم خون و به دنبال آن مشکلات قلبی و/یا عضلانی شوند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 240]