حركت با چراغ خاموش

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: حركت با چراغ خاموش
محمد عبدالهي
1- چهارمين دهه از عمر مبارك انقلاب اسلامي در حال آغاز شدن است و گام چهارم انقلاب تفسيري جز نقش بر آب شدن سي سال خدعه گري دشمنان نظام اسلامي ندارد. پشت سر نهادن پيروزمندانه انواعي از تهديدهاي سازمان يافته سخت و نرم دشمنان، از سوي ملت ايران نمايه اي شفاف از آغاز فصلي نوين در ظفرمندي اسلام و نويد بخش اعتلاي آن در قرن بيست و يكم است.
در نزاع هاي سياسي و نظامي، بخشي از سرمايه گذاري نيروهاي مهاجم به يارگيري از درون جبهه حريف معطوف شده و بر پتانسيل اين نيروي نفوذي در راستاي فضاسازي، جاسوسي، ايجاد تفرقه ميان اركان سياسي و ... حساب ويژه اي گشوده مي شود. بخشي از كاركرد جريان هاي نفوذي به عنوان هم مسلكان دشمن بيروني در سطوحي نازل و عمدتاً در بازده هاي زماني كوتاه مدت به اجرا در مي آيند كه در تاريخ انقلاب اسلامي نمونه هاي از اين قبيل بسيارند، عملكرد سازمان مجاهدين خلق در خرابكاري، ترور، بمب گذاري، جاسوسي، در اين زمره قرار مي گيرد. اما بخش گسترده اي از معارضه دشمن در قالب پروژه هاي دراز مدت و با بهره گيري از ابزارهايي متفاوت صورت مي پذيرد. در اين ميان برخي جريان هاي سياسي، احزاب، روشنفكران، NGO هاي فعال و ... مهره هاي اصلي تشكيل دهنده پازل نيروهاي دشمن در داخل جبهه حريف هستند. چرا كه اين نوع از تهديدات نرم در بازده زماني طولاني مدت به بهره وري رسيده و در بسترهايي به دور از خشونت، نظير دانشگاه، قابليت تحقق دارد. در اين رويكرد هدف غايي دشمن، تهي نمودن انبان حريف از ظرفيت هاي اعتقادي براي دفاع است.
2- رفتارشناسي نيروهاي موسوم به اپوزيسيون در برهه هاي مختلف انقلاب اسلامي و بازخواني رويكردها، استراتژي ها و تاكتيك هاي اين جريانات، طرحي نسبتاً شفاف از عملكرد ايشان را در دو قالب نمايان مي سازد، اول. همساني سياست ها با اهداف دشمنان انقلاب دوم. سرمايه گذاري ويژه بر مراكز حياتي نظام.
در ساليان پس از انقلاب، در ميان نيروهاي اپوزيسيون فعال در كشور، نيروهاي موسوم به ملي - مذهبي نقش آفريني گسترده اي را در قامت مجريان پروژه هاي طولاني مدت مطلوب نظر دشمن عهده دار بودند. در اين ميان دانشگاه، نقطه كانوني اهداف همه گروه هاي اپوزيسيون بوده است.
ارتباط شاخصين اپوزيسيون با فعالين دانشجويي از اواسط دهه هفتاد رو به گسترش گذاشته و در سال هاي پاياني دوران اصلاحات به نقطه اوج خود رسيد. در آن سال ها تساهل ورز هاي سياست ورزان دوم خردادي و فضاي بي قاعده و تعريف «توسعه سياسي» حاشيه اي امن را براي تردد مخالفين نظام به دانشگاه هاي كشور و حضور در محافل دانشجويي مهيا ساخت، آن چنان كه كمتر همايش و كنفرانسي بدون حضور عناصر ملي - مذهبي به اجرا در مي آمد. البته اين رويداد تنها به عرصه دانشگاه ها محدود و محصور نشد و در قالب ائتلافي عميق ميان اصلاح طلبان و عناصر اپوزيسيون نمودي گسترده تر يافت. اما سخن اصلي اين است كه مطلوب اصلي جريان مطرود نظام از دانشگاه چه بود كه اينچنين سرمايه گذاري را در محافل دانشگاهي باعث شد؟ شايد اعتراف عزت ا... سحابي؛ از سركردگان گروه هاي ملي - مذهبي در ديدار با بخشي از افراطيون تحكيمي در تاريخ سيزدهم شهريورماه سال 86، تعبيري از خواب آشفته دشمنان براي دانشگاه هاي كشورمان باشد: «گروه هاي منتقد داخلي بايد به سوي شكل گيري يك ائتلاف ملي حركت كنند.»
