دلتان آشوب است؟ شاید IBS دارید!

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: دلتان آشوب است؟ شاید IBS دارید!
اگر روده تان تحریک پذیر است، بخوانید!

مهم نیست که تمام آزمایش های شما طبیعی هستند. مهم نیست که در بررسی های تکمیلی همه اعضای دستگاه گوارش شما سالم تشخیص داده می شوند...

مهم این است که شما «درد» یا علایم ناخوشایند دیگری دارید و این درد خیلی وقت ها حسابی کلافه تان می کند. مبتلایان به نشانگان روده تحریک پذیر وقتی برای اولین بار با علایم نگران کننده این بیماری مواجه می شوند، ذهنشان ناخودآگاه به سمت بسیاری از بیماری های خطرناک دستگاه گوارش می رود. اما منفی بودن تمام تست های تشخیصی خیلی زود می تواند این نگرانی را از بین ببرد. هر چند دلخوش کردن به نتایج این آزمایش ها دردی را از بیمار دوا نمی کند. در مورد مبتلایان به نشانگان روده تحریک پذیر این یک اصل است: «باید بیمار درمان شود، نه آزمایش هایش!»

● این علایم ازکجا می آیند؟

نشانگان روده تحریک پذیر با مجموعه ای از علایم پرسروصدا ظاهر می شود و تا مدت ها بیمار را رها نمی کند. این بیماری با درد و احساس ناراحتی در ناحیه شکم و اسهال و یبوست های پی درپی ظاهر می شود. بسیاری از مبتلایان به این نشانگان از نفخ و اتساع شکم و همچنین احساس تخلیه ناکامل مدفوع گاه و بیگاه رنج می برند. با وجود این همان طور که پیش تر گفته شد آزمایش های معمول هیچ نشانی از اختلال را نشان نمی دهند. به همین دلیل تا امروز تنها چند فرضیه در مورد علت این بیماری مطرح شده است. معروف ترین این فرضیه ها بر این اصل استوار است که مسیرهای عصبی روده به مغز به دلیلی ناشناخته بیش از اندازه حساس شده اند. در نتیجه علایم اغراق شده ای را از فعل و انفعالات دستگاه گوارش به مغز مخابره می کنند. اما چه چیز باعث این تغییرها در مسیر عصبی روده به مغز می شود؟

برخی از پژوهش ها تا امروز این نظریه را مطرح کرده اند که عفونت شدید دستگاه گوارشی می تواند به این ناهماهنگی سیستم عصبی بینجامد. باوجود این درصد بالای افسردگی و اختلال های اضطرابی در مبتلایان به این بیماری نقش عوامل روانی را در پیدایش و تشدید علایم این بیماری تقویت می کند. در کنار این فرضیه ها گروهی نیز این بیماری را در کنار بیماری های خودایمنی همچون لوپوس یا سلیاک قرار می دهند. به هر ترتیب بسیاری از متخصصان و پژوهشگران همچنان بر این باورند که نشانگان روده تحریک پذیر را نباید یک بیماری دانست؛ بلکه باید آن را یک اختلال کارکردی دستگاه گوارش به حساب آورد.

● نقش درمان های مکمل در درمان نشانگان روده تحریک پذیر

طبیعت بیماری نشانگان روده تحریک پذیر به شکلی است که درمان قطعی برای آن وجود ندارد. یعنی داروهایی که برای بیماران تجویز می شوند، نمی توانند بیماری را به طور کامل از بین ببرند. بنابراین حدود نیمی از بیماران درصدد یافتن روش های جدیدتری برای درمان نشانگان روده تحریک پذیر هستند.

● پروبیوتیک ها

تحقیقات نشان داده اند اگر روزانه ۱۰ تا ۱۰۰ بیلیون باکتری مفید وارد روده این بیماران بشود، بسیاری از علایم بیماری بهبود پیدا می کنند. پروبیوتیک ها همان باکتری های مفید هستند که تاکنون گونه های زیادی از آنها شناخته شده اند. موثرترین پروبیوتیک ها عبارتند از «لاکتوباسیل پلانتاروم» و «بیفیدوباکتریااینفانتیس». امروزه ماست هایی وارد بازار شده که حاوی این باکتری های مفید است. پزشکان به افراد دچار نشانگان روده تحریک پذیر توصیه می کنند این ماست ها را وارد رژیم غذایی روزانه خود کنند تا علایم روده ای آنها کاهش پیدا کند.

