10 اشتباه بزرگ والدین

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: خانواده- ترجمه - رزیتا شاهرخ:

والدین همیشه دوست دارند كه فرزندانی خوب و با ادب داشته باشند و همه تلاش خود را برای رسیدن به این منظور انجام می‌دهند. ولی در بعضی مواقع راه را اشتباه انتخاب می‌كنند و نتیجه مع***** می‌گیرند.

همانقدر كه رسیدگی به كودك و توجه به نیازهای او اهمیت دارد، بیش از حد اعتنا كردن و یا شاید زیاده روی در بعضی از امور بازده خوبی ندارد و درست خلاف آن چیزی می‌شود كه شما انتظار دارید. در اینجا به نكات مهمی كه باعث بیراهه رفتن در امر تربیت كودكان می‌شود اشاره شده است

1 - لوس كردن فرزند: همه والدین فرزندان خود را دوست دارند و تمام آنچه دارند و ندارند را برای فرزندان خود طالب هستند كه به هر حال هزینه‌بر است. پدر و مادرهای زیادی هستند كه با محبت افراطی باعث لوس شدن فرزند شده و تازه بچه‌ها با داشتن این همه چیز، خوشحال به نظر نمی‌رسند. این باعث می‌شود كه كودكان هرگز راضی به نظر نرسند و مدام تقاضا و توقع بیشتری داشته باشند.

2 - تربیت نامناسب: زمانی كه شما تنبلی به خرج می‌دهید كه فرزندان خود را به طور صحیح تربیت كنید، در نتیجه این وظیفه خطیر را برعهده اطرافیان فرزندتان قرار می‌دهید.
اگر شما نتوانید كودكتان را به طور صحیح تربیت كنید دیگران اقدام می‌كنند.

3 - عدم مشاركت در مدرسه فرزندان: بعد از خانه، مدرسه محلی است كه بچه‌ها در آن بیشترین ساعت را حضور دارند و بنابراین معلمان و هم‌سن و‌سالان نقش مهمی در زندگی آنها دارند. در نتیجه شما نباید از مدرسه فرزندتان فاصله بگیرید و باید خود را درگیر مسائل مربوط به آنها كنید. مهم حضور یكی از شماست. شما حتی باید از طریق تلفن و یا حضوری با معلم فرزندتان در تماس باشید. این نشان‌دهنده حساسیت شما روی تربیت و رشد فرزندتان است و معلم را ملزم به دقت و هوشیاری بیشتری نسبت به تربیت فرزندتان می‌كنید.

4 - افراط و تفریط در تشویق فرزندان: زمانی كه فرزند خود را تشویق می‌كنیم، باعث افزایش عزت‌نفس آنها می‌شویم. اما باید مراقب بود كه در این موارد حداعتدال را رعایت كنیم. اجازه دهید كه تشویق در وقت مناسب و تنها زمانی كه كار فرزندتان واقعا لایق تشویق است انجام شود. اگر برای كار معمولی كه انجام داده‌اند از آنها خیلی زیاد قدردانی كنید باعث می‌شود كه كودكان نسبت به ارزش واقعی دستاورد خود دچار انحراف فكری ‌شوند.

5 - عدم اعطای مسئولیت به فرزندان: فرزند شما نباید به خاطر انجام كارهای عادی و معمولی چیزی دریافت كند، چون آنها عضوی از خانواده هستند نه مهمان حاضر در هتل. هركس كه در خانه زندگی می‌كند موظف به انجام امور مربوط به خانه است. از شستن ظروف گرفته تا گردگیری و...
تشویق كودكان برای انجام كارهای فوق‌العاده لازم است البته نه در كارهایی كه وظیفه عادی هر عضو خانواده است. بچه باید بخشی از مسئولیت زندگی مشترك با خانواده را به دوش بگیرد. آنها برده شما نیستند اما مطمئن باشید كه در تعطیلات و مرخصی دائم هم به سر نمی‌برند.

6 - عدم رفتار صحیح با همسر: هر طور كه با همسر خود رفتار كنید، به عنوان الگو برای آینده فرزندان خواهید بود؛ یعنی آنها نیز دقیقا همین‌طور با همسر خود رفتار خواهند كرد. اگر به صورت غیر صحیح با همسر خود رفتار كنید و مدام در حال مشاجره باشید آنها نیز به همین سبك رفتار می‌كنند. بچه‌ها بیشتر از آنچه شما به عنوان نصیحت به آنها گوشزد می‌كنید، از رفتار شما پیروی می‌كنند. اگر با همسر خود به احترام و توام با عشق رفتار كنید، ارزش خانواده را به فرزند خود نشان می‌دهید و آنها از داشتن یك پناهگاه امن در این دنیای وحشی بیشتر احساس امنیت می‌كنند.

7 - داشتن توقعات غیر واقعی از فرزند: اگر با كودكان سر وكله می‌زنید از آنها انتظارات معقول و منطقی داشته باشید، به خصوص بچه‌های كوچك. اگر برای شام جایی دعوت هستید و از كودك 2 ساله خود انتظار دارید كه درست مانند یك شاهزاده كوچك رفتار كند، سخت در اشتباهید. اگر در خیال و رویای خود انتظار دارید كه فرزندتان یك ستاره ورزشی و یا علمی شود، در حالی كه او تنها مایل به نوازندگی پیانو است، لازم است راجع به توقع خود تجدیدنظر كنید. انتظار شما از آنها بایدباعث شادی آنها باشد.

8 - ندیدن آموزش برای دفاع از خود و خواسته‌هایشان: خیلی از والدین تمام نیازهای فرزندان را برآورده می‌كنند و به این ترتیب ارزش كار سخت و عدم وابستگی را در فرزند از بین می‌برند. به این ترتیب نسلی از آدم‌های بی‌بو و خاصیت و به اصطلاح پهلوان پنبه ظهور خواهد كرد. بچه‌های امروزه انتظار دارند كه همه كارها برایشان انجام شود. اینكه آنها را محكم و پرطاقت تربیت كنید و از آنها بخواهید كه اموراتشان را خود انجام دهند دلیل عدم دوست داشتن آنها نیست بلكه نشانه عشق واقعی است.

9 - تحمیل كردن گرایش و تفكر خود به فرزندان: اجازه دهید كه بچه‌ها بچگی كنند. والدین نباید تمایلات و گرایش و نقطه نظرهای خود را به فرزندشان تحمیل كنند. اینكه فرزند خود را از اشتیاقات خود آگاه كنید خوب است اما آنها را تحمیل نكنید. اجازه دهید همان‌طور كه هستند رشد كنند؛ بدون تحمیل عقاید و خواسته‌های شما.

10 - بی وفایی به قول و عهد: اگر فرزندتان را به خاطر نقاشی روی دیوار تهدید به تنبیه كردن می‌كنید، حتما این كار را انجام دهید. متاسفانه پیروی از قول‌هایی كه به فرزندتان می‌دهید زندگی را كمی سخت می‌كند اما افزایش اعتماد به گفته شما چیزی مهم‌تر است. اگر شما به گفته‌های خود عمل نكنید، بچه‌ها به این نتیجه می‌رسند كه بین قول و عمل شما تناسبی نیست و در نتیجه به شما اعتماد نخواهند كرد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 177]