مهارت‌هاي رفتار با كودكان

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: اگر بدانيد چطور رفتاري را كه به طبع ناراحت منتهي مي‌شود، هدايت كنيد، مي‌توانيد الگوهاي احساس بيماري و ناراحتي و بي‌ياوري را نيز تغيير دهيد؛ حسي كه هم كودكان و هم والدين تجربه مي‌كنند.

چگونگي رشد و نمو، از تولد تا دوازده سالگي
اگر بدانيد در هر مرحله از رشد و پيشرفت كودك، چه چيز انتظار شما را مي‌كشد، آسان‌تر مي‌توانيد تشخيص دهيد كه آيا رفتار كودكتان «نرمال» است يا نه. دانستن آنچه در آينده پيش مي‌آيد، به تجربه مي‌تواند به والدين كمك كند تا با مشكلات و مسايل مربوط به هرسن كنار مي‌آيند.

اگر رفتار كودك نرمال است، چرا تحمل آن مشكل به نظر مي‌آيد؟
شايد احساس كنيد رفتار كودك شما نرمال است، اما رفتار كاملا مثبتي نيست. بنابراين آيا بايد اقدامي انجام دهيد؟ براي گذراندن مراحل سخت در فهميدن «نرمال» بودن رفتار كودك و تحمل آن، خط‌مشي‌هايي نيز وجود دارند.

- اهميت ايجاد محدوديت
ايجاد محدوديت شايد سخت باشد، اما پدر و مادر بودن نيز وظيفه آساني نيست. والدين بايد براي رفتار فرزندانشان حدودي مشخص كنند. هيچ‌كس ديگري به جز والدين نمي‌تواند با چنين محبت و تاثيرگذاري و نگراني‌اي، به رفتار كودك انضباط بدهد.

- استفاده از اعتبار منطقي و طبيعي براي آموزش دادن
والدين بايد بدانند هر كودكي نتيجه رفتار خودش را تجربه مي‌كند، نه ديگري. تنبيه كاري از پيش نمي‌برد، اما انضباط، چرا! از آنجايي كه عمل و نتيجه مستقيما در ارتباطند، والدين مي‌توانند ابزار يا موقعيتي فراهم آورند تا كودك بياموزد در برابر هر عملي، چه نتيجه‌اي در انتظار اوست.
پيشنهاد ، به جاي دستور
« فقط همين كار را انجام بده!» بله، براي والدين رياست و دستور دادن، سريع‌ترين راه‌حل و روش است، اما با اين حال، دستور دادن كاري را پيش نمي‌برد، فقط مشكلات وقت‌گير مي‌آفريند و بچه‌ها را از اين شانس كه تصميم‌گيري را ياد بگيرند، محروم مي‌كند. روش‌هاي بهتري هم وجود دارند.
بايد و نبايد، هنگام دعواي بچه‌ها:
وقتي قرار است كودك شما با خواهر يا برادرش، همكاري و زندگي اجتماعي را فرا بگيرد، شايد كمي برايش غيرقابل قبول باشد، البته براي هر دوي آنها. در نتيجه ممكن است به دلايل مشترك دعوا كنند، پرخاش و بحث كنند و درگير شوند. روش‌هايي هم براي حل كشمكش‌هاي خواهر و برادري وجود دارند.
- توقف بحث
بحث و جدل‌هاي كودكان دو دسته‌اند: بحثي كه در پي درخواست پدر يا مادر پيش مي‌آيد و بحثي كه به دنبال درخواست كودك (فرزند) اتفاق مي‌افتد. قبل از هر چيز براي توقف مجادله و بحث، دليل آن را بيابيد.

- تهديد توخالي و پيشنهاد پوشالي؛ دو اشتباه بزرگ
والدين هم ممكن است گاهي مضحك‌ترين حرف‌ها را بزنند. بسياري از ما شايد براي يك‌بار هم اين اشتباه را كرده باشيم كه از حقه‌هاي توخالي استفاده كنيم و يا پيشنهاد پوشالي بدهيم. در اين صورت شانس تشويق كودك و القاي روحيه همكاري به او را از دست مي‌دهيم.

- اقتدار والدين؛ كاهش درگيري
نحوه حرف زدن شما و هدف‌مندي آن است كه اقتدار و جديت را به كودك انتقال مي‌دهد. تسليم شدن در مقابل پريشاني و تقلاي كودك، نتيجه خوبي نخواهد داشت. به عنوان پدر و مادر، گاهي بايد خيلي پرطاقت باشيد.
مدير باشيد، نه ديكتاتور
اگر سعي كنيد با زور و اجبار كودكتان را مجبور به اطاعت و فرمانبرداري كنيد، حتما شكست مي‌خوريد. به جاي اين كه به وظيفه‌تان مانند يك ديكتاتور نگاه كنيد، به ياد داشته باشيد با وظيفه والدين مانند يك مسئله مديريتي كنار بياييد. در اين صورت زندگي روزمره خانواده‌تان هميشه درگير كشمكش نخواهد بود.
بيش از حد مهرباني نكنيد
بچه‌ها طبق غريزه، اين توانايي را دارند كه براي خلاصي از نتيجه كارشان، خواهش و التماس كنند. شايد ساده‌دلانه فكر كنيد هرگز كار قبلي را دوباره انجام نمي‌دهند، اما انجام مي‌دهند! اگر به راحتي در برابر درخواست ملتمسانه كودك، نرم شويد، همه نفوذ و تاثيرتان از دست مي‌رود.
مفهوم «اطاعت» را روشن كنيد
آيا ما واقعاً از بچه‌ها اطاعت كوركورانه مي‌خواهيم؟ بچه‌ها آنقدر كنجكاو و زرنگ هستند كه با گفتن يك كلمه «چرا؟» انتظار توضيح داشته باشند. آنها مي‌خواهند قوانين و دستوراتي را كه بايد رعايت كنند، درك كنند. و البته اين راه‌حل خوبي‌ست تا خودشان محدوديت‌ها و بايد و نبايدها را در نظر داشته باشند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 130]