و يقيناً نهاد دانشگاه به مثابه كانون پرورش نخبگان كشور جايگاه ويژه و اثربخشي در اين ائتلاف داشت.
طرح اين پروژه شوم تنها چند روز پس از سخنان سحابي، در مقاله اي به قلم محمد ملكي با عنوان «دانشگاه، سنگر» شفاف تر گرديد، وي در نوشتار خود نقش دانشگاهيان را در براندازي نظام بدين شكل تشريح نمود:
«بايد خانه اي نو بنا نهاد و ملت و ملك را از نابودي نجات داد و اين كار سترگ تنها و تنها از دست جوان ها و دانشجويان كه در معماري و ساختمان اين بناي پوسيده نقشي نداشته اند صورت مي گيرد و سنگر بانان بايد برافراشتن پرچم آزادي و عدالت و آگاهي مردم را با حقوق خود بهتر آشنا كنند تا بار ديگر حراميان نتوانند با فريب مردم دوران ظلم و جنايت و بي عدالتي را طولاني تر كنند.»
طرح به ميدان آوردن دانشگاهيان به عنوان پياده نظام دشمن، از جمله آرمان هاي ديرين بيگانه پرستان وطني بوده است و از آن جا كه اين طرح با هماهنگي سرويس هاي امنيتي خارج از كشور طراحي و به اجرا درآمده است رعايت اصول امنيتي در آن از جمله شروط اساسي قلمداد مي شود، از همين روست كه سحابي در شهريورماه 86 به تحكيميان تأكيد مي كند:
«در دوره فعلي بايد با مقابله سياسي و با چراغ خاموش حركت كرد. البته هيچ گاه نبايد موضع اعتراضي و انتقادي را كنار گذاشت.»
3- هشدارهاي رهبر حكيم انقلاب اسلامي مبني بر حراست از حريم دانشگاه موضوعي است كه توجه جدي را به خود معطوف نداشته است. تعرض روز افزون زخم خوردگان انقلاب اسلامي و نمايندگان تابلودار دشمنان نظام به حريم مقدس دانشگاه شاهدي متقن بر اين ادعاست و نگارنده بر آن است تا در سلسله نوشتارهايي به تبيين هجمه گسترده طرد شدگان انقلاب و تشريح طرح شوم ايشان براي دانشگاه ها بپردازد. قدر متقن اين تحليل ها شواهد و قراين گسترده اي است كه در لابلاي گفتارها و نوشتارهاي فعالين اپوزيسيون موج مي زند و اندكي تأمل در آنها حكايت از خيز حساب شده دشمن براي دانشگاه هاي اين مرز و بوم مي دهد.
مقام معظم رهبري:
«من شك ندارم كه در آينده ي نه چندان دور ، در بين اسناد محرمانه ي دستگاه هاي جاسوسي - كه بالاخره اين اسناد يك وقت هايي هر جا باشد منتشر مي شود -خواهيد يافت و خواهيد خوا ند كه عوامل دشمن ، روي دانشگاه هاي ما چگونه كار مي كردند ، روي فلان دانشگاه چگونه كار مي كردند ، روي فلان شخص دانشگاهي چگونه كار مي كردند! الان اين طوري است ، دارند كار و فعاليت مي كنند. دشمن خيلي فعال است. چون اهميت دانشگاه را مي داند ، هم براي حال، هم براي آينده ، دانشگاه اينگونه است. دانشگاه هم براي حال مؤثر است ، هم براي آينده.»
جريان هاي به حاشيه رفته و سرخوردگان عرصه سياست هيچ گاه تيغ پركين خود عليه انقلاب را بر زمين ننهاده اند گرچه سال هاست كه توطئه افكني هاي اين طيف ها در پس نقاب تزوير و پرده پوشي هاي سياسي مدارانه نهان گرديده است. اما پويشي در فرازهاي زهرآلود واگويه هاي ايشان در هر برهه اي نمايه اي شفاف از دشمني هاي اين جماعت با نظام اسلامي را برملا مي سازد. در نوشتار پيشين به بخشي از طرح هاي گروه هاي اپوزيسيون براي دانشگاه اشاره شد و در ادامه به توضيح مصداقي تر اين مقوله مي پردازيم.
