واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: كتاب انديشه - آشتي: اسلام، دموكراسي و غرب
كتاب انديشه - آشتي: اسلام، دموكراسي و غرب
بينظير بوتو / ترجمه: آرش عزيزي:
مقدمه مترجم
كتاب«آشتي: اسلام، دموكراسي و غرب» نوشته بينظير بوتو كه قرار است از اين هفته به صورت پاورقي، روزهاي زوج در روزنامه كارگزاران منتشر شود، ويژگيهاي مهم و يگانهاي دارد. اول اينكه به ادعاي «مارك سيگل»، ويراستار كتاب، بينظير بوتو، نخستوزير شهير پاكستان، نسخه آخر آن دقيقا در صبح روز ترور مرگبار او به دست «سيگل» رسيده و خود سيگل مقدمه كتاب را دقيقا فرداي آن روز در 28 دسامبر 2007 نوشته است. از سوي ديگر بايد پذيرفت كه اين كتاب، شرح عقايد بنيادين بوتو در پارهاي مسائل بوده و از چنان اهميتي براي وي برخوردار است كه آخرين ماههاي پرتلاطم زندگي خود را ميان برزخ رقابت سياسي در پاكستان، به نوشتن آن اختصاص داده است. نفس چنين واقعيتي كيفيتي خاص به كتاب ميبخشد: وصيت سياسي فردي كه سايه سنگين حضورش هنوز بر سراسر پاكستان سنگيني ميكند. موضوع و عنوان كتاب ديگر مسئلهاي است كه آن را برجسته ميسازد. در جهاني كه در آن زندگي ميكنيم، «مسئله اسلام» در صدر مشكلات و مسائل بينالمللي است و موضوع تلفيق و «آشتي» اسلام با دموكراسي و غرب، كانون مباحث افراد بسياري از روشنفكران تا سياستمداران است. با اين اوصاف چه كسي بهتر از بينظير بوتو براي بحث درباره اين موضوع؟ مگر نه اينكه او اولين زني است كه سالها صدر دولت كشوري اسلامي بوده؟ مگر نه اينكه او به غرب نزديك بود و در عين حال با بنيادگرايي هم مبارزه ميكرد؟ بينظير بوتو در اين كتاب سعي ميكند راه حل يگانه خود براي «آشتي» را ارائه دهد و بيشك صداي او مشتاقان بسيار دارد. علاوه بر همه اينها نميتوان جذابيت ذاتي بينظير بوتو را ناديده گرفت. البته از نظر مترجم، بوتو از آن سنخ رهبراني بود كه پايگاه مردمي و تاثيرات جنبش او از خودش مهمتر است. او هر چقدر كه حزب مردم پاكستان را به راست كشانده بود و هر چقدر كه در سالهاي آخر سازشهاي بسياري با امپرياليسم آمريكا كرده بود، هنوز نماد مبارزه با بنيادگرايي و نماد خواستههاي سوسياليستي حزب مردم بود و به همين علت بود كه در بازگشت اخيرش به پاكستان با استقبال سه ميليون نفر مواجه شد. هنوز نرسيده بود كه با بمبگذاري، در كنار بيش از 200 نفر از هواداران خود به قتل رسيد. پيش از آمدن هم اين پيام را به او داده بودند كه حضور او در پاكستان را بر نميتابند. صرفنظر از هر اختلافي كه با بوتو داشته باشيم، آيا نبايد قبول كرد كه او جسورانه خطر مرگ را به جان پذيرفت و به رهبري حزب و مردمش ادامه داد؟ نيروهاي سياه پرويز مشرف بيشك قاتل جان بينظير هستند و چيزي كه آنها از آن در هراس بودند، برخاستن تودههاي عظيم مردمي بود كه اميد آينده بهتر خود را در سيماي آن زن شجاع سرزمينشان ميديدند. اميدواريم ترجمه اين كتاب به زبان فارسي، خوانندگان فارسيزبان ايران و افغانستان را بيشتر با آراي اين شخصيت مهم منطقه آشنا كند و چهرهاي واقعيتر از او به دست دهد. اين كتاب را چندي پيش انتشارات هارپركالينز منتشر كرده است.
يادداشتهايي براي خواننده
اين كتاب تحت شرايطي فوقالعاده نوشته شد. از اقبال من بود كه در آخرين ماههاي دشوار با بينظير بوتو روي اين پروژه كار كنم. اين دوره از زندگي او شامل بازگشت تاريخياش به كراچي در 18 اكتبر 2007 ميشد كه سه ميليون هوادار را به استقبال از او كشاند و همچنين تلاش ناموفق براي ترور او در بامداد 19 اكتبر كه 179 نفر را به قتل رساند. در ميان تمام اين هياهو، من و بينظير روي اين كتاب كار ميكرديم؛ بينظير گاهي توسط رژيم مشرف در خانه محبوس بود و بايد تحت شرايط حكومت اضطراري، كه به حكومت نظامي ميرسيد، ميبوديم. بينظير بوتو بهرغم اتفاقاتي كه دور و برش ميافتاد و مسووليتش در رهبري بزرگترين حزب سياسي پاكستان – حزب مردم پاكستان – در كارزار انتخابات پارلماني، تمركز روي كتاب «آشتي: اسلام، دموكراسي و غرب» را از دست نداد. اين كتاب اهميت بسياري براي او داشت و او با همان توجه و غلظتي كه كارهاي بسياري را به انجام رسانده بود، درگير اين كتاب نيز بود. بينظير بر اين باور بود كه نبرد بين دموكراسي و ديكتاتوري، و بين تندروي و اعتدال، دو نيروي محوري هزاره جديد خواهد بود. او باور داشت كه پيغام مذهب محبوبش، اسلام، سياسي شده و تندروها و افراطيها از آن سوءاستفاده ميكنند و باور داشت كه در نظام ديكتاتوري، افراطگرايي بستر مييابد و رشد ميكند، نهتنها وطن او پاكستان، كه كل جهان را تهديد ميكند. و اين علت نوشتن اين كتاب توسط او بود، و علت اهميت بسيارش. و اينگونه بود كه او خود را كاملا وقف اين پروژه كرد، دقيقا تا اوايل صبح روز مرگش كه ويراست نهايي دستنوشته را به من تحويل داد. گرچه من در كار تحقيق و نوشتن اين كتاب، به بينظير كمك كردم اما حاصل از آغاز تا پايان كار خود اوست: نظري مثبت به آشتي بين مذاهب و ملل؛ تاكيد جسورانه بر ماهيت واقعي اسلام، و جاده راهي عملي براي گرد هم آوردن جوامع. بينظير بوتو شجاعترين فردي بود كه ميشناختم و دوستي بود عزيز و غيرقابل جانشيني. تسكين خاطر من اين است كه بدانم آخرين خاطره او نه خونريزي صحنه قتل كه ميراث اين كتاب خواهد بود كه شهادتي است بر قدرت، خوشبيني و چشمانداز زني بزرگ.
مارك آ. سيگل / واشنگتن دي سي/ 28دسامبر 2007
شنبه 29 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 191]