محبيان در گفت‌وگو با ايسنا: مذاكرات ژنو آرام آرام از بحث هسته‌يي فراتر مي‌رود

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: محبيان در گفت‌وگو با ايسنا: مذاكرات ژنو آرام آرام از بحث هسته‌يي فراتر مي‌رود

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: انرژي هسته‌يي

امير محبيان گفت: ترديدي ندارم كه مذاكرات ژنو به مرور از سطح مذاكرات هسته‌يي فراتر خواهد رفت و آمريكا آرام آرام از حاشيه به متن مي‌آيد و سپس محوريت مذاكرات را در دست خواهد گرفت.

امير محبيان، عضو شوراي سردبيري روزنامه رسالت در گفت‌و‌گو با خبرنگار انرژي هسته‌يي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اشاره به ايده 1+6 ايران در مذاكرات ژنو گفت: از همان ابتدا كه پرونده هسته‌يي ايران مورد بحث جدي قرار گرفت مشخص بود كه پشتوانه كليه اقدامات عليه ايران ايالات متحده آمريكاست و در پشت مذاكرات 1+5 كشور اتحاديه اروپا و ساير كشورهاي مرتبط با بحث هسته‌يي همگي تابعي هستند از يكِ پنهان. اين وجه پنهان، ايالات متحده آمريكا بود. بعد از اين كه مشخص شد پرونده هسته‌يي ايران به لحاظ فني مشكلي ندارد و آژانس توجيهي براي ادامه دادن به اين پرونده ندارد آمريكا به طور مشخص مجبور شد از پشت پرده بيرون بيايد و در چارچوب سياسي مساله را پيش ببرند.

وي ادامه داد: معتقدم حركت فرخنده‌اي است كه ايالات متحده آمريكا صراحتا خودش به ميدان مي‌آيد؛ اين مساله نشان مي دهد آمريكا به اينجا رسيده كه مجبور است واقعيتي به نام ايران هسته‌يي را بپذيرد و يا مي‌توان گفت كه از تلاش اتحاديه اروپا و سولانا به گونه‌اي كه مدنظرش است، نااميد شده است.

محبيان گفت: ترديدي ندارم كه مذاكرات ژنو به مرور از سطح مذاكرات هسته‌يي فراتر خواهد رفت و آمريكا آرام آرام از حاشيه به متن و سپس محوريت مذاكرات را در دست خواهد گرفت و تلاش مي كند مباحث خود را درباره ايران در يك مجموعه كلي مطرح كند كه در اين مجموعه مساله عراق افغانستان و غيره خواهد بود.

اين روزنامه نگار بر ورود با درايت و تدبير ايران به عرصه جديد مذاكرات تاكيد كرد و گفت: در حال حاضر طرفين وارد فاز جديي شده‌اند؛ فازي كه ديگر ايالات متحده آمريكا به عنوان عمليات ايضايي در آن وارد نمي‌شود، بلكه به صورت جدي وارد صحنه‌اي شده است كه نهايتا پاسخ به آن مثبت يا منفي خواهد بود.

وي اضافه كرد: البته ادامه مذاكرات به سود ايران است واين كه آمريكا طرف مذاكره قرار مي گيرد و به لحاظ فني بهتر است و ايران مي تواند نظرات خودرا به صراحت مطرح كند و دريابد كه رقيب و معارض در اين بحث چه مي خواهد. بنابراين ايران بايد با هوشمندي بيش از گذشته وارد صحنه شود و به مرور بارگيري موثري در بين اعضاي اتحاديه اروپا انجام دهد.

محبيان درخصوص جدي بودن آمريكا براي حضور در مذاكرات گفت: براي اين كه آمريكا شرايط فشار را بر ايران تشديد كند نيازي به حضور امريكا مذاكرات ژنو نبود چرا كه اتحاديه اروپا به نيابت از آمريكا همين كار را انجام ميداد. اين كه ايالات متحده آمريكا تصميم بر حضور درمذاكرات گرفت به نظرم ناشي از جديت آمريكا است. در عين حال نااميدي از اتحاديه اروپا در اين مذاكرات آنها گمان مي كنند مي‌توانند به طور مستقيم پيام خود را به ايران انتقال دهند.

وي گفت: در عين حال احتمال اين كه دموكرات ها در انتخابات بعدي آمريكا روي كار بيايند كم نيست اگر جمهوري خواهان بتوانند در اين مذاكرات به امتيازهايي دست يابند اين امتيازات به جيب مك كين خواهد ريخت. اما ازجهتي ديگر ورود آمريكا به عرصه مذاكرات را مي توان فاز "انتقال" ناميد يعني براي تغيير روش در برخورد با ايران يك دوره انتقالي را طي مي كنند لذا مذاكرات را آغاز كردند كه بتواند مقدمه اي براي تغيير تاكتيك در قبال ايران در دوره دموكرات ها باشد.

وي گفت: معتقدم آنچه آمريكا و اروپا در موضوع هسته اي انتظار دارند تغييري نكرده است آنها در يك طرف ترازو تعليق را قرار داده‌اند و در طرف ديگر فرصت‌ها و امتيازاتي كه بر وزن جنبه مثبت مي‌افزايد و ايران را به "بله گويي" وادار مي كند تصور نمي كنم آنها در نيافته باشند امتيازات آنها مورد توجه ايران نيست چرا كه وزن عدم تعليق براي ايران بسيار بالاست.

محبيان گفت: ادامه مسير مذاكرات ژنو بايد به هم انديشي و نزديك شدن افق هاي فكري بينجامد كه تا حدودي هم به اين مقصد رسيده است در عين حال كه با توجه به روحيه عمل گراي آمريكايي ها و حضور مستقيم آمريكا در مذاكرات بتوانيم نتايج صريح تري را به دست آوريم تا در مذاكراتي كه با اروپايي ها داشتيم.

اين روزنامه نگار با اشاره به ايده 1+6 ايران گفت: از ابتدا هفت كشور بودند البته يكي پنهان بود كه الان آشكار شده است.

وي تصريح كرد: هفت كشور حاصل جمع 1+6 است يعني شش كشور يك طرف هستند و يك موضع را مطرح مي‌كنند و يك طرف هم ايران است.

انتهاي پيام
دوشنبه 31 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 299]