بسياري بر اين باورند كه جريان هاي دانشجويي دگرانديش و سكولار مسلك همواره در معرض القائات جريان هاي بيرون از دانشگاه بوده اند، اين نظريات آن گاه نمودي واقعي تر مي يابد كه رويكرد جريان هاي سياسي تأثيرگذار بيرون از دانشگاه مورد تدقيق قرار گيرد. برجسته ترين نكته اي كه اين گونه بررسي ها به دست مي آيد گستردگي و شدت تمحيدها و تمجيدهايي است كه گروه هاي مخالف نظام با هدف جلب اعتماد خطاب به جنبش دانشجويي روا مي دارند. پخته شدن چنين تحليلي آن گاه است كه نقش اپوزيسيون را در قالب حقيقي آن و در نمايه اي چند وجهي ببينيم. حقيقت آن است كه گروه هاي موسوم به اپوزيسيون اصلي ترين و مهم ترين پايگاه آمريكا در كشور ما قلمداد مي شوند، اين جريان نه تنها هم اكنون مولد فكر، ايده و ايدئولوژي نيست بلكه به جرأت مي توان گفت هيچگاه نقشي فراتر از انعكاس ديدگاه هاي خصمانه آنسوي مرزها به داخل ايران را برعهده نداشته است. اين گروه ها نقش سرپل ها و كانال هاي چراغ خاموش ارتباط با بيگانه را در كشور برعهده گرفته و يارگيري از داخل براي دشمنان را در صدر فهرست وظايف خود قرارداده اند. سيطره فكري و مديريتي ايشان بر تمامي احزاب اصلاح طلب موجود نكته اي است كه از چشمان تيزبين هوشمندان عرصه سياست پنهان نمي ماند. بخشي از اين استيلا نيز به گروه هاي دانشجويي تخصيص يافته و ابتدا با فضا سازي هاي رواني اعتمادساز براي دانشگاهيان آغاز گرديده است. تمجيدهاي بي محتوا و تحريك آميز گروه هاي مخالف نظام آن گاه كه با مشرب جاهلانه و درون تهي برخي جريان هاي دانشجويي پيوند مي خورد زمينه ساز اقدامات هزينه ساز و شالوده شكنانه اي مي شود كه نقشي خود ويران گر را براي جنبش دانشجويي رقم مي زند. اين طيف راهزنان سرمايه هاي انقلابند كه به انبان ذخيره هاي انقلاب يعني دانشگاه هجومي خاموش برده اند.
تلاش اغواگرانه عناصر اپوزيسيون در راستاي واداشتن دانشجويان به رويكردهاي راديكال منشانه و هنجار شكني هاي قانون ستيزانه، از جمله رهنمودهايي است كه از تريبون اين جريان مخالف نظام صادر گرديده است. به اين نمونه ها كه تنها بخشي از گفتارها و نوشتارهاي تحريك آميز القا شده به جريان هاي دانشجويي در سال هاي گذشته است دقت فرماييد:
« در دوره فعلي بايد با مقابله سياسي و با چراغ خاموش حركت كرد. البته هيچ گاه نبايد موضع اعتراضي و انتقادي را كنار گذاشت. بايد با نقدهاي مستدل ومنطقي اوضاع را بررسي كرد.»
عزت ا... سحابي . ديدار با اعضاي شوراي دفتر تحكيم. 11 شهريور 86
« حتي عده اي گفته اند دانشجويان نبايد به سمت راديكاليسم بروند، مگر دانشجويان چه كرده اند كه يك حركت راديكال بوده است؟ امكان رفتار مسالمت جويانه تري هم وجود دارد؟ ... اگر دانشجو تا اين حد هم از حق خودش دفاع نكند كه ديگر نمي توان او را دانشجو ناميد.»
محمد ملكي. ديدار با اعضاي شوراي عمومي تحكيم. 31 تير 86
« دانشجو با حضور در فعاليت هاي اجتماعي و بها دادن به اينگونه فعاليت ها در كنار موضع دفاع و مقاومت در برابر فشارهاي سياسي، در اين دوره كه نمي توان فعاليت هاي گسترده انجام داد، به دور از انفعال پشت سرگذارند.»
