واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: براساس آخرين آماردو ميليون و 700هزار كودك درايران كار ميكنند
عكس: سعيد عامريگروه جامعه- اگر تعداد كودكان 10 تا 18 ساله در ايران نسبت به ده سال گذشته با كاهش روبهرو بوده، اما تعداد كودكان كار در همين فاصله زماني از 11درصد به 7/12درصد افزايش يافته است. اين در حالي است كه براساس ماده 79 قانون كار و طبق مقاولهنامه «138» سازمان بينالمللي كار نسبت به منع كار كودكان تاكيد شده است.
كودكاني كه مشكلات اقتصادي، اجتماعي و خانوادگي آنان را در سنين 10 تا 15 سالگي از كانون امن خانواده و مدرسه ميراند و به كارگاهها، كارخانهها، مزارع و خيابانها هدايت ميكند. اين گروه از كودكان نه تنها در كودكي از حقوق خود محروم ميشوند كه در بزرگسالي نيز در صف مجرمان جامعه قرار ميگيرند، شايد از همينرو است كه مديرعامل انجمن حمايت از كودكان با استناد به اطلاعات مركز آمار ايران كه در سال 85 منتشر شده نسبت به رشد جمعيت كودكان كار در ايران هشدار داده و مسووليت اين امر را متوجه مديران، به خصوص مديران آموزش و پرورش ميداند.
به گفته فرشيد يزداني «علاوه بر وجود يك ميليون و 600هزار كودك كار در كشور، 915هزار كودك نيز با عنوان كودك خانهدار (كودكاني كه به دليل ازدواج زودهنگام، خانهدار شدهاند) نيز توسط مركز آمار ايران ثبت شده كه حدود 904هزار نفر از آنها را دختران و بقيه را پسران تشكيل ميدهند. در عين حال عده ديگري از اين كودكان را كودكان بازمانده از تحصيل تشكيل ميدهند كه در مجموع حدود دو ميليون و 700هزار كودك در كشور مشغول كار هستند.»
او گفت: «از مجموع 13ميليون و 253هزار كودك رده سني 10 تا 18 سال در كشور، سه ميليون و 600هزار كودك خارج از چرخه تحصيل و يك ميليون و 700هزار كودك به صورت مستقيم درگير كار هستند.»
البته مركز آمار ايران نسبت كودكان كار در نقاط شهري و روستايي را نيز مشخص كرده است؛ به نحوي كه 830هزار كودك در شهرها و 850هزار كودك نيز در روستا مشغول كار هستند.
يزداني با تفكيك نسبت جنسيتي يك ميليون و 670هزار كودك كار كشور به ايسنا گفت: يك ميليون و 300هزار نفراز اين آمار را پسران و 370هزار نفر را دختران 10 تا 18 سال تشكيل ميدهند.
مديرعامل انجمن حمايت از حقوق كودكان در مورد نسبت كودكان كار پسر به دختر در رده سني ذكر شده و در نقاط شهري و روستايي خاطر نشان كرد: 4/15درصد (674هزار نفر) از پسران و 6/3درصد دختران (150هزار نفر) در شهرها زندگي ميكنند.
وي در ادامه در تشريح نسبت تعداد كودكان كار پسر و دختر ساكن در روستاها افزود: از مجموع كودك كار ساكن در روستاها، 627هزار نفر (5/26درصد) از پسران و حدود 220هزار نفر از كودكان كار دختر (10درصد) در روستاها بهسر ميبرند. يزداني در مورد تعداد كودكان خانهدار شهري و روستايي نيز گفت: 21درصد (473هزار نفر) از دختران و دودهمدرصد (پنجهزار و 500 نفر) از پسران روستايي كه در رده سني 10 تا 18 سال قرار دارند، در زمره كودكان خانهدار به شمار ميروند كه اين جمعيت در ميان كودكان دختر شهري به 428هزار نفر (10درصد) و پسران شهري به پنجهزار نفر (يك دهمدرصد) ميرسد.
وي در مورد آمار كودكان خارج از چرخه تحصيل نيز گفت: حدود 27درصد (حدود چهار ميليون نفر) از كودكان رده سني ياد شده، در سال 75 خارج از چرخه تحصيل قرار داشتند كه اين رقم در سال 85 با افزايش نيمدرصدي به 5/27درصد (سه ميليون و 600هزار نفر) رسيده است. به گفته مديرعامل انجمن حمايت از حقوق كودكان، 3/29درصد (يك ميليون و 800هزار نفر) از دختران و 4/26درصد (يك ميليون و 800هزار نفر) از پسران در سال 85 خارج از چرخه تحصيل قرار داشتهاند.
يزداني با بيان اين كه در سال 85، حدود 22درصد از پسران و حدود 21درصد از دختران ساكن در نقاط شهري خارج از چرخه تحصيل بودند، نسبت اين جمعيت در نقاط روستايي را اين گونه بيان كرد: 34درصد پسران و 42درصد از دختران روستايي خارج از چرخه تحصيل بودند.
او توجه به آمارهاي ياد شده را براي برنامهريزي مسوولان آموزش و پرورش و جذب بودجه ضروري دانست و تصريح كرد: هر چند به نظر ميرسد، مهمترين هدف وزارت آموزش و پرورش پرداختن به آموزش كودكان خارج از چرخه تحصيل است، اما با توجه به اين آمارها، اين وزارتخانه هماكنون از 30درصد حداقل وظايف خود، يعني پوشش اجباري آموزش براي همه عقب است.
سه شنبه 1 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 69]