● داروهای گیاهی

▪ محصولات نعناع: انواع محصول های این گیاه از جمله عرق نعناع و نیز کپسول های نعنایی اثر مثبتی روی بیماری نشانگان روده تحریک پذیر دارند. طبق شواهد به دست آمده در تحقیق های مختلف، نعناع باعث تسکین علایم نشانگان روده تحریک پذیر می شود. البته نباید در مصرف کپسول های نعناع زیاده روی کرد. چون این داروی گیاهی، باعث شل شدن دریچه گوارشی بین معده و مری می شود. بنابراین ممکن است اسید معده را داخل مری پس بزند و باعث بیماری ریفلاکس شود. در ضمن تهوع و سوزش اطراف مقعد هم دو عارضه جانبی کپسول نعناع هستند که به دلیل همین شل شدن اسفنکترهای گوارشی ایجاد می شوند.

▪ ایبروگاست: این شربت گیاهی حاوی عصاره ۹ گیاه دارویی مختلف است. تحقیق ها و مطالعه های متعدد اثبات کرده اند که ۴ هفته استفاده از ایبروگاست اثر فوق العاده ای در کم کردن علایم نشانگان روده تحریک پذیر دارد. در مورد استفاده از داروهای گیاهی به عنوان درمان مکمل بحث ها و مطالعه های زیادی صورت گرفته است. نکته مهم در رابطه با این داروها این است که اثرگذاری آنها به اندازه درمان های اصلی بیماری نیست. علاوه بر آن گاهی باعث عوارض ناخواسته می شوند یا حتی در کارکرد داروی اصلی بیماری هم تداخل ایجاد می کنند. بنابراین چنین داروهایی همیشه باید تحت نظر پزشک معالج مصرف شوند.

● سایر درمان ها

در مورد کارایی یوگا و طب سوزنی در بیماری نشانگان روده تحریک پذیر هم حرف ها و نظرهایی وجود دارد اما تاکنون هیچ مطالعه علمی نتوانسته تاثیر مثبت چنین درمان هایی را در بیماری نشانگان روده تحریک پذیر اثبات کند.

● نقش روان درمانی در درمان نشانگان روده تحریک پذیر

امروزه رابطه ذهن با جسم یا ارتباط مغزی – روده ای به عنوان تئوری اصلی در ایجاد بیماری نشانگان روده تحریک پذیر مطرح است. بنابراین اکثر مطالعه هایی که برای درمان این بیماری صورت می گیرد، حول و حوش همین محور است. طبق نتایج این مطالعه ها، روان درمانی، بسیاری از علایم نشانگان روده تحریک پذیر را از بین می برد. شناخت درمانی، رفتاردرمانی و هیپنوتیزم روش هایی هستند که تاثیر مثبت آنها در درمان اثبات شده است. هیپنوتیزم وضعیت روانی فرد را بهبود می بخشد. شناخت درمانی و رفتاردرمانی هم روش هایی را به فرد می آموزند که قادر باشد در مقابل استرس های بیرونی واکنش مناسبی نشان دهد. بنابراین چنین استرس هایی کمتر باعث شروع علایم جسمی نشانگان روده تحریک پذیر خواهند شد. علاوه بر این روش ها، بهتر است بیماران نشانگان روده تحریک پذیر در مورد بیماری خود مطالعه کنند و آن را کاملا بشناسند. در سال ۲۰۰۶ مطالعه ای در ایالات متحده آمریکا انجام شد و نشان داد که اکثر مبتلایان به نشانگان روده تحریک پذیر بیماری خود را به درستی نمی شناسند، بنابراین استرس بیشتر و در نتیجه علایم شدیدتری را هم تجربه می کنند. حتی بعضی مبتلایان تصور می کنند این بیماری به سوءتغذیه شدید یا سرطان منجر خواهد شد. این تصورهای غلط باعث ترس از بیماری می شود. در صورتی که نکته اصلی در مقابله با این بیماری آرامش ذهن و روان است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 195]