حبيب ا... پيمان. نشست دفاع از آزادي هاي آكادميك. 11خرداد 86
« محكم و قوي باشيد و براي كارهاي عملي مانند تحصن، مكاتبه با مراجع بين المللي و ... برنامه ريزي داشته باشيد.»
محمد ملكي. ديدار با اعضاي شوراي عمومي تحكيم. 31 تير 86
« از استادان و دانشجويان مي خواهم آن گونه كه در گذشته عمل شده يار و ياور هم باشند. همبستگي را در مرحله نخست در درون خود و با مردم حفظ كنند و اعتراض خود را به دستگيري و ستاره دار شدن و فراخواني دانشجويان به حراست و همچنين به اخراج و بازنشسته شدن بي موقع استادان هر چه بيشتر گسترش دهند.»
مقاله محمد ملكي. 13 دي 86
«دانشجويان را به ايستادگي در برابر هرگونه تفكر استبدادي چه در سطح دانشگاه و چه در سطح جامعه دعوت مي كنم.»
بابك احمدي. نشست فراكسيون مدرن. 29 آبان 86
« بايد خانه اي نو بنا نهاد و ملت و ملك را از نابودي نجات داد و اين كار سترگ تنها از دست جوان ها و دانشجويان كه در معماري و ساختمان اين بناي پوسيده نقشي نداشته اند صورت گيرد.»
محمد ملكي. مقاله «دانشگاه سنگر» . وبلاگ پژواك دانشجو. 7 مهر 86
« انتقاد و اعتراض به اين وضعيت وظيفه ماست.»
عزت ا... سحابي . ديدار با اعضاي شوراي مركزي طيف غيرقانوني دفتر تحكيم وحدت. 11 شهريور 86
« اين جمله]«زندان دانشگاه است» جمله اي كه بر روي ديوار حياط زندان اوين نوشته شده[ از جهاتي درست است زيرا اين دانشجويان مي توانند درس شهامت، استقامت و حق طلبي را از آن جا بياموزند.»
مقاله محسن كديور.4مرداد 86
« انجمن هاي اسلامي بايد هويت اصلي خود را حفظ كنند و به آن هويت برگردند... اگر درها به رويشان بسته شد و محدوديت هايي برايشان ايجاد شده از فعاليت نيفتند و حركت خود را ادامه دهند.»
عزت ا... سحابي. مراسم افطاري انجمن اسلامي دانشگاه تهران .10 مهر86
طي قريب يكسال گذشته، سلسله نشست هاي عناصر اپوزيسيون با دانشجويان علاوه بر تئوري پردازي هاي نظري، در بردارنده راهكارهايي كوتاه مدت براي جنبش دانشجويي بوده است. بخشي از اين راهكارها در قالب مشوق هاي مبارزاتي و بخشي ديگر رهنمودهايي در راستاي ايجاد انسجام تشكيلاتي و دسته اي نيز به شكل رهنمودهاي عملياتي ارائه گرديده است.
گروهكي ها در نخستين مرحله از اهدافشان، اقداماتي تاكتيكي را مطرح نموده و رهنمودهايي بدين شرح به دانشجويان ارائه نموده اند. نسخه پيچي عناصر گروهكي براي دانشگاهيان در چند بخش قابل بررسي و مداقه است:
1- تقبل هزينه هاي مبارزاتي 2- القاي فضاي بسته و خفقان آميز در دانشگاه ها و تحريك دانشجويان در جهت بدست آوردن آزادي هاي آكادميك و اتحاد با ساير تشكل ها براي نيل به اين هدف.
3- تشويق جنبش دانشجويي به برگزاري جلسات مختلف جهت ارتباط گيري با جامعه دانشجويي.
4- تأكيد به آوانگارد بودن دانشگاه از مطالبات اجتماعي و سياسي و تشويق دانشجويان به مقابله و مقاومت.
5- سوق دهي تشكل هاي دانشجويي به تعامل با توده مردم و بازيابي جايگاه اجتماعي.
6- تأكيد به دانشجويان جهت حضور در فعاليت هاي اجتماعي .
يکشنبه 13 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 106]